Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και …το hangover μου. – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά

Αδυνατώ να μετρήσω πόσες φορές έχω πει <δεν θα ξαναπιώ> βιώνοντας τη δεκαετία των 20. Εκατοντάδες ; χιλιάδες; Τι να σου πω… Η ιστορία ξεκινάει από παλιά. Πόσο παλιά θα με ρωτήσεις ; Εεεε. ..παλιά πριν τα 20. Το πρώτο μου ποτό το είχα στη πενταήμερη. Τζιν με τόνικ . Όλα καλά. Αν εξαιρέσεις μια σκισμένη τσόχα στην αγαπημένη μου προσπάθεια να παίξω μπιλιάρδο. Λατρεύω το μπιλιάρδο. Ίσως σε κάποιο άλλο άρθρο σου απαριθμήσω ιστορίες της ενδιαφέρουσας αυτής αδυναμίας μου. Επί του προκείμενου τώρα. Αν λοιπόν εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές είσαι παιδί των 90ς θα με νιώσεις και θα με καταλάβεις. Αν δεν είσαι , κακώς συνεχίζεις και διαβάζεις. Σταματά τώρα.
Αν έχεις βιώσει ενηλικίωση τη δεκαετία του 90 δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις βιώσει και overdose από αλκοόλ και hang over την επόμενη ημέρα. 90ς. Μια δεκαετία που μόλις έχουν σταματήσει οι ενέσεις καφεΐνης. Δεν υπάρχουν αλκοτέστ ούτε Instagram stories για να φανεί πόσο έχεις πιει. Διότι έχεις πιει. Είσαι κόκαλο. Το όλο σκηνικό επιβεβαιώνεται το επόμενο καλοκαιρινό πρωινό (Ναι! καλοκαίρι γίνονται αυτές οι ιστορίες) όπου ξυπνάς με απίστευτο πονοκέφαλο. Το στόμα σου θυμίζει τσαρούχι, το στομάχι σου είναι σε μόνιμο ανακάτεμα και νιώθεις ότι θα σωριαστείς στο πρώτο βήμα. Η πρώτη φράση που ξεστομίζεις είναι.. Δεν θα ξαναπιώ. Καλώς ήρθες στον κόσμο του hang over!. Ένας κόσμος που διαφοροποιείται ανάλογα την ηλικία. Ohhhh.! Yes! Κοιτάζοντας πίσω στα τέλη των 90ς διαπιστώνω ότι το hang over διαρκούσε 60 λεπτά το πολύ! Με το που έπινες την πρώτη γουλιά καφέ και έριχνες μια βουτιά αυτό ήταν. Επαναπροσδιοριζόσουν !Με ένα μαγικό τρόπο! Εξαφανιζόταν ο πονοκέφαλος οι αναγούλες και όλα τα συναφή. Εννοείται ότι την επόμενη μέρα ξεχνούσες την υπόσχεση που είχες δώσει και εννοείται ότι ξαναέπινες. Και κάπως έτσι περνούσε ένα ανέμελο καλοκαίρι. Στα χρόνια που ακολουθούν μαζί με την οποία αλλαγή ηλικιακά έρχονται και αλλαγές στα καλοκαίρια σου. Τα clubs αποκαθιστώνται από ταβερνάκια. Ο χορός μέχρι πρωίας από συζητήσεις συναισθηματικού και κοινωνικού περιεχομένου που τραβάνε μέχρι και τα ξημερώματα μερικές φορές.
Οι βότκες τα μοχίτο και τα παντός τύπου κοκτέιλ έχουν αντικατασταθεί από κρασάκι ή τσιπουράκι το ελληνικό . Ένα παραμένει σταθερό. Το hang over της επόμενης. Αυτό παραμένει το ίδιο. Και ξυπνάς νωρίς πλέον,(έχεις αρχίσει να μεγαλώνεις) διότι καλοκαίρι είναι. Πόσο να κοιμηθείς ; Το κεφάλι σου βαρύ και ασήκωτο. Το στόμα σου στεγνό και ας έχεις πιει 2 λίτρα νερό στη διάρκεια ενός συνεχόμενου ξυπνάω κοιμάμαι. Δεν θα ξαναπιώ….
Μουρμουρίζεις και θυμάσαι εκείνα τα extra άντε στη υγεία μας που σου δημιουργούσαν ευφορία και χαλάρωση στο χθεσινό βράδυ. Καλώς ήρθες και πάλι στον κόσμο του hangover.! Μην περιμένεις όλο αυτό να σου περάσει στα επόμενα 60 λεπτά με 2 γουλιές καφέ και βουτιά στη θάλασσα.! Νo way! Ξεκινά με βιταμίνες,κανένα χαμομήλι ή τσάι για να στρώσει το στομάχι και στο τέλος χτύπα και 2 depon. Μαζί με όλα αυτά έρχεται και η χιλιοειπωμένη φράση…Δεν θα ξαναπιώ!
Μόνο που αυτή τη φορά το κάνεις πράξη.
Συνειδητοποιείς ότι μετά τα 35 τα στην υγεία μας πληρώνονται.
Αν είσαι γονιός που κουράγιο και αντοχή για να ανταπεξέλθεις κατά τη διάρκεια της επόμενης ημέρας.
Αν είσαι γυναίκα, η φιλάρεσκη διάθεση σου αναστατώνεται στη θέα των πρησμένων κύκλων κάτω από τα μάτια.
Εκεί λοιπόν μαζί με τα γιατροσόφια για το hangover προσθέτεις και κομπρέσες από πάγο.
Αν είσαι σε μόνιμη δίαιτα σε πιάνουν τα διατροφικά ενοχικά σου και αρχίζεις να μετράς τις χθεσινοβραδινές σου θερμίδες, ενώ παράλληλα αναρωτιέσαι…πόση ώρα γυμναστική πρέπει να κάνω σήμερα ;
Να μην στα πολυλογώ…
Απλά, ουσιαστικά και αβίαστα συνειδητοποιείς ότι το <Δεν θα ξαναπιώ > μπορεί να φαντάζει απόλυτο αλλά γίνεται πράξη χωρίς να το καλοσκεφτείς.
Ίσως όχι ακριβώς, αλλά με υποσυνείδητους <στην υγεία μας> περιορισμούς.
Το καλοκαιρινό σου στόρυ θέλεις να έχει τον τίτλο..
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα…χωρίς το hangover μου.
Και οι προπόσεις των <Στην υγεία μας> να είναι κυριολεκτικές.
Cheers λοιπόν!