Η κοροϊδία των δημοσκοπήσεων, μοιάζει με φαρσοκωμωδία – Του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Αυτό που συμβαίνει εδώ και δυόμισι χρόνια με τις δημοσκοπικές εταιρείες και τα ΜΜΕ που φιλοξενούν αβίαστα τα ευρήματά τους, είναι ασύλληπτο. Προσπαθούν να πείσουν ολόκληρη την κοινωνία, ότι στην Ελλάδα ισχύει ακόμη η αλησμόνητη φράση που ακούγαμε τις δεκαετίες του ‘60 και του ΄70 και αποθεώνει την εθνική μας μιζέρια, «ελιά, ελιά και Κώτσο Βασιλιά». Τότε που οι πεινασμένοι Έλληνες, όσοι δεν ήταν στα ξερονήσια ως αντιφρονούντες κομμουνιστές, προσκυνούσαν τον Άνακτα και τη φαμίλια του κι ας λιμοκτονούσε ο κόσμος της παράγκας και της φάμπρικας.  

Έτσι και σήμερα, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση διαχειρίστηκε τρεις κρίσεις με απόλυτη αποτυχία, (covid με πάνω από 27.000 θανάτους. Πυρκαγιές 2021, με καταστροφές σε μεγάλο ποσοστό του εθνικού δασικού πλούτου μας και χιλιάδες κατεστραμμένες οικογένειες που έχασαν τις περιουσίες τους και πολλές απ’ αυτές και τα σπίτια που έμεναν. Ακρίβεια και ενεργειακή κρίση 2022, οδηγούν την κοινωνία σε απόγνωση και ανθρωπιστική κρίση. Στα εθνικά μας θέματα, τρέμει η ψυχή μας) κι όμως οι δημοσκοπήσεις ως εκ θαύματος εμφανίζουν την κυβέρνηση, να μην κλονίζεται με τίποτα η εμπιστοσύνη που της δείχνει η κοινωνία, παρά τις τελευταίες ημέρες ελάχιστα, ίσα που να χάνει την αυτοδυναμία της στις επόμενες εκλογές και τον πρωθυπουργό να έχει διπλάσια ποσοστά αποδοχής από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, τουλάχιστον από αυτούς που είναι εν ζωή. Λίγο έλειψε να μας τον παρουσιάσουν ως τον πιο δημοφιλή που πέρασε ποτέ από τη χώρα. 

Εν τω μεταξύ τα νομοσχέδια αυταρχικότητας και απόλυτου ελέγχου των ΜΜΕ από την κυβέρνηση, προκειμένου να περιοριστεί κάθε προσπάθεια δημοσίευσης της αλήθειας, περνούν το ένα μετά το άλλο, νύχτα από τη βουλή. 

Η κατάσταση μοιάζει με κακόγουστη φαρσοκωμωδία και φαίνεται πως μέρα με τη μέρα, πείθονται όλο και λιγότεροι, οι οποίοι μεταφέρουν το μήνυμα στόμα με στόμα, αφού σχεδόν στο σύνολό τους τα ΜΜΕ έχουν συνταχθεί με το κυβερνητικό αφήγημα και δεν τολμούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να υπηρετήσουν την αλήθεια και τη δημοκρατία. 

Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί που έχουν στα χέρια τους τον τύπο, αλλά και οι υπηρέτες τους, ότι η ιστορία έχει διδάξει πως τέτοιες καταστάσεις δεν διαρκούν για πάντα. Στο τέλος γίνεται απολογισμός και διαχωρίζεται η ήρα από το στάρι, όσο κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να θολώσουν τα νερά και να βρεθούν με ευκολία στην απέναντι όχθη, ως επαγγελματίες σαλτιμπάγκοι.

Ο τυχοδιωκτισμός τους είναι τόσο μεγάλος, που δεν τους επιτρέπει να δουν πέρα από το εφήμερο. Πιστεύουν πως είναι ικανοί να είναι με όλες τις καταστάσεις πρωταγωνιστές και με όλες τις κυβερνήσεις και το κόστος των επιλογών τους, να το πληρώνει πάντα ο κόσμος κι εκείνοι να βγαίνουν αλώβητοι μέσα από κάθε κρίση. 

Πόσο γελασμένοι είναι. Ας καταλάβουν έστω κι αυτή την ώρα, πως ο κόσμος δεν έχει να χάσει τίποτα άλλο, ενώ εκείνοι πολλά. Τουλάχιστον ας σταθμήσουν τα κέρδη και τις πιθανές ζημιές και ας προσπαθήσουν να κρατήσουν έστω τα προσχήματα, πριν να είναι πολύ αργά για όλους.