info@politispress.gr
Άλλο ένα P.E.R.S.O.N.A.L.I.T.I.E.S κοντά σας. Αυτή τη φορά με καλεσμένο μία πολυσχιδή προσωπικότητα! Τον γνώρισα το καλοκαίρι . Δεν είχα ιδέα για την πολύ άξια και γεμάτη καλοσύνη διαδρομή του. Έγινε λίγο ανάποδα με τον Πάρη, αλλά η ζωή το είχε προετοιμάσει καλύτερα από εμάς. Συνάντησα έναν άνθρωπο έξω καρδιά με μία βαλίτσα στο χέρι και την κούραση να ξεχειλίζει από παντού ! Αναρωτήθηκα τι να κάνει αυτός ο άνθρωπος τόσο διαφορετικό που να αξίζει μίας καλής επικοινωνιακής δυνατότητας. Μπήκα στο θείο Google λοιπόν κι ένιωσα τόσο λίγη, τόσο μικρή μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του με όλα αυτά που μελέτησα και διάβασα γι’ αυτόν.
Ας πάμε πίσω το χρόνο στο 2008 , τότε που ξεκίνησαν όλα. Μία λέξη φλέρταρε το ίδιο επίμονα στο Κάρμα μας. Η λέξη απόρριψη. Στα 15 του είδε την εξώπορτα του σπιτιού του και βγήκε με φόρα στη ζωή μ’ ένα πείσμα ενός ονειροπόλου λιονταριού. «Εγώ θα τα καταφέρω μπαμπά κι ας μην με καταλαβαίνεις τώρα» ! Εφαλτήριο λοιπόν το βλέμμα μίας κοπέλας με καρκίνο και εκείνο το πείσμα να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Η χρονική πίεση, αμείλικτη στο να βρεθούμε σαν άνθρωποι και χωρίς ρολόι ν’ ανταλλάξουμε λίγη παραπάνω λεκτική αγκαλιά.
Στο λεξιλόγιό μου λοιπόν, μπήκε η λέξη : Parumba
Πάμε να δούμε τι είναι αυτό;
Η συνέντευξή μας έλαβε χώρα σε 3 στάδια . α) Δια ζώσης την πρώτη μέρα που έφαγα γλυκό μαζί του και κάναμε ένα intro- video . β) Μέσω viber- call , όταν ανταλλάξαμε ψυχή κάποια βράδια «αδέσποτα» και γ) Σήμερα μέσω τηλεφωνικής ζεύξης .
12 Ερωτήσεις που βγήκαν πάνω στον ειρμό της κουβέντας μας και της ανταλλαγής απόψεων και βιωμάτων ενόψει και της αυριανής εκδήλωσης εδώ στη Θεσσαλονίκη μας!
La tristeza es no para mi! Συγκρατήστε το στίχο: « Η λύπη δεν είναι για μένα, η αγάπη είναι για μένα, για σένα, για μας»! Τάδε έφη Παρασκευάς Κοντόπουλος.
Ricky Martin αφεθείτε στο ρυθμό! Ξεκινάμε τη συνέντευξη!
Λ.Κ. Πάρη πώς ξεκίνησε όλο αυτό;
P.N: Καλησπέρα Λένα! Ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια που μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού με καρκίνο , είπα δυνατά από μέσα μου: Εγώ θα κάνω αυτά τα ματάκια χαρούμενα!
Έζησα χρόνια στο περιθώριο και ξέρω πόσο πονάει να είσαι σκιά του εαυτού σου. Όχι, είπα! Εγώ θα σε κάνω να νιώσεις ασφάλεια και να γελάσεις από καρδιάς! Ναι , μπορώ να το καταφέρω!
Λ.Κ: Καλησπέρα αγαπημένε Πάρη! Εστίασες κυρίως σε παιδιά με αναπηρίες και σε γυναίκες με παραπανίσια κιλά, όπως και σε άτομα με κατάθλιψη. Όπως χαρακτηριστικά μου είπες, βγήκε από το χρονοντούλαπο της μαυρίλας η ψυχή σου κι έκανες το περιθώριο μόδα μέσα στο φως, στα χρώματα, τη μουσική και το χαμόγελο. Το έκανες , για τη δόξα, για την τσέπη ή από hobby;
Π.Ν. Ως νοσηλευτής είδα και βίωσα πολλά με τη διττότητα του ρόλου . Ως επαγγελματίας υγείας οφείλεις να βάλεις όρια, για να βοηθήσεις τον απέναντί σου. Ως άνθρωπος διδάσκεσαι τα όρια. Άρχισα ν ‘αντιλαμβάνομαι τον τρόπο που ένα άτομο με αυτισμό προσεγγίζει τα ερεθίσματα. Οι οπτικοί νευρώνες απομνημονεύουν την πληροφορία ,είτε ηχητική, είτε οπτική. Ο τρόπος έκφρασης διαφέρει, όμως στόχος μου ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο άνθρωπος στην οιαδήποτε μορφή του. Μελέτησα πολύ πάνω από βιβλία, ανθρώπους και καταστάσεις. Τα βιώματά μου με έκαναν να εξελιχθώ στον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μου δίδαξαν όλα τα πλάσματα που έχω συναντήσει μέχρι σήμερα στο διάβα μου, όχι να εστιάζω στη διαφορετικότητα ή στην ομοιότητα , αλλά στη μοναδικότητα του καθένα μας. Αυτό λοιπόν είπα στον εαυτό μου. Πάρη , δείξε ποιος είσαι . Ανέπνευσε οξυγόνο με τα δικά σου πνευμόνια, γιατί κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να το κάνει για εσένα. Βρες τη δύναμη να σε γνωρίσεις και να σε αγαπήσεις για όλα αυτά που είσαι και άρχισα να βλέπω κάτω από διαφορετικό πρίσμα τη διάσταση των ατόμων με ιδιαίτερες ικανότητες!
Λ.Κ.: Πάρη σου έδωσε δύναμη ότι πίστεψες στον εαυτό σου και συνεπαγωγικά πίστεψαν και οι άλλοι σε σένα; Μπορούσες να φανταστείς στην αρχή που θα σε οδηγούσε όλο αυτό; Είσαι από ταξίδι σε ταξίδι και αλλάζεις σαν τα πουκάμισα τις βαλίτσες. Έφτασες στο σημείο να πεις. Το σπίτι μου είναι η βαλίτσα μου;
Π.Ν:- Για ν΄ασχοληθείς αληθινά με τον άνθρωπο , οφείλεις πάνω απ’ όλα να έχεις έναν ιδιαίτερο ψυχισμό, ώστε να διακρίνεις και όχι να κρίνεις ανθρώπους, επειδή έτυχε να γεννηθούν με κάποια ιδιαίτερη ικανότητα. Στην αρχή ήρθα αντιμέτωπος με τον εαυτό μου και είπα ,ότι είναι ωραίο να ζεις με αξιοπρέπεια και να κάνεις παρέα και πράγματα με άλλους ανθρώπους. Έχω μάθει τόσα πολλά στην πορεία από τον καθένα ξεχωριστά, ας κάνουμε και κάτι χρήσιμο. Δεν είναι μόνο το απελευθερωτικό στοιχείο του χορού, η εκγύμναση , η αερόβια άσκηση που φέρνει την καλύτερη οξυγόνωση του εγκέφαλου, επομένως επιτυγχάνεται και καλύτερη θρέψη των μυών ή η ισχυροποίηση των οπτικοχωρικών δεξιοτήτων ή ακόμα η κοινωνικοποίηση των ατόμων. Είναι οι νέες προσλαμβάνουσες ως προς τη μάθηση . Όλοι μηδενός εξαιρουμένου πρέπει να διδασκόμαστε αξίες της ζωής για τη διατήρηση της ζωής, όπως στο εξωτερικό. Από το δημοτικό ακόμα διδάσκονται Πρώτες βοήθειες και για παιδιά ΑμέΑ και όταν φτάσουν στην εφηβεία το μεγαλύτερο ποσοστό είναι σε θέση σε μία περίπτωση κινδύνου να σώσει τον διπλανό του. Αυτό από μόνο του είναι τεράστιο! Υπάρχει πάρκο Κ.Ο.Κ. που στα νήπια διδάσκεσαι ότι στη διάβαση δίνουμε προτεραιότητα στον άνθρωπο που έχει κινητικά ελλείμματα. Μπορεί να είναι μία γιαγιά, ένα παιδί, ένας έγχρωμος, οφείλουμε να του δείξουμε με μία γλυκιά χειρονομία -αυτή της προτεραιότητας, ότι συνδράμουμε στο ελάχιστο να κατανοήσουμε τη «δύσκολη στιγμή του, άρα του απαλύνουμε λίγο τον πόνο και φυσικά χαμογελάμε ! Όσον αναφορά τη βαλίτσα μου, όχι δεν είναι το σπίτι μου!
Λ.Κ:– Αυτό που λένε , ότι η δύναμη είναι μέσα μας το ασπάζεσαι κι εσύ ως καθρέπτη σου;
Π.Ν:-Ο καθένας μας έχει μία ασύλληπτη δυναμική μέσα του που εάν τη χρησιμοποιήσει σωστά, τότε αληθινά έχουμε κάνει το μισό δρόμο. Η δύναμη είναι μέσα μας, αρκεί να ακούσουμε τη συνήχηση της ! Πολλές φορές το «εγώ» επαναστατεί και δεν μας αφήνει ν’ ακούσουμε αυτή τη μελωδία. Γι’ αυτό αποφάσισα να βάλω μουσική και να «ξεκουφάνω» το «εγώ» , να σπάσω το κατεστημένο. Από τότε νιώθω πολύ καλύτερα με τον εαυτό μου. Ξέρω ποιος είμαι και χαμογελάω. Από τη στιγμή που ξέρεις ποιος είσαι και τι θέλεις… Ένα έχω να πω…πορεύσου με την αλήθεια σου.
Λ.Κ: Πάρη ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ;
Π.Ν:– Να είσαι ο εαυτός σου και να μην ακούς τη γειτονιά! Μη βάλεις ποτέ τη γειτονιά , πάνω από την ψυχή σου, από το φως σου!
Λ.Κ. – Τι λες ο «Μπαμπάς το έχει μετανιώσει που δεν γνώρισε πόσο υπέροχος είναι ο άνθρωπος που κάποτε του έδειξε την εξώπορτα»;
Π.Ν:- Πιστεύω ότι ο «Μπαμπάς» το έχει μετανιώσει, αλλά πάντα υπάρχει χρόνος για αγάπη. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Λ.Κ: Ποιο είναι το όραμά σου; Βάλε μας μέσα στα όνειρά σου!
Π.Ν: Θα ήθελα να έρθει μία στιγμή που θα είμαστε όλοι ισότιμοι, χωρίς πρέπει και γιατί. Να είμαστε απλά οι εαυτοί μας και να αγαπηθούμε για ότι φέρουμε και μπορούμε να προσφέρουμε από καρδιάς για την ίδια τη ζωή. Μακριά από ταμπέλες, φερέφωνα, πλαίσια και καθωσπρεπισμούς .Να υπάρχει ακριβοδίκαια αντιμετώπιση και ίσες ευκαιρίες σε όλους τους ανθρώπους. Να εκλείψουν οι κάστες, οι φατρίες, αλλά και οι κλίκες. Να γνωριστούμε μεταξύ μας, να γίνουμε ο κύκλος που ενώνει, που μαθαίνει. Να υπάρχει συν ώθηση, όχι αποστασιοποίηση, όχι ποικιλόμορφος εκφοβισμός, όχι συναισθηματική εξουθένωση και κατηφή πρόσωπα, αλλά χαρούμενα, γεμάτα όρεξη για ζωή με την ίδια στάση ζωής ,στα ίδια δικαιώματα για τα όνειρα!
Λ.Κ:- «Όχι κατηφή πρόσωπα» Τι είναι κατάθλιψη για εσένα;
Π.Ν:- Είναι η ασθένεια του 20ου αιώνα, είναι κάτι πολύ σοβαρό ως κατάσταση και μας αφορά όλους.
Λ.Κ:- Πότε τα έβαλες μαζί της;
Π.Ν.- Την εποχή που τα όρια χόρευαν ταγκό με την απόγνωση και η ψυχή μου βροντοφώναξε: «ή Ζωή ή Θάνατος»! και επέλεξα φυσικά το πρώτο. Θέλω να ζήσω και να βλέπω χαρούμενους ανθρώπους, ευτυχισμένους που νιώθουν ασφάλεια και προστασία. Ανθρώπους που νιώθουν ισότιμα απέναντι στις κοινωνικές δομές και σε όλα όσα τους προσφέρονται. Είναι θέμα καλλιέργειας , μα πάνω απ’ όλα παιδείας το πως θα γαλουχηθείς , ώστε να αναπτύξεις τον κώδικα των ηθικών σου αξιών στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου.
Λ.Κ. Κρατάω το χάρτη και ρίχνω επάνω τυχαία το στυλό. Κάνε μας λίγο ένα tour. Πού έχεις πάει μέχρι στιγμής και πού θα ήθελες να βρεθείς; Σε ποιο σημείο του ορίζοντα;
Π.Ν. Έχουμε γυρίσει σχεδόν όλη την Ευρώπη. Πήγαμε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και το Μάιο η ομάδα μας ταξιδεύει στο Βλαδιβοστόκ…!
Ευχαριστούμε δημοσίως και την πολυαγαπημένη μας Μαίρη Κρασσανάκη για τη γνωριμία μας! Μερικοί άνθρωποι λειτουργούν είτε ως ιχνηλάτες, είτε ως γεφυροποιοί. Η Κυρία Κρασσανάκη είναι και τα δύο!
Λ.Κ.- Γέφυρα ζωής, Πνοή ζωής για τα παιδιά. Πώς τα ένωσες; Η συνέργεια αυτή μπορεί να είναι η αρχή για κάτι όμορφο;
Π.Ν: Ότι γίνεται με γνώμονα την ανθρωποκεντρική προσέγγιση και δη τα παιδιά είναι άξιο σύμπλευσης. Με όλους τους φορείς που έχουμε συνεργαστεί εστιάζουμε στο να υπάρξει πρακτικό όφελος για τα παιδιά. Αυτά είναι η ασπίδα για το μέλλον και η παιδεία της καλοσύνης είναι επίκτητη και μπορεί να καλλιεργηθεί , μέσα από τη μόρφωση, το παιχνίδι, την ξεγνοιασιά και το σημαντικότερο όλων την απενοχοποίηση.
Γιατί να νιώθεις άσχημα αν απλώς έτυχε το σύμπαν των γονιδίων σου να μη συμφωνεί με το γενικό γενετικό σύστημα; Γεννήθηκες διαφορετικός, ε και; Γεννήθηκε μοναδικός!
Λ.Κ:- Και να κλείσουμε με 5 αξίες από τον δικό σου κώδικα ψυχής!
Π.Ν:
– Ηθική πάνω απ’ όλα
– Ειλικρίνεια
– Αγάπη
– Λογική
– Αγκαλιά
Την αλήθεια μας
Lena Kyropoulos & Personality team
Λένα Κυροπούλου
