Πόλεμος και ευπρέπεια.. – Άρθρο του Αρθούρου Καραγκιοζίδη

Σε κάθε αντιπαράθεση υπάρχουν κανόνες, που διέπουν την εξέλιξή της. Υπήρχαν ανέκαθεν. Ο ξιφομάχος του μεσαίωνα δεν σκότωνε τον πεσμένο αντίπαλό του, ζητώντας απλά να του παραδώσει το σπαθί του, ως αναγνώριση της ήττας. Στον αθλητισμό υπήρχαν και υπάρχουν οι κανόνες του fair play και στην πολιτική αντιπαράθεση δεν βρίζεις, δεν χτυπάς αυτόν που είναι απέναντι…

Είναι οι κανόνες της ευπρέπειας. Ίσως αυτό είναι εκείνο το στοιχείο, που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα όντα, και τον κάνει άνθρωπο. Και όταν λέμε, ότι ο άνθρωπος είναι το ανώτερο ον, εννοούμε ακριβώς αυτό. Αφαιρέστε την ευπρέπεια και η ανθρωπότητα θα μετατραπεί σε ένα ζωικό βασίλειο, με ίσως κάπως αυξημένες διανοητικές ικανότητες των μελών της.

Αλλά η ευπρέπεια χτίζεται. Και τα σκαλοπάτια, που οδηγούν έναν άνθρωπο σε αυτήν είναι η παιδεία του, η μόρφωσή του, ο προσανατολισμός στην προσφορά, το περιβάλλον και η αρχές, η αξίες, με τις οποίες μεγαλώνει και διαμορφώνεται ως άνθρωπος. Κατ’ επέκτασιν τότε, αυτά τα χαρακτηριστικά αποκτά και ο λαός όπου ζει, το έθνος του.
Κάποια έθνη βαδίζουν σε άλλους δρόμους. Στους δρόμους της αρπαγής, του κατακτησμού, του αίματος και εν τέλη, της απανθρωπιάς. Και τότε δεν διστάζουν να βομβαρδίζουν εκκλησίες, κέντρα πολιτισμού και σπίτια αμάχων. Όπως χτες το κάνανε οι αζέροι, και συνεχίζουν να το κάνουν στον πόλεμο κατά του Αρτσάχ και της Αρμενίας. Οι εικόνες είναι θλιβερές…

Ακόμα και στον πόλεμο πρέπει να υπάρχει ευπρέπεια. Γι’ αυτό άλλωστε θεσπίστηκαν και οι έννοιες του εγκλήματος πολέμου και εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Τα πράττει σήμερα αυτά τα εγκλήματα το Αζερμπαϊτζάν, με την ευχή του σουλτανάτου της Τουρκίας. Δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο. Δεν είχαν ποτέ. Συμπεριφέρονταν πάντα έτσι. Αρκεί να θυμηθούμε και πάλι την γενοκτονία, που διέπραξε κατά των Αρμενίων ο Κεμάλ το 1915, όταν με αδίστακτο και απάνθρωπο τρόπο σφαγιάστηκαν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι, μεταξύ των οποίων γυναίκες, παιδιά, γέροι…

Να θυμηθούμε το έγκλημα που διέπραξε ένα αζέρικο σίχαμα, όταν με τσεκούρι αποκεφάλισε εν ύπνο ένα αρμένο παλικάρι και αντί να καταδικαστεί παραδειγματικά,.. βραβεύτηκε από την ηγεσία της χώρας του;..
Αυτή είναι η ανδρεία τους. Και τώρα, βομβαρδίζουν άμαχο πληθυσμό στο Αρτσάχ, πολιτιστικά κέντρα, και εκκλησίες, που επί αιώνες αποτελούσαν δείγματα αρχιτεκτονικής και θρησκευτικού πολιτισμού. Πως να προσάψει κανείς ευπρέπεια σε ένα τέτοιο έθνος;..
Αλλά αναρωτιέμαι. Αναρωτιέμαι συνέχεια για το τι κάνει μπροστά σε όλα αυτά τα γεγονότα ο πολιτισμένος δήθεν κόσμος;.
Γιατί δεν σηκώνει το ανάστημά του απέναντι σε αυτούς τους παγκόσμιους εγκληματίες , για να τους πει, ως εδώ και μην παρέκει;.
Γιατί δεν σταματά το έγκλημα; Η καταδίκη και η τιμωρία του εγκλήματος δεν είναι εκδίκηση, είναι ανδρεία! Και όταν δεν υπάρχει, το έγκλημα επαναλαμβάνεται. Ως πότε θα κρατιούνται αυτές οι ανόητες ισορροπίες;
Τι άλλο πρέπει να συμβεί, για να καταλάβουμε, ότι ως ανθρωπότητα βαδίζουμε, αν μη τι άλλο, προς μια ηθική καταστροφή;..

Χτες ο εκπρόσωπος του επιτελείου άμυνας της Αρμενίας σε επίσημη ανακοίνωσή του δήλωσε¨- Δεν θα χτυπήσουμε τα τζαμιά τους. Αν το κάνουμε, δεν θα διαφέρουμε σε τίποτα με αυτούς…

Είναι ο ορισμός του μεγαλείου. Ναι, για κάποιους και ο πόλεμος έχει ευπρέπεια!.