Συγκινεί ο επικήδειος της κόρης του Γιάννη Ιωαννίδη

Απέραντη θλίψη σκόρπισε στο ελληνικό μπάσκετ, η είδηση του θανάτου του Γιάννη Ιωαννίδη. Όπως έγινε γνωστό το απόγευμα της Τετάρτης (4/10), ο σπουδαίος προπονητής και πρώην υφυπουργός αθλητισμού έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών.

Ο «ξανθός», ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με τις μεγάλες επιτυχίες του Άρη και του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’80 και του ’90, άφησε την τελευταία πνοή του έπειτα από μάχη με προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια. Ο Γιάννης Ιωαννίδης αν και είχε καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη έμενε μόνιμα στην Αθήνα μαζί με την σύζυγό του και την κόρη τους.

Στις 12 ξεκίνησε η επιμνημόσυνη δέηση στον Άγιο Ιωάννη Βούλας, έτσι ώστε να έχουν την ευκαιρία να τον αποχαιρετήσουν οι δικοί του άνθρωποι και όσοι τον θαύμαζαν που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όπου θα γίνει η κηδεία. Η κηδεία του «Ξανθού» θα γίνει το απόγευμα της Παρασκευής (6/10, 17:00) στη Θεσσαλονίκη και η σορός του θα ταφεί στον οικογενειακό τάφο στη Θέρμη.

Αντί στεφάνων, η οικογένεια του Γιάννη Ιωαννίδη ζήτησε από όποιον το επιθυμεί να καταθέσει τα χρήματα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης.

Συγκίνησε ο επικήδειος της κόρης του Γιάννη Ιωαννίδη

Η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, Ελένη-Θεοδώρα, με τρεμάμενη φωνή εκφώνησε τον επικήδειο στον Άγιο Ιωάννη Βούλας και συγκίνησε τους πάντες με τα λόγια της.

«Δεν είμαι μόνη μου. Εδώ είμαστε όλοι για να σου φωνάξουμε πόσο πολύ σε αγαπάμε και τι θα σημαίνεις πάντα για την οικογένειά σου, για το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για όλη την Ελλάδα. Έφυγες νωρίς και ένδοξα μπαμπά. Έφυγες με γενναιότητα, όπως έκανες σε όλη σου τη ζωή. Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουνα κανέναν και τίποτα. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου.
Θρηνούμε που σε χάσαμε, μα χαιρόμαστε γιατί ζήσαμε μαζί σου, βαδίσαμε στις στράτες που μας χάραξες, ακολουθούσαμε τις οδηγίες που μας έδινες. Κοουτσάρα μου θα σου πω κάτι, το παιχνίδι δεν τελείωσε, πήρες απλά ένα τάιμ άουτ για να το συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα.
Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου Μαρινέλλας λέει «καμιά φορά να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχει δρόμοι». Εσύ μπαμπά μου τους βρήκες αυτούς τους δρόμους».

Παν. Αναστόπουλος