ktsakitzian@gmail.com
Ένα σοκαριστικό βίντεο κάνει το γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες, στο οποίο αποτυπώνεται η θλιβερή πραγματικότητα για το πως συμπεριφέρεται η νέα γενιά και γενικότερα η κοινωνία.
Στο Βόλο σε μια πολυσύχναστη περιοχή, καταγράφηκαν σε κινητό τηλέφωνο, δυο νέα κορίτσια να τσακώνονται και να πιάνονται στα χέρια όπως οι αλήτες του δρόμου. Φαίνεται να μαλλιοτραβιούνται μετά μανίας. Τέτοιες εικόνες αντίκριζε κανείς μόνο στα καλντερίμια της Τρούμπας, από γυναίκες του δρόμου, που τσακώνονταν γιατί η μια έκλεψε το γκόμενο ή τον πελάτη της άλλης.
Το τραγικό είναι ότι τον καυγά όπως φαίνεται στο βίντεο τον παρακολουθούν δεκάδες νέα παιδιά, τα οποία όχι δεν παρεμβαίνουν να χωρίσουν τα δυο κορίτσια, όπως γινόταν παλιά σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά τα παροτρύνουν να συνεχίσουν με μεγαλύτερη μανία, όπως έκαναν οι Ρωμαίοι στην αρένα του Κολοσσαίου, όταν πάλευαν οι μελλοθάνατοι μονομάχοι, οι οποίοι ικανοποιούσαν τα βάρβαρα ένστικτα της κοινωνίας προκειμένου να εκτονωθεί μέσα στο Κολοσσαίο από την καταπίεση που ένιωθε και να συνεχίσει να ζει εν ειρήνη κάτω από το ζυγό του Καίσαρα.
Μάλιστα πολλοί ήταν εκείνοι που εκτός από τις ιαχές με τις οποίες παρότρυναν τις μονομάχους να συνεχίσουν, είχαν σηκώσει τα κινητά τους και απαθανάτιζαν τις σκηνές της πάλης, ώστε να τις βλέπουν και να τις αναπαράγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προς ικανοποίηση και άλλων ομοίων τους που αρέσκονται να παρακολουθούν σκηνές αναίτιας βίας απ’ όπου κι αν προέρχονται, γιατί αυτό τους προκαλεί ικανοποίηση.
Το ζήτημα γίνεται ακόμη χειρότερο αν λάβει κανείς υπόψη του και μια ακόμη περίπτωση που διαδραματίστηκε προ ημερών με το σεισμό στην Κρήτη. Είδαμε στις ειδήσεις κοπέλα να βιώνει τη φρίκη του σεισμού και να φωνάζει πανικόβλητη στους δρόμους να προφυλαχθούν οι γονείς της και ο παππούς της, κι εκείνη να τρέχει στους με το κινητό ανά χείρας ανοιχτό και να καταγράφει τη φρίκη που βίωνε.
Αντί να τρέξει να βοηθήσει τους δικούς της ανθρώπους ή ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό, κύριο μέλημά της εκείνη την ώρα της φρίκης ήταν η καταγραφή μιας στιγμής που θα μπορούσε να είναι και μοιραία για την ίδια. Αυτό όμως ποσώς την απασχολούσε εκείνη την ώρα. Μέλημά της ήταν να μη χάσει τη μοναδικότητα της στιγμής και να την καταγράψει για να τη βλέπουν όσοι επιζήσουν. Κυριαρχούσε στο θολό μυαλό της η ανάγκη της για αυτοπροβολή, ακόμη και σε μια τέτοια στιγμή. Ένας εθισμός του κόσμου που έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις.
Μια κοινωνία που απώλεσε τα αντανακλαστικά της για αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Η κοινωνική αλληλεγγύη, έχει παραχωρήσει τη θέση της στον ατομικισμό. Μα πάνω απ΄ όλα έπαψε ο κόσμος να συντρέχει στο φίλο, στο γείτονα, στο συγγενή. Πρώτο μέλημα έχει γίνει για τον κόσμο η καταγραφή κάθε πτυχής της ζωής στο κινητό, για να προβληθούν δημόσια οι τραγωδίες που βιώνει ο καθένας ξεχωριστά.
