maryleria@gmail.com
Καταρχάς να σου ξεκαθαρίσω ότι με τις δουλειές του σπιτιού δεν το είχα ποτέ! Μα ποτέ. Δεν ήμουν, δηλαδή, από αυτά τα οργανωμένα, τακτοποιημένα παιδάκια ως προς τα πραγματάκια τους, τα ρουχαλάκια τους, τα συρτάρια τους και τις ντουλάπες τους. Στο μόνο που ήμουν πειθαρχημένη ως προς την τακτοποίηση ήταν στα πινέλα/σύνεργα της ζωγραφικής μου και στις τυπωμένες με σχέδια χαρτοπετσέτες που μάζευα σε συλλογή.
Ως έφηβη, δε, έδειξα ζήλο ως προς την τακτοποίηση βιβλίων, τετραδίων και οτιδήποτε άλλο αφορούσε τα των σχολικών μου υποχρεώσεων. Αναγκαστικά. Δεν ήμουν η έφηβη που θα καθαρίσει, θα τακτοποιήσει το δωμάτιό της και θα ασχοληθεί με τις δουλειές του σπιτιού. Σε αντίθεση με την αδελφή μου, που αν και μικρότερη, κάθε Σάββατο πρωί ξυπνούσε νωρίς προκειμένου να επιδοθεί στη φασίνα του σπιτιού με στόχο μια καλή γενική καθαριότητα.
Μαζί της ξυπνούσα και εγώ. Η μάλλον για να είμαι σαφής, με ξυπνούσε ο θόρυβος της ηλεκτρικής σκούπας. Όσο και αν γκρίνιαζα αυτή δεν σταματούσε. Ούτε η αδελφή μου ούτε και η ηλεκτρική σκούπα.
Αναρωτιόμουν τι ακριβώς την ευχαριστούσε στο να καθαρίζει κάθε Σάββατο πρωί – πρωί;
Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν τυχερή διότι η μαμά μου δεν με κατσάδιαζε που δεν έδειχνα ενδιαφέρον για τα “του νοικοκυριού”. Αρκεί να ήμουν απασχολημένη με το διάβασμα των μαθήματων μου.
Και όπως αντιλαμβάνεσαι φρόντιζα πάντα να έχω αρκετό διάβασμα στην διάρκεια του σαββατοκύριακου. Ακόμη και το καλοκαίρι με εξωσχολικά λογοτεχνικά βιβλία, “που βοηθούν στην γλώσσα μαμά” ισχυριζόμουν. Εντάξει! Δεν το λες και αναληθές. Αν και καθημερινά άκουγα τα γνωστά μαμαδίστικα που μεσουρανούσαν στα 80ς “Μην πετάς τα ρούχα σου παντού! Τι είμαι εγώ; υπηρέτρια σου, για να τα μαζεύω;” και φυσικά, το ανησυχητικό ως προς το μέλλον μου “Τι θα κάνεις όταν μείνεις μόνη σου, να δω! Θα έχεις υπηρέτρια για να τα μαζεύει; ή μήπως νομίζεις ότι θα έρχομαι να συμμαζεύω πάλι εγώ;” Γενικά η λέξη υπηρέτρια ήταν από τις αγαπημένες της μαμάς και ιδανική για να δηλώσει την σοβαρότητα της κατάστασης. Τελικά δεν απέκτησα ποτέ υπηρέτρια ή οικιακή βοηθό και η μαμά μου μπαίνει και πάλι στην διαδικασία να θέλει να τακτοποιεί κάθε φορά που έρχεται σπίτι μου για επίσκεψη, καφέ η απλά για να μας δει. Μόνο που δεν χρειάζεται να τακτοποιήσει, να καθαρίσει ή να συμμαζέψει. Είναι όλα “εν τάξει”. Βλέπεις….κάτι μαγικό συνέβη πριν από 15 περίπου χρόνια το οποίο με ταχύτατη εξέλιξη κατάφερε να με μετατρέψει σε χαρωπή νοικοκυρά, σε σημείο ψυχαναγκασμού κάποιες φορές. Όλα ξεκίνησαν με το που έγινα μαμά. Καθάριζα τα πάντα από φόβο μικροβίων για το μωρό μου. Δεν το λες και παράλογο. Ήμουν λοιπόν αυτή η μαμά που θα περνούσε με μωρομάντηλο τα πόμολα από όλες τις πόρτες ,που θα σφουγγάριζε και δύο φορές την ημέρα, που δεν θα άφηνε κανένα να πατήσει στο σπίτι φορώντας παπούτσια και που δεν θα δίσταζε να πετάξει το φαγητό ή την κρέμα του μωρού αν υποψιαζόταν ότι δεν είχε πλύνει σχολαστικά τα χέρια της πριν πιάσει το προς μαγείρεμα φαγητό.
Στην πορεία και ενώ ο γιος μου μεγάλωνε λίγο χαλάρωσα…Διατήρησα βέβαια το καθημερινό σφουγγάρισμα και την γενική καθαριότητα του Σαββάτου αλλά η όποια υπερβολική αντιμετώπιση ως προς μικρόβια λίγο μειώθηκε…Μέχρι την εμφάνιση του covid. Εκεί επανήλθα στο αρχικό στάδιο …ίσως και χειρότερα. Καθάριζα – σφουγγάριζα το σπίτι μέχρι και τρεις φορές στην διάρκεια της ημέρας, σαπούνιζα τρόφιμα συσκευασμένα, λαχανικά, φρούτα ,πάγκους κουζίνας, καναπέδες και έπιπλα . Ότι φορούσα, όταν έβγαινα έξω, ήταν μόνο για μια φορά .Κατευθείαν πλυντήριο. Το ίδιο ίσχυε και για μένα. Δεν έμπαινα στο πλυντήριο, δεν χωράω άλλωστε, αλλά έμπαινα για ντους. Κάθε φορά. Δεν υπήρχε περίπτωση να βγω έξω, έστω και για να πετάξω τα σκουπίδια και να μην μπω μετά για ντους. Το όλο θέμα δηλαδή προχώρησε πέρα της γενικής καθαριότητας του σπιτιού. Και ερχόμαστε στο σήμερα. Έχω σταματήσει να σαπουνίζω συσκευασίες τροφίμων και απλά τις περνάω με ένα μωρομάντηλο. Μαγικά μωρομάντηλα…. Καθαρίζουν σχεδόν τα πάντα! Εξακολουθώ να σαπουνίζω λαχανικά και φρούτα, κάτι το οποίο βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό . Φυσιολογικό επίσης βρίσκω ,κάθε φορά που γυρνάω σπίτι να μπαίνω για ντους και να κατευθύνω τα ρούχα που φορούσα προς τον κάδο του πλυντηρίου. Επίσης συνεχίζω ακάθεκτη το καθημερινό σφουγγάρισμα διότι στο σπίτι περπατάμε ξυπόλυτοι….οκ! Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει και η μυρωδιά του καθαριστικού δαπέδου, μην σου πω και ψέματα. Όπως αντιλαμβάνεσαι με μαθηματική ακρίβεια προκύπτει το εξής συμπέρασμα: Αν μου κάνεις επίσκεψη θα σου ζητήσω να βγάλεις τα παπούτσια σου και μην ανησυχείς! Δεν θα λερώσεις πατουσούλες διότι το πιο πιθανό είναι να έχω μόλις σφουγγαρίσει. Καταλήγω λοιπόν στο ότι το σήμερα δεν έχει αλλάξει σε σχέση με το χθες. Και να σου πω και κάτι; Δεν με ενοχλεί.
Η χαρά της γενικής καθαριότητας του σπιτιού με συναντάει Παρασκευή η Σάββατο πρωί. Ανάλογα με το αν δουλεύω Σαββατοκύριακο ή όχι. Μην πάω και κουρασμένη στο ραδιόφωνο. Δεν το θέλω.
Το θέμα “καθαρίζω” όλο το σπίτι για 5 ώρες με εξιτάρει. Φτιάχνω ατμόσφαιρα. Καταρχάς φροντίζω να είμαι ξεκούραστη. Η συνάντηση μου με την διαδικασία της γενικής καθαριότητας του σπιτιού μοιάζει με ραντεβουδάκι. Διότι ο έρωτας υπάρχει παντού. Γνώμη μου. Ξεκινάω λοιπόν πίνοντας μια hand made λεμονάδα με τζίτζερ και ένα καφέ. Το δικό μου πρωινό. Βάζω να παίζει το αγαπημένο μου cd ή η λίστα που έχω επιλέξει στο Spotify…..και ξεκινάω να καθαρίζω. Βασικά ξεκινάω να εκτονώνομαι, να αποφορτίζομαι από αρνητική ενέργεια, να τραγουδάω, ενίοτε και να χορεύω έχοντας ως μικρόφωνο την αγαπημένη μου σφουγγαρίστρα, να χαζεύω καθαρά τζάμια και να μυρίζω το άρωμα λεμόνι από τα καθαριστικά πάσης φύσεως. Να μην στα πολυλογώ…γενικά το απολαμβάνω! Αποκορύφωμα αποτελεί η εικόνα του καθαρού, τακτοποιημένου σπιτιού που κάθομαι και χαζεύω σαν πεντάχρονο που συναντά τον Spiderman. Όταν ξεκίνησα να καθαρίζω λοιπόν δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα εισέπραττα τόση ευχαρίστηση και ηρεμία.
Αν μου το έλεγες τότε που γκρίνιαζα στην φασίνα που ξεκινούσε η αδελφή μου κάθε Σάββατο πρωί, πριν πολλά χρόνια (δεν θυμάμαι πόσα)το πιο πιθανό είναι ότι θα γκρίνιαζα ακόμη περισσότερο.
Όταν ξεκίνησα να καθαρίζω λοιπόν…ξεκίνησα και να το απολαμβάνω. Πολύ. Βασικά ότι κάνω είναι στο “πολύ”
Εσύ; Ψυχαναγκαστική με το καθάρισμα όπως εγώ ή είσαι τίποτα νορμάλ;
Σάββατο σήμερα. Θα σε αφήσω κάπου εδώ. Έχω γενική….Καταλαβαίνεις.
Έχω πάρτι!
