Τα πασίγνωστα Σπήλαια Postojna, αποτελούν μέρος του δεύτερου μακρύτερου συστήματος σπηλαίων στην Σλοβενία. Να πούμε για αρχή ότι το κόστος των εισιτηρίων τσιμπάει αρκετά (28,50 ευρώ) Όλο το τουρ διαρκεί 2 ως 2,5 ώρες. Το ιδιαίτερο στοιχείο του σπηλαίου είναι ότι τα πρώτα δύο χιλιόμετρα τα διασχίζουμε με το τρενάκι, μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Υπάρχουν και πολύ στενά σημεία, κάποιες τεράστιες αίθουσες και διαφορετικός φωτισμός. Αυτό είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό από τα σπήλαια που έχουμε επισκεφθεί μέχρι τώρα. Κατόπιν περίπου 1,5 χλμ με τα πόδια, σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς περπατήματος. Το σπήλαιο είναι σίγουρα πολύ πλούσιο σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες όλων των χρωμάτων και σχημάτων που μπορείτε να σκεφτείτε.
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι το σπήλαιο είναι από αυτά με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον κόσμο, αφού πάνω από 150 είδη ζώων βρίσκονται εκεί. Είδαμε τα αποκαλούμενα “baby dragons“, ή αλλιώς Proteus. Το 1831 ο Luka Ces ανακάλυψε για πρώτη φορά το πρώτο ζώο που ζούσε σε σπήλαιο στον κόσμο, το Leptodirus hochenwartii, το οποίο τότε ονομαζόταν” Proteus – ο περίφημος proteus anguinus που μπορεί να ζήσει έως και 100 χρόνια και να τραφεί κάθε 30 χρόνια. Έχει μήκος 25 έως 35 εκ . Οι επιστήμονες, που μελετούν για χρόνια αυτά τα ασυνήθιστα πλάσματα, διαπίστωσαν ότι σε διάστημα μιας δεκαετίας μετακινούνται το πολύ δέκα μέτρα». Είναι ένα είδος τυφλής αμφίβιας «σαλαμάνδρας». Το Proteus anguinus είναι γνωστό στην περιοχή ως αμφίβιο-άνθρωπος λόγω του ασυνήθιστου χρώματος του δέρματός του, το οποίο θυμίζει σε μερικούς το ανθρώπινο δέρμα. Αυτό το αμφίβιο σπονδυλωτό ζει αποκλειστικά στα υπόγεια νερά στην καρστική περιοχή της βορειοανατολικής Ιταλίας, στη Σλοβενία και στις νοτιότερες περιοχές. Το άχρωμο δέρμα και τα ατροφικά μάτια του δεν αποτελούν μειονέκτημα εφόσον ζει σε απόλυτο σκοτάδι από τότε που βρίσκεται στο αβγό μέχρι το θάνατό του. Φανταστείτε ένα άσπρο φιδάκι – σαυράκι με 4 ποδαράκια… Σαν σαλαμάνδρα ένα πράγμα, αλλά με πολύ πιο δυσανάλογο μήκος του σώματος.
Τα σπήλαια Ποστόινα έχουν μήκος 24 χιλιόμετρα – Επισκέψιμα για το κοινό είναι 5,5 χιλιόμετρα. Τα σπήλαια ανακαλύφθηκαν τον 17ο αιώνα Είναι μάλιστα από τα μοναδικά σπήλαια που έχει τρενάκι με το οποίο μεταφέρονται οι επισκέπτες του. Τα Σπήλαια Πόστοϊνα είναι ένα εντυπωσιακό σύμπλεγμα από σπηλιές, σήραγγες και περάσματα συνολικού μήκους περίπου 24 χιλιομέτρων και ηλικίας… δύο εκατομμυρίων ετών! Είναι δημιούργημα του ποταμού Πίβκα, που διασχίζει ένα υπόγειο πέρασμα, κοντά στην είσοδο των σπηλαίων. Η πρώτη καταγραφή που υπάρχει και που μιλά για τα σπήλαια αυτά μάς φέρνει πίσω στον 17ο αιώνα, αν και πρέπει να ήταν ήδη γνωστά στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής για πολύ περισσότερο: αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν επιγραφές που βρέθηκαν μέσα στα σπήλαια και που χρονολογούνται γύρω στις αρχές του 13ου αιώνα.
Η τουριστική αξιοποίηση ξεκίνησε σχετικά νωρίς, το 1819, αν και φυσικά όχι με την έννοια που σήμερα αντιλαμβανόμαστε όταν λέμε «τουριστική αξιοποίηση». Αφορμή στάθηκε η επιθυμία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου να επισκεφθεί την Πόστοϊνα . Η συνέχεια υπήρξε μάλλον γρήγορη και σίγουρα εντυπωσιακή: το 1872 τοποθετήθηκαν σιδηροτροχιές για τους επισκέπτες, ενώ σκεφθείτε μόνο τα σπήλαια της Πόστοϊνα ηλεκτροδοτήθηκαν το 1884, πριν ακόμα φτάσει το ηλεκτρικό ρεύμα στην Λιουμπλιάνα! Από τα περίπου 24 χιλιόμετρα των σπηλαίων, τα πέντε είναι επισκέψιμα. Το τρένο τοποθετήθηκε εντός των σπηλαίων το 1872 και ενώ αρχικά το έσπρωχναν οι οδηγοί, μετά τις αρχές του 20ου αιώνα τοποθετήθηκε ατμομηχανή που αντικαταστάθηκε το 1945 με ηλεκτρική μηχανή.
Μαρεύη Δεναξά
