maryleria@gmail.com
Όταν αρχές Μαΐου τελείωνε η καραντίνα και ξεκινούσε σταδιακά η επανένταξή μας στη προ-καραντίνα εποχή , δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα συζητούσαμε για ενδεχόμενο 2ου lockdown και ότι η πόλη μας, η Θεσσαλονίκη , θα βρισκόταν επίσημα στο επίπεδο 3. Τι έγινε ρε παιδιά; Πότε ξαναγυρίσαμε στο Μάρτιο; Που το χάσαμε το παιχνίδι; Σε εκείνα τα καλοκαιρινά πήγαινε – έλα τουριστών ; Στα υπαίθρια μεταμεσονύκτια party με αλκοολούχα πάρε δώσε; Η μήπως στο <έλα, μωρέ ... σιγά μην κολλήσω κορωνοϊό > … Δεν ανήκω σε ευπαθή ομάδα! Δεν έχω αρρωστήσει τόσα χρόνια. Και τι θα γίνει αν δεν φοράω συνέχεια μάσκα; Αφού δεν έχω συμπτώματα!
Όλα αυτά λοιπόν , μαζί με μικρές ή λίγο μεγαλύτερες ανεύθυνες και ανυπολόγιστες ως προς το πρακτικά δυσάρεστο κόστος τους καθημερινές συμπεριφορές, μας οδήγησαν στο σήμερα.
Καθόλου ευχάριστο αγαπημένε συν-άνθρωπέ μου έχω να σου πω , αυτό το <σήμερα>. Το ότι ορίζεται πλέον ως υποχρεωτική η χρήση μάσκας στους πεζούς σε χώρους ανοιχτούς ή κλειστούς, είναι το ελάχιστο κόστος κατά την προσωπική μου ταπεινή άποψη. Το χειρότερο αρνούμαι πεισματικά να το σκεφτώ ή να το οραματιστώ και όχι! Δεν διαθέτω το κληρονομικό χάρισμα. Αλλά είμαι σε θέση όπως και εσύ αγαπημένη να σκεφτείς την πιο σκληρή εκδοχή του αύριο. Το οποίο αύριο δεν απέχει πολύ. Κυριολεκτικά μιλώντας. Και επειδή το συγκεκριμένο άρθρο γράφεται Τετάρτη πρωί (ναι, δεν τα αφήνω για τελευταία στιγμή, είμαι αγχώδης εγώ..) πραγματικά δεν ξέρω τι μπορεί να αλλάξει μέχρι Παρασκευή μεσημέρι που δημοσιεύονται αυτές οι γραμμές. Την αμαρτία μου θα σου την πω.
Δυσκολεύομαι με τη μάσκα.
Ναι. Δεν την μπορώ.
Υποφέρω και από αυτή την αναθεματισμένη ρινίτιδα, αλλεργική με τρομερούς πονοκεφάλους, που αισθάνομαι καλά μόνο όταν αναπνέω από το στόμα. Στο σημείο αυτό με λες και αχάριστη αν αναλογιστείς πόσοι εργαζόμενοι στον ιατρικό, φαρμακευτικό και εκπαιδευτικό κλάδο είναι υποχρεωμένοι να φορούν τη μάσκα τους στο πάνω και από 8ωρο κάποιες φορές ωράριό τους. Σκέφτομαι με πόση υπευθυνότητα ο γιος μου και οι συμμαθητές του υιοθέτησαν τη χρήση μάσκας από τη πρώτη στιγμή.
Παρατηρώ παιδάκια-νήπια , το πρωί , που τον αφήνω 5 μέτρα πριν τη πόρτα του σχολείου (δεν με αφήνει να πλησιάσω πιο κοντά, μεγάλωσε λέει και εγώ υπακούω, σε αντίθεση με τα δεδομένα της κλασικής Ελληνίδας μάνας). Παιδάκια του νηπιαγωγείου, μικροκαμωμένα που η μάσκα τους καλύπτεται δύο/τρίτα του προσώπου τους. Όχι! Δεν είναι μεγάλες οι μάσκες αγαπημένη! Τα παιδάκια είναι μικρά. Σε μέγεθος και ηλικία.
Πιασμένα από το χέρι με τον παππού ή τη γιαγιά. Είναι λοιπόν αυτός ο παππούς ή η γιαγιά που θα τα παραλάβουν το μεσημέρι από το σχολείο. Είναι αυτή η γιαγιά που πήγαινε στη λαϊκή χωρίς μάσκα. Είναι αυτός ο παππούς που ίσως θα καθόταν στο καφενείο χωρίς μάσκα. Τώρα την φοράει. Είναι αρκετά 150 ευρώ πρόστιμο. Την μάσκα επίσης θα δεις να την φοράει κι ο 25χρόνος στο δρόμο. Ναι! Είναι αυτός ο 25χρόνος που πριν 2 μήνες διοργάνωνε υπαίθρια μεταμεσονύχτια πάρτυ. Εννοείται χωρίς μάσκα. Οκ! Το καταλαβαίνω. Είναι περιοριστικό το να φοράς μια μάσκα συνέχεια. Και είμαι και εγώ υπόλογη. Είναι αρκετές οι φορές που έχω αφήσει τον γιο μου στο σχολείο και ξεκινάω για supermarket χωρίς να έχω μάσκα στο σακίδιο! Που πας σκέφτομαι; Κάπου εκεί, θέλω να σου εξομολογηθώ, ότι έχω μπει στο market , έχω πάρει μάσκα από τα ράφια και έχω βάλει το υπόλοιπο πακετάκι στο καλάθι για να το πληρώσω στο ταμείο. Το έχεις κάνει και εσύ; Έχω γεμίσει με μάσκες υφασμάτινες και μιας χρήσεως σε όλες τις πιθανές τσάντες ή σακίδια. Δεν βαριέσαι. Άσε που σκέφτομαι και τα θετικά της μάσκας!
Ναι! Πάντα και παντού θα υπάρχουν θετικά. Ακόμη και για εμάς τους call me απαισιόδοξο/η . Λοιπόν , καταρχάς σκέψου πόσους ανεπιθύμητους και ανεπιθύμητες γλυτώνεις. Πόσο εύκολο αποδεικνύεται να, σε αναγνωρίσει κάποιος στο δρόμο ενώ φοράς την μάσκα; Και γυαλιά; Αναφέρομαι σε αυτή την περίπτωση που βλέπεις κάποιον , σε βλέπει αλλά για τους δικούς σου λόγους δεν θέλεις να του μιλήσεις. Προσωπικά μου συμβαίνει συχνά. Τώρα λοιπόν με τη μάσκα δεν σε αναγνωρίζει ο ανεπιθύμητος . Δεν είναι θετικό αυτό; Εκτός και αν είσαι άτυχος/άτυχη και σε αναγνωρίσει από το βλέμμα.
Στα θετικά φίλη θεσσαλονικιά με τη φιλαρέσκεια στο 100% να σου προσθέσω ότι με τη χρήση μάσκας ταμπονάρεις το περιττό lipstick! Λίγο το έχεις; Επίσης δεν χρειάζεσαι τόσο μακιγιάζ. Διότι δεν θα φαίνεται πίσω από τη μάσκα! Αυτό που σίγουρα θα έχεις όμως για αρκετές εβδομάδες ακόμη είναι ,το να φοράς μια μάσκα. Μια μάσκα που θα σε προστατεύει. Μια μάσκα που θα λειτουργεί υπεύθυνα απέναντι στους συνανθρώπους σου. Μια μάσκα που θα σε προστατεύει από έναν covid-19. Μια μάσκα που θα σε αυτοπεριορίζει για το καλό σου.
Κάπως έτσι το είδα και εγώ λοιπόν .
Και αγόρασα μάσκες υφασμάτινες στο αγαπημένο μου χρώμα. Εννοείται μαύρο.
Μονόχρωμες. Όχι! Χωρίς σχέδια.
Εξάλλου δεν μου αρέσουν οι πολύχρωμες ιστορίες.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ξεκίνησα πρωΐ το άρθρο και έπιασε βράδυ.
Μην ξεχάσεις την μάσκα σου για αύριο…
Υ.Σ.
Και πλύνε τη σημερινή!
