ktsakitzian@gmail.com
Πέρασε στην αντεπίθεση ο ανιψιός του πρώην Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαριστού Στυλιανού, κ. Νίκος Καλλιούρης και με ανάρτησή του στο Facebook απειλεί με μηνύσεις τόσο εμένα για τα “συκοφαντικά” και “υπαγορευμένα” δημοσιεύματά μου σε “περιθωριακές ιστοσελίδες” όπως τις αποκαλεί, όσο και τον νυν Αρχιεπίσκοπο, τον οποίο θεωρεί “εγκέφαλο μιας σπείρας”, που έχει βάλει σκοπό να εξοντώσει τον ίδιο και να σπιλώσει τη μνήμη του θείου του.
Δεν στάθηκε μόνο εκεί ο κ. Καλλιούρης, αλλά επικοινώνησε τηλεφωνικά και με την πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και της ζήτησε να με “μαζέψει” γιατί αλλιώς θα με παραπέμψει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Φυσικά, κατά το συνήθη τρόπο του, σέρβιρε τα πράγματα όπως τον βόλευαν, όταν ρωτήθηκε τι συνέβη. Για παράδειγμα στο δημοσίευμά μου, όπου παρουσίασα τα παραστατικά μεταφοράς από την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας προς την Ελλάδα, αντικειμένων βάρους 185 κιλών σε βαλίτσες, στο ερώτημα που έθεσα τι περιείχαν οι βαλίτσες αυτές, έσπευσε ο κ. Καλλιούρης να απαντήσει, σεντόνια και πετσέτες! Θα ήθελα να γελάσω, αλλά μου προκαλεί θλίψη η παιδαριώδης αυτή αιτιολογία και μου θυμίζει αυτό που λέμε κατά καιρούς: Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Φαίνεται πως δεν το ξέρει ο κ. Καλλιούρης.
Εν τω μεταξύ για να καταπνίξει το θόρυβο που προκάλεσε η αποκάλυψη που έκανα, επιστράτευσε το γνωστό ρυπαρογράφο από τη Μελβούρνη, προκειμένου να δημοσιεύσει άρθρο του, διανθισμένο με την προσωπική του ρυπαρότητα, όπως αυτή προκύπτει από τον εγκεφαλικό του οχετό. Και αναφέρω με βεβαιότητα πως του υπαγόρευσε του συγκεκριμένου τύπου, γιατί είναι ηλίου φαεινότερο αν δει κανείς τα δημοσιεύματα που αναρτά, ότι ο λεκτικός του πλούτος περιορίζεται σε ό,τι μπορεί να απομείνει στον πάτο ενός οχετού και τίποτε παραπέρα. Πρόκειται για ένα αμόρφωτο τύπο, με χυδαία ένστικτα, που μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει με ευκολία υπάνθρωπο, ο οποίος έχει κάνει επάγγελμα την ύβρη. Αυτό τον χυδαίο και θρασύ υπάνθρωπο, χρησιμοποιεί, ο κ. Καλλιούρης και η παρέα του κατ’ αποκλειστικότητα, για να τραυματίσουν το κύρος της ηγεσίας της Αρχιεπισκοπής της Αυστραλίας, γιατί τους απομάκρυνε, ξεχνώντας ότι αυτός έβριζε και το Στυλιανό από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός.
Για να δούμε λοιπόν γιατί κόπτεται τόσο πολύ ο κύριος Καλλιούρης να μη βγουν άλλα πράγματα στη δημοσιότητα, όπως για παράδειγμα η χειρόγραφη απόδειξη που υπέγραψε την ημέρα του θανάτου του Στυλιανού, 25 Μαρτίου 2019, όπου έλαβε το ποσό των 25.000$, προφανώς για να του μετριάσει τον πόνο του.
Δηλαδή την ημέρα εκείνη λόγω θανάτου του κύριου κατόχου του τραπεζικού λογαριασμού, που απαγορεύονταν οποιαδήποτε ανάληψη, εκείνοι σήκωσαν άρον – άρον 25.000 δολάρια, για να προλάβουν πριν τους μπλοκάρουν οι τράπεζες.
Αυτή η δουλειά όμως γινόταν συστηματικά καθ’ όλη τη διάρκεια που ο Μακαριστός Στυλιανός νοσούσε βαριά και ήταν σε σχεδόν κωματώδη κατάσταση. Εκταμιευόταν κάθε μήνα, μεγάλα χρηματικά ποσά από το λογαριασμό του Στυλιανού τα οποία κατέθεταν στον λογαριασμό του κύριου Καλλιούρη στην Αθήνα, ενώ εκείνος ήταν στην Αυστραλία τους τελευταίους οκτώ μήνες της ζωής του θείου του.
Κόστισε κάτι παραπάνω η αγάπη του κ. Καλλιούρη προς το θείο του, αλλά άξιζε τον κόπο. Έμεινε στο πλευρό του μέχρι τέλους και δεν τον εγκατέλειψε. Τον κλαίει μέχρι σήμερα. Βλέπετε η αγάπη στις μέρες μας είναι ακριβή υπόθεση.
Ας μας απαντήσει ο κ. Καλλιούρης γιατί κατευθύνονταν όλα αυτά τα ποσά προς τον λογαριασμό του στην Αθήνα; Το γνωρίζουν αυτό οι υπόλοιποι συγγενείς; Συνολικά εκταμιεύθηκαν μέσα σε διάστημα ενός έτους 322.546,21$, για τον κ. Καλλιούρη. Πόσο νόμιμη ήταν αυτή η διαδικασία; Τα δήλωσε στην εφορία αυτά ο κ. Καλλιούρης; Γιατί τα έστελνε το τρίτο πρόσωπο, που δεν ήταν καν υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής τα χρήματα στον κ. Καλλιούρη; Ήταν αμοιβή για εργασίες που έκανε χωρίς παραστατικά ή θεωρούνται χαρτζιλίκι του θείου προς τον ανιψιό;
Ας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα κι ας αφήσει τις απειλές. Μέχρι τώρα ήταν λαλίστατος ο κ. Καλλιούρης. Η μιά ανοιχτή επιστολή διαδεχόταν την άλλη. Τώρα που είδε τα δύσκολα και άρχισαν να βγαίνουν τα στοιχεία δήλωσε ότι θα σιωπήσει. Μα τώρα πρέπει να βγει να μιλήσει. Είναι ψέματα όλα αυτά που δημοσιεύουμε ή αλήθεια κ. Καλλιούρη; Βγες και πες.
Αν ήταν έξυπνος βέβαια, έπρεπε να είχε κλείσει το στόμα του και να είχε βρει μια σπηλιά να κρυφτεί με τόσα που έχει κάνει και όχι να κρίνει και να ασχολείτε με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, λες και δεν υπάρχει Πατριάρχης να ελέγξει ή Αρχιεπίσκοπος να διοικήσει. Όσο για τους συνεργάτες του που δημοσιεύουν τη βρωμιά που έχουν μέσα τους, τους διαβεβαιώ ότι δεν πείθουν πια. Απέτυχαν. Αντί να κάθονται στα τηλέφωνα από το πρωί μέχρι το βράδυ και να κάνουν σενάρια με τα κουτσομπολιά τους, ας δουν τα χάλια τους.
Τέλος, οφείλω να τους πω και για το χαρακτηρισμό που μού προσάπτουν “δημοσιογράφο δολοφόνο” ο κ. Καλλιούρης και ο υβρεολόγος του μπλόγκ που έφτιαξαν – χαρακτηρισμό που χρησιμοποιούν και οι δύο στα κείμενά τους και αυτό δείχνει τη συνεργασία τους – και ότι δημοσιεύω κείμενά μου σε περιθωριακές ιστοσελίδες με σκοπό να τους εκτελέσω κοινωνικά, μάλλον κοιτάζονται στον καθρέφτη και βλέπουν το είδωλό τους.
Διαβάστε επίσης:
Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας: Η επιχείρηση κάθαρσης, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από εκείνους που απομακρύνθηκαν – Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
