Κυριάκος Μέλλος : «Πόπη Αστεριάδη-με σημαία το όνειρο» – Συνέντευξη στον Παναγιώτη Αναστόπουλο

Με τον Κυριάκο τον Μέλλο γνωριζόμαστε εδώ και αρκετά χρόνια. Έχουμε συνεργαστεί και για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο με οξυδέρκεια, που διαθέτει ήθος και παιδεία.

Γεννήθηκε στο Σικάγο των ΗΠΑ και επέστρεψε οικογενειακώς στην Ελλάδα σε ηλικία τριών ετών. Μεγάλωσε στη Σπάρτη και για την ακρίβεια έζησε συνεχόμενα εκεί μέχρι που τελείωσε το σχολείο. Στη συνέχεια ήρθε για σπουδές στην Αθήνα και έκτοτε παρέμεινε. Όπως μου είπε ο ίδιος, ένας βασικός λόγος που αγαπάει την Αθήνα είναι επειδή αποτελεί τον ιδανικό τόπο να ζεις αν έχεις πνευματικές ανησυχίες και ενδιαφέροντα, όπως η μουσική, το θέατρο, η τέχνη γενικότερα.

Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με την διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας και με μεταφράσεις και πλέον εργάζεται σε υπηρεσία του Δημοσίου.

Από τη φύση του λεπτός και καλλιτεχνικός χαρακτήρας, έχει παρακολουθήσει μαθήματα κλασικού τραγουδιού και ακουστικής κιθάρας και στο βιογραφικό του έχει προσθέσει και ένα πέρασμα από ιδιωτική δραματική σχολή. Ανήσυχο πνεύμα ο ίδιος, εξέδωσε το 2017 σε ηλεκτρονική μορφή την πρώτη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Διαβατήριο». Το 2018 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Καπιστράδες-ιδιωματισμοί της Λακωνικής διαλέκτου» και το 2020, τη βιογραφία «Πόπη Αστεριάδη-με σημαία το όνειρο», όλα από τις εκδόσεις «24 γράμματα».

Παν. Αναστόπουλος : Τι ήταν αυτό που σου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείς με τη βιογραφία της Πόπης Αστεριάδη και πως έγινε αυτή η γνωριμία;

Γνωριστήκαμε μέσω κοινών φίλων. Από τα πρώτα λεπτά, που θα συνομιλήσεις μαζί της, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο γλυκό, χωρίς έπαρση και χωρίς επίγνωση του τι πραγματικά έχει προσφέρει στο ελληνικό τραγούδι. Είναι σαν το πιο ζεστό οικογενειακό σου πρόσωπο, με απλόχερη αγάπη και απόλυτη ειλικρίνεια.
Θυμάμαι, όταν την είχα πρωτοδεί σε παιδική ηλικία, στην ταινία «Η ωραία του κουρέα», να περπατάει τραγουδώντας το τραγούδι «Στην γειτονιά μας» του Μαμαγκάκη , κατεβαίνοντας τα σκαλιά στην Πλάκα. Το αγορίστικο μαλλί και τα παντελόνια που ήταν το σήμα κατατεθέν της εκείνη την εποχή, μου είχαν αποσπάσει την προσοχή και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το πόσο γλυκιά έδειχνε μέσα από την ακτινοβολία και την καθαρότητα του παρουσιαστικού της.

Της είχα κάνει έκπληξη για τα γενέθλιά της, ένα βιβλίο με τους στίχους από όλα τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Για να μπορέσω να κάνω αυτό το βιβλίο, έψαξα, βρήκα, άκουσα και κατέγραψα τα λόγια από όλα τα τραγούδια της και μιλάμε για δυσεύρετη, σε πολλές περιπτώσεις, δισκογραφία. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση, λέγοντάς σας ότι τέτοιες συλλογές, έχω κάνει κατά καιρούς και σε άλλους αγαπημένους μου καλλιτέχνες, για να τους δώσω τη δυνατότητα να έχουν συγκεντρωμένο το έργο τους. Από όλους αυτούς λοιπόν, μόνο η Πόπη μοιάζει να αναγνώρισε τον κόπο, τη μοναδικότητα και τον σκοπό του συγκεκριμένου εγχειρήματος. Συγκινήθηκε, εντυπωσιάστηκε και απροσδόκητα, λίγο καιρό αργότερα, αφού δέσαμε σαν φίλοι, μου ανέθεσε να κάνω το βιβλίο που κυκλοφορεί, λέγοντάς μου ότι με εμπιστεύεται.

Παν. Αναστόπουλος : Πως αντιδρά στον χαρακτηρισμό που της έχουν αποδώσει «η ιέρεια του Νέου Κύματος» ;

Κυρ. Μέλλος : Η Πόπη είναι ένα απίστευτα ταπεινό πλάσμα. Είναι ευγνώμων για την αγάπη που έχει εισπράξει από τον κόσμο, αλλά δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την σημασία της προσφοράς της στο ελληνικό τραγούδι. Όσο για τον τίτλο της ιέρειας που αναφέρατε, επειδή αυτοσαρκάζεται συνέχεια, συνήθως γελάει καλοπροαίρετα όταν το ακούει. Θα ήθελα εδώ να επισημάνω, ότι ενώ η Πόπη έχει ταυτιστεί με το Νέο Κύμα, είδος που υπηρέτησε με συνέπεια και αισθαντικότητα για πολλά χρόνια, στα χρόνια της διαδρομής της έχει δοκιμάσει τις δυνατότητές της και σε άλλα είδη τραγουδιού, με εξίσου καλά αποτελέσματα. Συνθέτες που την εμπιστεύτηκαν από το έντεχνο μέχρι το ελαφρό και την ηλεκτρονική μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης, Μίμης Πλέσσας, Κώστας Καπνίσης, Γιώργος Κοντογιώργος, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κοτσώνης, Κων/νος Βήτα, Πάνος Σαββόπουλος, Σπήλιος Μεντής, Νίκος Ιγνατιάδης, Αλέξης Παπαδημητρίου, Λίνος Κόκκοτος, Βασίλης Κουμπής, Κώστας Ξενάκης, Ηλίας Καραγιάννης, Λάκης Παππάς, Νίκος Χουλιαράς, Μιχάλης Τερζής… Ο Μάνος Χατζιδάκις του οποίου τραγούδησε αριστουργηματικά το «Νάνι του ρήγα το παιδί» σε β΄εκτέλεση, ήθελε να συνεργαστεί μαζί της εκτενέστερα, όπως και ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο οποίος της είχε εμπιστευτεί ανέκδοτα τραγούδια του. Ίσως η επόμενη δουλειά της να είναι αυτά τα τραγούδια…Η δισκογραφία της, ειδικότερα στις 45΄ στροφές, περιλαμβάνει πολλά κρυμμένα διαμάντια και είναι ευχής έργο που πλέον στην πλειοψηφία τους έχουν ψηφιοποιηθεί και συμπεριληφθεί σε κάποιες διπλές συλλογές που κυκλοφόρησαν πριν λίγα χρόνια.

Παν. Αναστόπουλος : Ποια τραγούδια ή συνεργασίες ξεχωρίζει η ίδια από την πολύχρονη διαδρομή της;

Κυρ. Μέλλος : Η Πόπη αγαπά όλα τα τραγούδια που έχει πει, γιατί όπως λέει και στο βιβλίο, τις περισσότερες φορές οι συνεργασίες της προέκυπταν μέσα από φιλίες που είχε. Το «Σκληρό μου αγόρι» των Νίκου Μαμαγκάκη και Ντίνου Δημόπουλου, λόγω και των διαρκών προβολών της ταινίας «Μια Ιταλίδα στην Κυψέλη» στην τηλεόραση, όπου εμφανίζεται να το ερμηνεύει μοναδικά, λόγω και της ιδιαιτερότητας του ως τραγουδιού (ξεκινά ως λαικό και στο ρεφραίν γίνεται shake!) κατέληξε να είναι το σήμα κατατεθέν της. Το πιο αγαπημένο όμως κι εκείνης και εμένα είναι το «Μην αργήσεις» των Μίμη Πλέσσα και Νίκου Φώσκολου, από την ταινία «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα». Άλλα αγαπημένα της τραγούδια: «Γιορτή» του Ηλία Καραγιάννη, «Μαριονέτα» των Ντίνας Χατζηνικολάου και Μαρίας Γκόπη, «Στου Φιλοπάππου» των Κώστα Ξενάκη και Βασίλη Φωτεινάκη, «Μικρέ μου άνεμε» των Γιάννη Γκούμα και Δημήτρη Χριστοδούλου, «Παλιά γειτονιά» των Ντίνας Χατζηνικολάου και Δημήτρη Γιαννουκάκη, «Ταξίδι στη γη» του Κων/νου Βήτα, καθώς και όλα τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού από τις «Ανθολογίες Α & Β».

Παν. Αναστόπουλος : Μίλησέ μας για το βιβλίο «Πόπη Αστεριάδη-με σημαία το όνειρο» αλλά και για το cd «Αέρι θα γενώ» που περιέχει.

Κυρ. Μέλλος : Έρχεται να καλύψει ένα κενό, μιας και δεν είχε εκδοθεί ποτέ πριν ένα βιβλίο για εκείνη. Στο πρώτο μέρος μιλά η ίδια η Πόπη και θυμάται κομβικές στιγμές της ζωής και της διαδρομής της ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Στο δεύτερο μέρος μιλούν άνθρωποι που επέλεξε εκείνη. Τους ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που διέθεσαν και συγκινούμαι στην σκέψη πως από την εποχή της προετοιμασίας του βιβλίου μέχρι την έκδοση και κυκλοφορία του, ορισμένοι από εκείνους (Γιάννης Σπανός, Γιάννης Πουλόπουλος, Νίκος Ιγνατιάδης) έφυγαν από την ζωή….Στο τρίτο μέρος θα βρείτε αναλυτικά την δισκογραφία της στις 45΄και 33΄στροφές, τις εμφανίσεις της στον ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο και το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ακόμη κι ένα σταυρόλεξο που δημιούργησα για εκείνη, επειδή είναι το αγαπημένο της χόμπι! Για να λύσει κανείς το σταυρόλεξο θα πρέπει να έχει διαβάσει πρώτα το βιβλίο και να αντλήσει τις πληροφορίες…

Στο βιβλίο υπάρχει μαζί και το CD με τίτλο «Αέρι θα γενώ». Η Πόπη θέλησε να δώσει την ευκαιρία σε αυτά τα τραγούδια να βγουν στο φως, αφού δεν είχαν κυκλοφορήσει την εποχή που ηχογραφήθηκαν. Είναι ο πρώτος προσωπικός ολοκληρωμένος δίσκος της, μετά από το «Ένα παιχνίδι» του 1998.

Τα μισά τραγούδια είναι του συνθέτη Γιώργου Δεσποτίδη, ο οποίος έχει φύγει από την ζωή και τα άλλα μισά του συνθέτη και ενορχηστρωτή Χρήστου Μπέλτσιου. Υπάρχει επίσης για πρώτη φορά στην δισκογραφία της Πόπης, ένα τραγούδι του συνθέτη Χρήστου Νικολόπουλου.

Το μόνο τραγούδι που ηχογραφήθηκε πρόσφατα και ειδικά για την κυκλοφορία του βιβλίου, είναι το «Αέρι θα γενώ», το οποίο η Πόπη μου έκανε έκπληξη, προτείνοντας μου να το πούμε μαζί. Μάλιστα ενώ είχαμε συμφωνήσει να το μοιραστούμε, όταν μπήκαμε στο στούντιο, μου την έφερε! Δηλαδή: με άφησε να το πω πρώτα εγώ ολόκληρο και στη συνέχεια μπήκε εκείνη και είπε τα μισά κουπλέ και έκανε δεύτερες φωνές.

Η Πόπη με συγκίνησε και για έναν άλλο λόγο: Ήρθε στο στούντιο την ημέρα που θα ηχογραφούσαμε το “Αέρι θα γενώ”, φορώντας μια ζακέτα που της είχε πλέξει η μητέρα μου. Την ευχαριστώ για την τιμή και την γενναιοδωρία της να αφήσει χώρο για την δική μου φωνή…Άλλη μία «πρώτη φορά» για τον δίσκο, καθώς από όσο γνωρίζω, δεν έχει ξαναγίνει ντουέτο μεταξύ βιογραφούμενου καλλιτέχνη και συγγραφέα.

Παν. Αναστόπουλος : Σαφέστατα έχετε πολλές προσωπικές στιγμές με την Πόπη Αστεριάδη. Μας έχετε πει για τον χαρακτήρα της κας Αστεριάδη. Πείτε μας όμως τι συζητήσεις κάνετε και πως αισθάνεται με το χρόνο;

Κυρ. Μέλλος : Η Πόπη χαρακτηρίζεται από την πνευματική της ηλικία…έχοντας ουσιαστικά καταργήσει την βιολογική: εννοώ ότι οι ανησυχίες της, η αγάπη της για την ζωή και τους νέους ανθρώπους, η πρωτογενής σοφία, ο αυθορμητισμός, η ζωντάνια και το ανεξάντλητο χιούμορ της είναι χαρακτηριστικά ανθρώπου που κρατά εντελώς ακμαίο το παιδί εντός του…Αυτόματα λοιπόν λύεται το θέμα του χρόνου και οι ανασφάλειες που επιφέρει, αφού η Πόπη απλά…δεν μεγαλώνει….Έχει ένα εξαιρετικά ανοιχτό μυαλό με αποτέλεσμα να μπορείς να συζητήσεις μαζί της τα πάντα και χωρίς ενδοιασμούς.

Παν. Αναστόπουλος : Τι θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σου;

Κυρ. Μέλλος : Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για τον χρόνο που διέθεσαν να διαβάσουν αυτές τις γραμμές, να είναι σιδερένιοι στην υγεία τους και να αγαπούν την τέχνη γιατί ομορφαίνει και προάγει την ζωή. Επειδή πολύ πρόσφατα έφυγε η μητέρα μου απ΄ τη ζωή, θα ήθελα να τους πω ότι έχει τεράστια σημασία να αγαπούν πολύ τους γονείς τους και να τους το εκφράζουν καθημερινά, όσο είναι εν ζωή, όπως προσπαθούσα πάντα να κάνω κι εγώ. Επίσης να κάνουν μόνο τα πράγματα που τους γεμίζουν και να ζουν «με σημαία το όνειρο» τους, όπως τους προτρέπει και η Πόπη στον τίτλο του βιβλίου.

Παν. Αναστόπουλος :Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτή τη συνέντευξη και εύχομαι κάθε επιτυχία στους στόχους που έχετε θέσει στη ζωή σας.

Κυρ. Μέλλος : Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι το ίδιο και σε εσάς.