Οι ολύμπιοι θεοί είναι δώδεκα. Οι έξι είναι γυναίκες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τιμάται η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Από τις έξι θεές οι τρεις είναι παρθένες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τιμάται η ισότητα μεταξύ των δύο σχετικών με την ερωτική συνεύρεση φυσικών καταστάσεων των γυναικών. Τα ονόματα των ολυμπίων θεαινών είναι γνωστά: Ήρα, Αθηνά, Άρτεμις, Δήμητρα, Εστία, Αφροδίτη. Καθένα από αυτά, πέρα από το γεγονός ότι σημαίνει μία συγκεκριμένη προσωπικότητα με τον χαρακτήρα και τις ιδιότητές της, σημαίνει και μία σχετική προς την ίδια προσωπικότητα έννοια.
Ήρα: ηρωίδα. Λέγεται και Ήρη και Ηρώ. Συγγενικά ονόματα: Ηραία (εκείνη που ανήκει στην Ήρα), Ηράκλεια (δόξα τής Ήρας), Ηροδότη (εκείνη που έχει δοθεί από την Ήρα), Ηροδώρα (δώρο τής Ήρας). Συνώνυμο: Ηρώσσα (ηρωίδα).
Αθηνά: εκείνη που δεν θήλασε. Λέγεται και Αθήνη και Αθάνα και Αθηναία και Αθαναία και Αθηναίη και Ασάνα. Συγγενικά ονόματα: Αθηναΐς / Αθηναΐδα (εκείνη που ανήκει στην Αθηνά), Αθηνόκλεια (δόξα τής Αθηνάς), Αθηνοδότη (εκείνη που έχει δοθεί από την Αθηνά), Αθηνοδώρα (δώρο της Αθηνάς).
Άρτεμις: ακέραια. Λέγεται και Άρταμις και Άρτιμις. Συγγενικά ονόματα: Αρτεμισία ή Αρταμιτία (εκείνη που ανήκει στην Αρτέμιδα), Αρτεμιδώρα (δώρο της Αρτέμιδας).
Δήμητρα: μητέρα γη. Λέγεται και Δημήτηρ και Δαμάτηρ και Δημήτρα και Δωμάτηρ και Δάμματερ και Δάματρα. Συγγενικό όνομα: Δημητριάς / Δημητριάδα (εκείνη που ανήκει στην Δήμητρα).
Εστία: εστία. Λέγεται και Εστίη. Συγγενικά ονόματα: Εστιάς / Εστιάδα ή Εστιαία (εκείνη που ανήκει στην Εστία).
Αφροδίτη: εκείνη που φεύγει μέσα από τον αφρό. Λέγεται και Αφροδίτα. Συγγενικό όνομα: Αφροδισιάς / Αφροδισιάδα (εκείνη που ανήκει στην Αφροδίτη). Παραπλήσιο όνομα: Αφρογένεια (εκείνη που γεννιέται μέσα από τον αφρό).
Και επειδή μιλάμε γιά θεές, ας δούμε ονόματα που ταιριάζουν σε θεές: Αλκιμέδη (ισχυρή αρχόντισσα), Βαδυόπη (γλυκόφωνη), Γαληναία (γαλήνια), Δαμασίππη (δαμάστρια αλόγων), Εγερσινόη (αφυπνίστρια τού μυαλού), Ζηλωτή (ζηλευτή), Ηεροδάμεια (δαμάστρια του αέρα), Θαλία (πλούσια παροχή), Ιμερόεσσα (ελκυστική), Καλλιάνασσα (όμορφη αρχόντισσα), Λαμπιτώ (λαμπρή), Μήνη (σελήνη), Ναμέρτεια (βεβαιότητα), Ξενοσύνη (φιλοξενία), Ορσιβόη (που προκαλεί βοή), Πανδία (παντελώς θεϊκή), Ρυψίπολις (εξαγνίστρια της πόλης), Σώθεμις (σώτειρα της δικαιοσύνης), Τιθήνα (τροφός), Υψινόη (ανυψώτρια της νόησης), Φαινώ (ολοφάνερη), Χρονοδάμεια (δαμάστρια του χρόνου), Ψυχάλεξις (προστασία της ψυχής), Ωκυνόη (ταχύτατη στην σκέψη).
