Η μαγεία ενός ξενερώματος … – Mary’s Notes – Άρθρο της Μαίρης Λεριά

Mary’s Notes

Η μαγεία ενός ξενερώματος …

Ξενερώνω. Ξενέρωσα. Έχω ξενερώσει. Έτσι κλίνεται το ρήμα. Ένα ρήμα σχετικά καινούργιο στη Νεοελληνική γλώσσα. Ικανό όμως για να εκφράσει την απογοήτευση που έχεις εισπράξει από ένα πρόσωπο ή μια κατάσταση.

Βλέπεις το ξενέρωμα δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο σε ερωτικές απογοητεύσεις, αλλά προσδιορίζεται και μέσα από φιλικές ή επαγγελματικές ιστορίες. Κάτι το οποίο δεν πρόκειται να μας απασχολήσει στις γραμμές με λέξεις που θα ακολουθήσουν. Και σου το γράφω όλο αυτό με απόλυτη υποκειμενική και αντικειμενική ειλικρίνεια.
Διότι σε αυτά που θα μοιραστώ μαζί σου έχω προσθέσει και συναισθήματα που προκύπτουν από ιστορίες φίλων και γνωστών, οι οποίοι για κακή τους τύχη τις μοιράστηκαν μαζί μου. Και έχω λόγο που δεν θα ασχοληθώ με απογοητεύσεις φιλικές ή επαγγελματικές. Αγαπημένε το ξενέρωμα το καλό, το ξενέρωμα το δυνατό, το ξενέρωμα που θα θυμάσαι είναι ένα. Είναι το ξενέρωμα που προκύπτει από ερωτικές διαπραγματεύσεις. Διότι αυτό είναι ο έρωτας. Και στην αρχή και στο ενδιάμεσο.

Διαπραγμάτευση. Μια άτυπη διαπραγμάτευση. Τι θα δώσεις. Τι θα πάρεις. Τι περιμένεις. Πόσο θα σου κοστίσει συναισθηματικά. Αν δώσεις λιγότερα από αυτά που θα πάρεις. Αν αλλά θέλεις και άλλα σου έρχονται. Και κάπου εδώ να σου ξεκαθαρίσω ότι ξενέρωμα χωρίς συναισθήματα δεν υφίσταται. Ξενερώνεις γιατί αισθάνεσαι. Και πολύ καλά κάνεις. Κάνουμε. Κάνω. Αν δεν νιώθεις δεν θα ξενερώσεις. Και εκεί βρίσκεται η μαγεία για την οποία σου γράφω . Το ξενέρωμα δεν ορίζεται σε μια στιγμή. Αν του έδινα μια μορφή οπτική θα ήταν δρόμος.
Χωματόδρομος. Φυσικός και ευκολοδιάβατος. Δεξιά και αριστερά θα είχε δέντρα και αγριολούλουδα. Η αρχή λοιπόν του χωματόδρομου είναι και η αρχή κάποιας ερωτικής γνωριμίας στην οποία εναποθέτεις συναισθήματα, θέλω και προσδοκίες. Κάθε ξενέρωμα είναι και ένα βήμα στο χωματόδρομο. Μπορεί να πέσεις, να χτυπήσεις αλλά εκεί…συνεχίζεις. Στο κάθε σου βήμα κουβαλάς συναισθήματα, προσδοκίες και θέλω. Απογοητεύεσαι αλλά συνεχίζεις. Κάποια στιγμή ίσως φτάσεις στη μέση του χωματόδρομου. Ίσως σταματήσεις λίγο στην αρχή. Εσύ το ορίζεις αυτό. Βλέπεις αγαπημένε, ο χωματόδρομος όπως και όλοι οι δρόμοι, δεν έχει τέλος. Το ξενέρωμα το διευκρινίζεις εσύ. Μπορεί να χρειαστείς 20 βήματα μπορεί και 2. Εκεί είναι που παίζει μπάλα το απότομο ή το σταδιακό ξενέρωμα. Δεν ξέρω τι ενοχλεί περισσότερο. Εκτιμώ ότι έχει να κάνει με τη σχέση. Με τη μορφή της σχέσης. Ξενερώνεις στο πρώτο ραντεβού επειδή σε έβαλε να πληρώσεις αγαπημένη ή επειδή ήθελε απλά να ασχοληθεί ερωτικά και μόνο μαζί σου.

Τι σε ξενερώνει πιο πολύ; το απότομο ή το σταδιακό ξενέρωμα ρωτάω μια φίλη. Εξαρτάται μου απαντάει. Αν είναι στην αρχή μπορεί να με χαλάσει η άσχημη μυρωδιά του, οπότε ξενέρωσα και δε το συνεχίζω. Αν είναι ένα κομματάκι σαλάτα στα δόντια του θα το προσπεράσω. Είναι τόσο εύκολο αυτό σκέφτομαι. Το βλέπεις από τη αρχή. Το διώχνεις. Τι γίνεται όμως όταν δεν σε χαλάνε κομμάτια από μαρουλόφυλλα ανάμεσα στα δόντια, αλλά μια σταδιακή συμπεριφορά που ξενερώνεις τόσο, που νιώθεις ότι θέλεις να ουρλιάξεις; Όλοι μας έχουμε όρια για όσα μας συμβαίνουν. Άλλοι αντέχουμε περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Κάπως έτσι συμβαίνει και με το ξενέρωμα. Εκτιμώ , όσο και αν σου ακούγεται παράλογο, ότι είναι ανεκτίμητης αξίας. Ω! Ναι! Μάθημα υψίστης σημασίας. Διότι αν το νιώσεις απότομα και νωρίς, σε απαλλάσσει από περίσσειες συναισθηματικές σπατάλες. Σε αυτή τη περίπτωση είσαι τυχερός. Αν το νιώσεις στη διάρκεια, σημαίνει ότι αισθάνθηκες, ένιωσες και έδωσες κάτι περισσότερο. Επίσης τυχερός. Διότι όλο αυτό σε κατατάσσει στη κατηγορία των υπέροχων δοτικών και συναισθηματικών ανθρώπων. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ξενέρωσες από ένα συναισθηματικά ανώριμο άτομο. Απλά κάτι πήγε στραβά με ότι ζήτησες από το σύμπαν.
Πώς είναι το… right time in a right place ?. Ε! Εσένα σου έτυχε το αντίθετο.. Λάθος χρόνος σε λάθος μέρος και με λάθος άτομο, να προσθέσω.

Για αυτό σου λέω….μην το υποτιμάς το ξενέρωμα.
Να το εκτιμάς.
Να το δέχεσαι. Να του αφήνεις χώρο. Και σε καμία περίπτωση να μην το πιέζεις.
Δεν θυμάμαι αν στο είπα….αλλά στη περίπτωση του ξενερώματος το Σύμπαν δεν εμπλέκεται. Και όχι! Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, δεν θα συνωμοτήσει μαζί σου για να τα καταφέρεις.
Προηγείται και ηγείται το ξενέρωμα.
Για αυτό σου λέω. Να το εκτιμάς το ξενέρωμα…..