ktsakitzian@gmail.com
Είναι άλλο πράγμα να διαβάζεις για την κατάσταση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όλα αυτά που ανακοινώνει η κυβέρνηση και άλλο πράγμα να βιώνεις ο ίδιος τη σκληρή πραγματικότητα. Το ίδιο ισχύει και για τις εξαγγελίες που γίνονται από τον Υπουργό Εργασίας Κωστή Χατζηδάκη, στο θέμα των νέων συντάξεων, όπου όπως μας λέει κάθε τόσο, θα βγαίνουν σε μια ώρα με το πάτημα ενός κουμπιού. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ένα προς ένα.
Την περασμένη εβδομάδα, διαπιστώθηκε σε πρόσωπο νεαράς ηλικίας, του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος, διπλά εμβολιασμένο, ότι ήταν θετικό στον κορωνοϊό. Ένιωσε έντονους πόνους στα πόδια. Επειδή δυο μέρες μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου Pfizer είχε υποστεί θρόμβωση στο αριστερό πόδι, εξ’ αιτίας του εμβολίου όπως είπαν οι γιατροί κι έκανε επί μεγάλο χρονικό διάστημα θεραπεία με αντιπηκτικές ενέσεις, θορυβημενη για ενδεχόμενο νέο περιστατικό θρόμβωσης, επικοινώνησε με το γιατρό της, ο οποίος της συνέστησε να μεταβεί άμεσα στο πλησιέστερο εφημερεύον νοσοκομείο για να κάνει τρίπλεξ φλεβών.
Νωρίς το απόγευμα, μέσα στο κρύο, ξεκίνησε για τον Ευαγγελισμό που εφημέρευε. Ουρές σχημάτιζε ο κόσμος με κορωνοϊό που περίμενε καρτερικά έξω από το νοσοκομείο για να περάσει στα επείγοντα, προκειμένου να εξεταστεί, για να διαπιστωθεί ποιοί χρήζουν νοσηλείας και ποιοί να πάνε σπίτι τους. Άνθρωποι που νοσούσαν από κορωνοϊό, με όλα τα συμπτώματα, βήχα, υψηλό πυρετό και οι περισσότεροι λίγο πριν την πνευμονία, περίμεναν με τις ώρες μέσα στο ψύχος για να τους δει ένας γιατρός. Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο δικός μας άνθρωπος. Αφού πέρασαν περίπου τρεις ώρες αναμονής έξω στο τσουχτερό κρύο, ήρθε και η σειρά της για να της πουν πως αδίκως περίμενε, αφού δεν υπήρχε ούτε μηχάνημα, αλλά ούτε και ειδικός γιατρός στην εφημερία για να της κάνει το τρίπλεξ και την έστειλαν στο επόμενο νοσοκομείο που εφημέρευε.
Έτσι, πήρε το ταλαιπωρημένο της σαρκίο και πήγε στο επόμενο νοσοκομείο, που ήταν το Αγία Όλγα στη Νέα Ιωνία. Εν τω μεταξύ κόντευαν μεσάνυχτα και το κρύο είχε δυναμώσει κι άλλο. Όταν έφτασε στο Αγία Όλγα, συνάντησε στο τμήμα Covid, μια νέα ουρά από κόσμο να περιμένει στα επείγοντα. Μέσα στον πυρετό και την ταλαιπωρία της, αλλά και μπρος το φόβο για τη ζωή της, ζώστηκε με Ιώβια υπομονή και στήθηκε μέσα στο κρύο για άλλη μια φορά στην ουρά. Σκεφτόταν πως αν τη γλίτωνε από τον Covid, αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να πάει από πνευμονία. Κάποια στιγμή, μετά από πολλή ώρα ήρθε και η σειρά της για να εξεταστεί κι εκεί άκουσε μια απο τα ίδια, ότι δεν έχουν μηχάνημα για να της κάνουν τρίπλεξ φλεβών, αλλά υπάρχει μια εναλλακτική λύση, να της κάνουν μια ειδική εξέταση αίματος. Της έκαναν την εξέταση κι επειδή θα έκανε μια ώρα να βγει το αποτέλεσμα, την έστειλαν να πάει μια βόλτα και να γυρίσει μετά από μια ώρα για να της ανακοινώσουν τα αποτελέσματα και να της πουν αν υπάρχει νέα θρόμβωση ή όχι.
Αυτό όπως καταλαβαίνει κανείς, δεν είναι Δημόσιο Σύστημα Υγείας, είναι το πραγματικό Survivor της ζωής, που δεν ξέρεις όταν μπλέξεις στα γρανάζια του, αν θα βγεις ζωντανός από αυτή την περιπέτεια.
Γι’ αυτό το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας λέει η κυβέρνηση ότι έχει φροντίσει κι έχει κάνει ό,τι καλύτερο γίνεται και λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας. Για ένα τέτοιο σύστημα υγείας περηφανεύονται, που θυμίζει σύστημα υγείας Αφρικανικών χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Ας δούμε και τον άλλο πετυχημένο Υπουργό Εργασίας Κωστή Χατζηδάκη, που έχει εκσυγχρονίσει, όπως μας λέει σχεδόν καθημερινά, τα πράγματα στο υπουργείο του και οι νέες συντάξεις βγαίνουν σε μια στιγμή με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή μας.
Στις 17 Μαρτίου πέθανε η αδερφή μου. Στο τέλος Μαρτίου ο σύζυγός της, μέσω δικηγόρου κατέθεσε τα χαρτιά της στον ΕΦΚΑ για να του εκδοθεί η σύνταξη χηρείας. Υποβλήθηκε και αίτηση για προσωρινή σύνταξη. Από τότε έχουν περάσει εννέα μήνες και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Το κακό είναι ότι αυτός ο άνθρωπος πρέπει να βγει κι εκείνος στη σύνταξη από τη δουλειά του άμεσα και προσπαθεί με κάθε τρόπο να το καθυστερήσει, γιατί σκέφτεται πως απ’ την ώρα που αργεί τόσο η έκδοση της σύνταξης και κανείς δεν ξέρει πόσο ακόμη θα κάνει να βγει έστω η προσωρινή σύνταξη χηρείας, όταν καταθέσει και τα δικά του χαρτιά, θα μείνει χωρίς εισόδημα, άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα, με τον κίνδυνο να καταντήσει επαίτης για να επιβιώσει, επειδή στο υπουργείο εργασίας τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα από πριν, στο θέμα της έκδοσης των συντάξεων.
Γι’ αυτό σας λέω, ότι καλά τα επικοινωνιακά τρικ και οι πολιτικές φανφάρες. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και απέχει παρασάγγας από τα αφηγήματα των πολιτικάντηδων που μας κυβερνούν. Πρέπει κανείς να κρατάει μικρό καλάθι, όταν ακούει τις ανακοινώσεις για πράγματα που αλλάζουν ριζικά σ’ αυτό τον τόπο.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν. Δυστυχώς καμιά φορά γίνονται ακόμα χειρότερα από πριν.
