«Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…». Είναι αλήθεια; Ίσως. Μπορούμε πλέον χαλαρώσουμε; ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

«Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…». Είναι αλήθεια; Ίσως. Μπορούμε πλέον χαλαρώσουμε; ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

Με τον τίτλο ««Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…» ο νομικός, συγγραφέας και μέλος του International Hellenic Association (IHA) Λεωνίδας Κουμάκης με άρθρο του στις 03/10/2020 στο Huffpost Greece www.huffingtonpost.gr προοιωνίζεται ότι «Οι σύγχρονοι παντουρκιστές (…) που χτίζουν μεθοδικά Νέο-οθωμανικά παλάτια στην άμμο δεν έχουν καμιά ελπίδα μακροημέρευσης από οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτιστικής και γεωπολιτικής σκοπιάς». Και αυτό γιατί «Ένας ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χωρών της Ανατολικής Μεσογείου -και όχι μόνο-, αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν τους εξωπραγματικούς στόχους των φανατικών παντουρκιστών του Ρ.Τ. Ερντογάν, άρχισαν να σχηματίζουν σταδιακά ένα πανίσχυρο στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος απέναντι στις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις», για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια», ότι δηλαδή «(…) πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η καθοδική πορεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς την συντριβή άρχισε, χωρίς επιστροφή».

Δεν είναι δύσκολο να γίνει παραδεκτό ότι τα μεγαλεπήβολα «παιχνίδια» του Ερντογάν δύσκολα θα μπορούσαν να του «βγουν», ακόμα κι αν διέθετε τη διπλωματική δεξιοτεχνία ενός Βίσμαρκ, γιατί απλώς δεν διαθέτει χώρα που να είναι αντίστοιχη της Γερμανίας! Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ένα από τα βασικότερα αίτια κατάρρευσης όλων των μέχρι σήμερα αυτοκρατοριών ήταν η … υπερεπέκταση. Όσο περισσότερο «ανοίγεται» ένα κράτος, ακόμη κι αν πρόκειται για αυτοκρατορία —που στις πλείστες των περιπτώσεων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αχανής— τόσο περισσότερο εξαντλείται είτε λόγω της ενέργειας/πόρων που δαπανά για τη διατήρηση αυτής ακριβώς της υπερεπέκτασης είτε λόγω της ανάγκης να αντιμετωπίζει πολλούς την ίδια στιγμή αντιπάλους. Είναι προφανές ότι η Τουρκία άρχισε να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, αλλά τι σημαίνει αυτό για μας;
Μία επιπόλαιη ανάγνωση του εν λόγω άρθρου θα οδηγούσε ίσως στη σκέψη —που δεν είναι καθόλου αβέβαιο ότι την κάνει, ένα τουλάχιστον τμήμα, του ελληνικού πολιτικού κόσμου— ότι «ωραία, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα τώρα που θα καταρρεύσει το καθεστώς Ερντογάν και η Τουρκία θα βρεθεί στην άκρη απομονωμένη και αδύναμη»!

Ουδέν αναληθέστερον τούτου! Όλα όσα αναφέρθηκαν από τον Λεωνίδα Κουμάκη αναμφίβολα ισχύουν, αλλά δεν σημαίνει αυτομάτως ότι το πρόβλημα έπαυσε να υπάρχει. Δυστυχώς όχι μόνον εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά και ΘΑ υπάρχει. Και αυτό γιατί μέχρι να καταρρεύσει η Τουρκία, όχι μόνον το καθεστώς Ερντογάν, πολλά μπορούν να γίνουν και πολλά είναι πιθανό να χάσουμε! Κανείς, πόσο μάλλον «το πανίσχυρο στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος», που αναφέρθηκε παραπάνω, δεν πρόκειται να μας υπερασπιστεί· κι αν, ο μη γένοιτο, η Τουρκία αρπάξει έστω και μια σπιθαμή εδάφους μας, δεν πρέπει κανείς να έχει αμφιβολία ότι πολύ λίγο θα πιεστεί να το δώσει πίσω, ούτε λόγος ασφαλώς για αυτοπροαίρετη επιστροφή! —δεν χρησιμοποιεί, εξάλλου, ο λαός ασκόπως τη φράση «τούρκεψε»!
Πόσοι πιστεύουν ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα, που τόσες φορές μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι έχει στα ανώτερα κλιμάκιά του οσφυκάμπτες (yes men τους αποκαλούν οι αγγλοσάξονες ή αλλιώς αυτοί που πάντα λένε «ναι») εγνωσμένης αβουλίας, ανεπάρκειας και τελικά … δειλίας, δεν θα αρκεστεί σ’ αυτήν την «ανάγνωση», θριαμβολογώντας μάλιστα που συνέβαλε στη δημιουργία του προαναφερθέντος «πανίσχυρου στρατιωτικού και διπλωματικού τείχους», άρα … δοξάστε τους!

Τα λόγια που γράφονται σε τούτες τις γραμμές θα έχουν τελικά ελάχιστη σημασία, εάν εξακολουθήσουμε να τους ανεχόμαστε και τους αφήσουμε να βρίσκονται στο τιμόνι της Πολιτείας. Ως πότε πια θα βλέπουμε πάντα τους ίδιους είτε αυτοί είναι γόνοι είτε οι μαλιστάδες [μαλιστάς= όποιος λέει πάντα «μάλιστα»!] κόλακές τους; Έφτασε, επιτέλους, η ώρα να ενωθούμε όλοι με ένα νέο, κοινό, όραμα, το οποίο έχει ανάγκη η πατρίδα, και να δώσουμε την ευκαιρία σε εκείνους που μοιράζονται τους ίδιους δημοκρατικούς ορίζοντες και το ίδιο όραμα με τους απλούς πολίτες να αναλάβουν να υπερασπιστούν την πατρίδα εμπνέοντας υπερηφάνεια στους Έλληνες και σεβασμό στους ξένους έχοντας δημιουργήσει ένα κίνημα προόδου, παραγωγής και ανάπτυξης;

Διαβάστε επίσης:

Μελλοντικά σχέδια της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού

Όλγα Κεφαλογιάννη εναντίον Κυριάκου Μητσοτάκη – Άρθρο του Παναγιώτη Αποστόλου

Δείτε επίσης: