Κορωνοϊός: ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ – Δύο μέτρα και δύο σταθμά ; – Άρθρο του Φάνη Παπαδόπουλου

του Φάνη Παπαδόπουλου

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και καλά κάνουμε. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό το μέτρο που έλαβαν οι περισσότερες κυβερνήσεις στον κόσμο.
Ωστόσο θεωρώ εγκληματική την τακτική της Αγγλίας που χρησιμοποιεί ένα διαφορετικό σχέδιο και ουσιαστικά εκθέτει τους Άγγλους πολίτες. Η τακτική του Τζόνσον είναι να μετατοπίσει την κορύφωση της επιδημίας προς το καλοκαίρι, όταν το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα έχει την δυνατότητα να ανταπεξέλθει στον μεγάλο αριθμό των περιστατικών. Η σύσταση στους Άγγλους πολίτες είναι να μπαίνουν σε καραντίνα για επτά ημέρες μόνο εάν αρχίσουν να βιώνουν έναν επίμονο βήχα ή πυρετό. Φαίνεται τα γεγονότα της Ιταλίας δεν παραδειγμάτισαν τους Άγγλους οι οποίοι δεν έχουν σκοπό να κλείσουν ούτε και τα σύνορά τους.
Οι Άγγλοι δεν ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ τελικά, ενώ εμείς στην Ελλάδα συγχαίρουμε την δική μας κυβέρνηση η οποία, με γρήγορα σχετικά αντανακλαστικά έλαβε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τους Έλληνες πολίτες και τα τροποποιεί σχεδόν καθημερινά, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Για όλους όμως ; Μάλλον όχι. Υπάρχουν και κάποια μέτρα, για κάποιους “άλλους Έλληνες πολίτες” που ίσως τους έχουν ξεχάσει. Μιλάμε για τους χιλιάδες άστεγους που σήμερα οι συνθήκες είναι ακόμα χειρότερες γι’ αυτούς. Ως σήμερα δεν έχω ακούσει ή έχω δει το κράτος δικαίου, να λαμβάνει μέτρα γι’ αυτούς τους ανθρώπους που κάποια κακοτυχία ίσως , τους έβγαλε στον δρόμο. Εκτός και αν η κυβέρνηση εννοεί, ότι ο χώρος που κοιμούνται τώρα, είναι και το σπίτι τους, οπότε δεν πρέπει να φύγουν από εκεί και να συμμετέχουν έτσι στο ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ.
Λέω ότι οι συνθήκες σήμερα, είναι πιο δύσκολες πλέον γι’ αυτούς τους συνανθρώπους μας, γιατί πολλούς από αυτούς τους “συντηρούσαν” κάποιοι περαστικοί ή κάποιοι επιχειρηματίες που τους έδιναν ελεημοσύνη. Τώρα ; Δυστυχώς ΜΕΝΟΥΝ πραγματικά μόνοι και στο έλεος του Θεού. Η έκκληση η δική μου είναι προς την κυβέρνηση να βρει τρόπο να στεγάσει αυτούς τους ανθρώπους, να βρει τρόπους να τους βοηθήσει, επιβάλλεται, κύριοι.
Η έκκληση η δική μου, προς εμάς τους Έλληνες Χριστιανούς πολίτες είναι, να μην τους ξεχάσουμε και όποιος μπορεί γυρνώντας από το σούπερ μάρκετ να ξεφορτώσουμε και κάτι γι’ αυτούς.
Χριστιανοί και καλοί άνθρωποι δεν γινόμαστε με τα λόγια , αλλά με τις πράξεις μας.
Και να θυμάστε ότι οι “επαγγελματίες εισαγόμενοι επαίτες”, δεν υπάρχουν στους δρόμους , αυτοί που σήμερα είναι κυριολεκτικά στον δρόμο , είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που έχουν πραγματικά ανάγκη.