Η Οργάνωση ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ – ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 1941 – 1944» αποχαιρετά την «Πατ» Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου

Με Δελτίο Τύπου, η Οργάνωση ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ – ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 1941 – 1944», αποχαιρετά την ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης, Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου με μια λιτή ανακοίνωση που δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν ξεχνούν πρόσωπα και Ιστορία.

Το Δελτίο Τύπου της παραπάνω Οργάνωσης, ως ο μόνος φορέας που νόμιμα εκπροσωπεί την ηρωίδα Λέλα Καραγιάννη, αναφέρει:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα Μέλη της Οργάνωσης ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΦΥΓΑΔΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ – ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 1941 – 1944» και προσωπικά η Πρόεδρος, Λέλα Βύρωνος Καραγιάννη (εγγονή), εκφράζουν τη θλίψη τους για την απώλεια της Σύλβιας Ιωαννίδου – Αποστολίδου. Η ηρωίδα Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου, ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είδε και μίλησε με τη Λέλα Καραγιάννη, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, όταν τις μετέφεραν στο Δαφνί, για να τις εκτελέσουν.

Στην οικογένεια και τους οικείους της απευθύνουμε τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια».

Η Σύλβια Ιωαννίδου – Αποστολίδου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών. Κατά τη γερμανική Κατοχή, σε ηλικία 18 ετών, εντάχθηκε στη βρετανική μονάδα δολιοφθορών Force 133, στην Αττική φέροντας την κωδική ονομασία «Πατ» και είχε καθοριστική συμμετοχή σε κομβικά γεγονότα της Αντίστασης. Πολύ γρήγορα τοποθετήθηκε επικεφαλής της βρετανικής μονάδας στην Αττική. Ήταν κόρη ευκατάστατης αθηναϊκής οικογένειας, η οποία και αν είχε χαρακτηριστεί κατάσκοπος και εχθρός της χιτλερικής Γερμανίας, διακρίθηκε για το θάρρος, τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση, που επέδειξε με τη συμμετοχή της σε επικίνδυνες αποστολές όπως μεταφορά και φυγάδευση Βρετανών, κατοχή και φύλαξη οπλισμού σε σπίτι στα Κάτω Πετράλωνα με υπεύθυνο τον παλαιστή Χάρη Καρπόζηλο.

Καταγράφεται επίσης η γνωριμία της με τον Νεοζηλανδό Τομ Μπαρνς, γνωστό για τις ενέργειές του στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου και η καταδίκη της σε θάνατο, όπου μαζί με τη θρυλική Λέλα Καραγιάννη, μεταφέρθηκαν στο Δαφνί, στις 8 Σεπτεμβρίου, για να τις εκτελέσουν.

«Εκεί περιμέναμε το χάραμα», είχε πει. «Ήμουν η πρώτη που φώναξαν έξω και η Λέλα προλαβαίνει και μου δίνει κουράγιο: Ψηλά το κεφάλι. Είσαι Ελληνίδα. Μην αφήσεις τα γουρούνια να σε δουν να φοβάσαι».

Ένα τηλεφώνημα του Αυστριακού ανακριτή, ματαίωσε την εκτέλεσή της. Οδηγήθηκε στην οδό Μέρλιν, για συμπληρωματική ανάκριση και αφέθηκε ελεύθερη. Ο Αυστριακός αξιωματικός επικαλέστηκε αργότερα το γεγονός, ότι η Αποστολίδου έμοιαζε καταπληκτικά με μια από τις κόρες του. «Όταν σε κοιτάζω», είπε, «βλέπω μια από τις δίδυμες κόρες μου, σε βλέπω σαν σωσία της», στο τέλος δε, για να δείξει, προφανώς, ότι γνωρίζει πολύ καλά τη δουλειά του, συμπλήρωσε: «Ξέρω ποια είναι η Πατ, ξέρεις κι εσύ ποια είναι η Πατ, αλλά ακόμα ψάχνουμε για την Πατ».

Μετά την απελευθέρωση, κυνηγήθηκε από τον ΕΛΑΣ και διέφυγε στο Κάιρο με βρετανικό αεροπλάνο, όπου παρέμεινε δέκα μήνες.