Για την διαχείριση της «υγειονομικής» κρίσης έχει «σαφή ιδεολογική τοποθέτηση» (πέσαμε πάλι σε «ειδικούς») και το κουκουέ… Αλίμονο!
Και η «τοποθέτησή» του κινείται – όπως πάντα – εντός του «πανδημιακού τόξου» (μην μας πουν και «αρνητές»)… Αλίμονο!
Και υπεύθυνος για όλα – όπως πάντα – είναι ο ιμπεριαλισμός (των άλλων) και ο καπιταλισμός (εκτός από τον κινεζικό)… Αλίμονο!
Και για ποια πράγματα ακριβώς διαμαρτύρεται και οδύρεται το κουκουέ;
Για την βίαια κατάργηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων ελευθεριών;
Μα, αυτό αποτελεί βασική αρχή κάθε κομμουνιστικής τυραννίας…
Για τον ψυχοφθόρο περιορισμό των μετακινήσεων;
Μα, και αυτό αποτελεί θεμελιώδη πρακτική κάθε κομμουνιστικής δικτατορίας…
Μήπως για την απαγόρευση των συναθροίσεων (εκτός των κομμουνιστικών);
Μα, αυτή είναι παμπάλαια πρακτική των κομμουνιστικών καθεστώτων…
Αγανακτεί για τις «ειδικές άδειες εξόδου» από την κατοικία, από την πόλη, από τον νομό, από την χώρα;
Μα, οι κομμουνιστές υπήρξαν μέγιστοι διδάσκαλοι και σε αυτόν τον βασανισμό…
Εξανίσταται, μήπως, για την καταστροφή των ελεύθερων επαγγελματιών;
Μα, πρώτους αυτούς εξολόθρευσαν οι αιμοσταγείς μαρξιστές, σταλινιστές, μαοϊστές και λοιποί ανθρωποφάγοι…
Ενοχλείται, ίσως, από την εξαθλίωση ολόκληρων λαών και από την υποχρέωση των εξαθλιωμένων να γίνονται ζητιάνοι κρατικών επιδομάτων;
Μα, μια ζωή έτσι λειτουργούσαν και οι παλαιού τύπου κομμουνιστικές κολάσεις…
Ξεφωνίζει για την ελεύθερη μετακίνηση των τουριστών – που μας «αφήνουν τα λεφτά τους» – και την παράλληλη ασφυκτική ακινησία των ντόπιων;
Μα, το ίδιο σχέδιο εφάρμοζε και ο κομμουνιστικός βαρβαρισμός παλαιάς κοπής…
Μήπως οδύρεται για την ποινικοποίηση των αντιθέτων ή διαφορετικών γνωμών;
Μα, με τέτοια μέτρα επιβλήθηκε και ο παλαιός κομμουνισμός…
Λέτε να δυσανασχετεί με την φίμωση διαπρεπών επιστημόνων που αντιτίθενται σθεναρά στα μέτρα αντιμετώπισης της νόσου;
Ας θυμηθεί, τότε, και το φρικτό τέλος διάσημων επιστημόνων που εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στην κομμουνιστική νόσο…
Ή μήπως αδυνατεί να αντέξει… το κλείσιμο των ιερών ναών;
Να γελάσουμε ή να κλάψουμε πάνω σ’ αυτό;
Ακόμη και αν η «πανδημία» δεν αποτελεί «εισαγωγή στον νέο κομμουνισμό», ο κομμουνισμός παραμένει μία διαχρονική μορφή διανοητικής πανδημίας. Μήπως γι’ αυτόν τον λόγο κρατήθηκε με κόπους και με βάσανα «ζωντανός» (λέμε τώρα…) μέσα στα πληγωμένα σπλάχνα της πατρίδας μας;
Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε, μόνον μία απάντηση αρμόζει στο τριτοκοσμικό, σοβιετικού τύπου, θέατρο υποκρισίας τού σφυροδρεπανικού βρικόλακα:
Σ β α ρ ν ο ύ τ !!!
(ξέρουν αυτοί…).
