Το «κακομαθημένο», ο «καλός μαθητής» και άλλα … παραμύθια περί πολιτικής δεξιοτεχνίας!
Θρίαμβος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ήρθε νικητής από τις ΗΠΑ. Όχι, βεβαίως, γιατί πήρε τίποτα, αλλά γιατί εκνευρίστηκε ο Ερντογάν! Αυτό αρκεί!
Σε παραλήρημα χαράς δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο του πρωινού ΣΚΑΪ έκανε λόγο για ένα ανήλικο και κακομαθημένο παιδί, το οποίο είναι και ζηλιάρικο, που δεν αντέχει τον καλό μαθητή της τάξης και για αυτό είπε «για μένα δεν υπάρχει αυτός». Ναι, ορθώς έγινε αντιληπτό ότι το «κακομαθημένο» είναι ο Ερντογάν και ο «καλός μαθητής» ο Μητσοτάκης!
Προτού κάποιοι εξαπολύσουν μύδρους κατά του εν λόγω δημοσιογράφου —και ασφαλώς του «κλίματός» του, διότι δεν είναι μόνος του— θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι σε πολλά σημεία θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Η συνολική «ανάγνωση» είναι που «χωλαίνει», καθιστάμενη άκυρη!
«Καλός μαθητής». Φυσικά, τέτοιος είναι ο Μητσοτάκης. Το καλό παιδί που υπακούει σε όλα τα κελεύσματα προσδοκώντας κάποιο (απροσδιόριστο και μηδέποτε ερχόμενο, όπως έχει δείξει ως τώρα η Ιστορία) αντάλλαγμα στο μέλλον!
«Ζηλιάρικο ανήλικο παιδί». Σίγουρα θα μπορούσε να δει κανείς πίσω από το χαρακτηρισμό αυτόν την Τουρκία που «λιμπίζεται» ό,τι έχουν οι γείτονές της λειτουργώντας με την ανώριμη λογική για τον 21ο αιώνα (που προσιδιάζει σε ανήλικο): «το είχα κάποτε, το θέλω πάλι πίσω»!
Αντί, όμως, να στηλιτεύσει ο δημοσιογράφος τον Μητσοτάκη που παίζοντας, όπως και οι προηγούμενοι, το «καλό παιδί» καταλήγουμε να εκλιπαρούμε και για τα αυτονόητα, που τελικά ούτε αυτά παίρνουμε, «λούζει» με χαρακτηρισμούς τον Ερντογάν που είναι άφταστος στον ρόλο του παραπονεμένου, και ως εκ τούτου του μη δεδομένου, ο οποίος —και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο— παζαρεύει τη συναίνεσή του αποσπώντας ανταλλάγματα.
«Πόνεσε», είπε ο δημοσιογράφος, τον Ερντογάν η παρουσία του Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και η ομιλία στο Κογκρέσο. Παρεμπιπτόντως, στην ομιλία αναφέρθηκε απλώς η ευχή να μην ξεχάσουν (οι ΗΠΑ) το Κυπριακό και το γεγονός ότι γίνονται υπερπτήσεις στα νησιά —όνομα, πάντως, δεν αναφέρθηκε! Θα έπρεπε, ωστόσο, να προσέξει καλύτερα τη δήλωση Ερντογάν που «κάρφωσε» τον Μητσοτάκη: «συμφωνήσαμε να μην βάλουμε τρίτους ανάμεσα μας», είπε ο Τούρκος πρόεδρος.
Άρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός συμφώνησε να συνομιλεί μόνον με τον Τούρκο πρόεδρο αφήνοντας στην άκρη το «τεράστιο κεφάλαιο» των συμμάχων, τους οποίους εκθείασε στην ομιλία του;
Στην αρχή ειπώθηκε πως το πρόβλημα υπάρχει στη συνολική «ανάγνωση». Κάποιος άλλος δεν θα έβλεπε το «κακομαθημένο» και τον «καλό μαθητή». Θα έβλεπε αυτόν που γνωρίζει να παίρνει, σε αντίθεση με εκείνον που αρκείται να είναι αρεστός δίνοντας ό,τι του ζητηθεί. Προφανώς και εκνευρίστηκε ο Ερντογάν από την παρουσίαση της επεκτατικής τάσης της Τουρκίας —σίγουρα όχι, πάντως, κατά την ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο! Μήπως σκέφτηκε, όμως, ο καλός δημοσιογράφος ότι αυτή η «έκρηξη» Ερντογάν αποτελεί προμελετημένη κίνηση; Όταν υπάρχει ένταση, πρέπει να επέλθει εκτόνωση. Και για να υπάρξει εκτόνωση πρέπει κάποιος να υποχωρήσει. Λέτε να είναι ο Τούρκος; Η Ιστορία μέχρι τώρα λέει όχι.
Η προτροπή προς τη (φοβική και γι’ αυτό υποχωρούσα μονίμως) πολιτική ελίτ θα ήταν «πάρτε το αλλιώς»! Επειδή, όμως, δεν πρόκειται να ανταποκριθεί, το ζήτημα είναι να το πάρουμε εμείς αλλιώς. Με την οικονομία να βυθίζεται όλο και περισσότερο, την «ανάπτυξη» να γίνεται ορατή μόνο στα δελτία ειδήσεων των υποστηρικτών της και τη διαφαινόμενη «επίλυση» των προβλημάτων των εκκρεμούντων ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής … αλά «Πρέσπες», το στοίχημα είναι εδώ: να ενώσουμε όλοι τους δημοκρατικούς μας ορίζοντες με εκείνους που αντιπροσωπεύουν τον απλό πολίτη, και ως εκ τούτου το καινούργιο, το άφθαρτο, το πραγματικό, παύοντας να εμπιστευόμαστε όλους αυτούς που έχουν αποδείξει με σαφέστατο τρόπο μέχρι τώρα ότι τελικά δεν υπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα.
Διαβάστε επίσης:
Αγωνία για την εξαφάνιση του 6χρονου στην Κηφισιά
Τέξας: Βίντεο ντοκουμέντο από τη στιγμή που ο δράστης μπαίνει στο σχολείο
