Υπουργικοί θώκοι και πολιτική αξιοπιστία – Σκέψεις και προβληματισμοί για τον τελευταίο κυβερνητικό ανασχηματισμό

Υπουργικοί θώκοι και πολιτική αξιοπιστία – Σκέψεις και προβληματισμοί για τον τελευταίο κυβερνητικό ανασχηματισμό

Άλλος ένα κυβερνητικός ανασχηματισμός της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα (3ος μετά της εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015) ,πραγματοποιήθηκε αυτές της ημέρες ,και προκάλεσε δικαιολογημένα αντιδράσεις στην κοινή γνώμη , στα κόμματα της αντιπολίτευσης ,ακόμα και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος ( χαρακτηριστική η δήλωση του βουλευτή ,πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ,Παναγιώτη Κουρουπλή, ότι ο ίδιος δεν θα πήγαινε ποτέ στην Ν.Δ. ), με την είσοδο στο κυβερνητικό σχήμα δυο πρώην στελεχών και υπουργών του ΠΑΣΟΚ, στενών συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου,του Άγγελου Τόλκα και του Θάνου Μωραίτη.
Οι αντιδράσεις αυτές,ιδιαίτερα έντονες προήλθαν εξαιτίας πριν από ένα χρόνο περίπου δηλώσεων των δυο πρώην ” πράσινων ” στελεχών του ,κατά της προγενέστερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ ,όταν με δημόσιες τοποθετήσεις τους την επέκριναν για ”πολιτικό τυχοδιωκτισμό ”, ” πολιτική απάτη ”, ” αποτυχία ” της κυβερνητικής πολιτικής,ενώ ιδιαίτερα ο νέος υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ,είχε επικρίνει το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα για τους χειρισμούς όσον αφορά την συμφωνία των Πρεσπών ,που πρόσφατα με την ψήφιση της από την Βουλή,έγινε νόμος του ελληνικού κράτους.
Στης δυο περιπτώσεις αυτές ,που επαναλαμβάνω δικαιολογημένα προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις ,αναδεικνύεται ευρύτερα και δυστυχώς για την εικόνα του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος η αναξιοπιστία και η ανακολουθία συνολικά του πολιτικού συστήματος ,έναντι της ελληνικής κοινωνίας που ήδη με όσα έχουν συμβεί από της αρχές του χρόνου με τις μεταγραφές βουλευτών από άλλα κόμματα στον ΣΥΡΙΖΑ ,με ετερόκλητη πλειοψηφία από 6 δήθεν ” ανεξάρτητους ” βουλευτές ( προερχόμενοι κυρίως από το κόμμα του Πάνου Καμμένου) ,από την επιφύλαξη και την αποστροφή ,έχει περάσει από την καχυποψία και την γενική αδιαφορία
,έχει ήδη περάσει στην αγανάκτηση και την αηδία με ότι αυτό συνεπάγεται στο προσεχές μέλλον ,ιδιαίτερα μέσω επιλογών σε εκλογικές αναμετρήσεις ,ειδικά σε εκείνες των βουλευτικών εκλογών όπως της τρέχουσας χρονιάς ( που διεξαχθούν το αργότερο τον Οκτώβριο του 2019,με την λήξη της θητείας της σημερινής κυβέρνησης) ,για την συνέχεια και την εξέλιξη της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας,όπως την βιώνει η χώρα μετά την μεταπολίτευση του 1974.
Όλα αυτά ενώ πολύ περισσότερο την οργισμένη αντίδραση της κοινωνίας ,πυροδοτούν και ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις θεσμικών παραγόντων όπως του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη, που με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας ” Πρώτο Θέμα ” για την χορήγηση με αθέμιτους όρους δανείου από την τράπεζα Attica Bank ,πριν από την συνεδρίαση του συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδας για να κρίνει αν η χορήγηση του δανείου εκπληρώνει της νομικές προϋποθέσεις χορήγησης του ( τελικά κρίθηκε νομότυπη η χορήγηση του) ,τηλεφώνησε στον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα ,καλώντας τον να ελέγξει χορήγηση τραπεζικών δανείων σε πολιτικά πρόσωπα και πολιτικά κόμματα, και απειλώντας τον ουσιαστικά ,λέγοντας ότι ” θα περάσει από το γραφείο του να τα πούνε ” , σύμφωνα με όσα διέρρευσαν σε δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας ” Docoumento ” του Κώστα Βαξεβάνη, ενισχύουν ακόμα περισσότερο το κλίμα σήψης ,και ειδικότερα αποστροφής και αηδίας της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας,που ειδικότερα ως εκλογικό σώμα σε λίγους μήνες θα κληθεί μέσω των εκλογών να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της χώρας .
Με βάση της εξελίξεις αυτές των τελευταίων ημερών, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες,που τέσσερα χρόνια πριν ,σε τρεις αχρείαστες εκλογικές αναμετρήσεις κατά την προσωπική μου άποψη το 2015 ( μαζί με το δημοψήφισμα παρωδία της 5ης Ιουλίου) ,επέλεξαν δυστυχώς στην πλειοψηφία τους ,να κυβερνηθεί η χώρα με την στείρα πολιτική αλλαγή μνημόνιο- αντιμνημόνιο και να βιώνει τα αποτελέσματα ιδιαίτερα τον τελευταίο ένα μήνα ,θα πρέπει στης προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις ( αυτοδιοικητικές ,ευρωεκλογές ,και ιδιαίτερα εθνικές εκλογές) να σκεφτούν πολύ καλά της επιλογές που θα κάνουν,ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα πολιτικών γυρολόγων και καρεκλοθήρων με παράλληλες ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις θεσμικών παραγόντων για εξυπηρέτηση προσωπικών ιδιοτελών συμφερόντων.
Κάθε επιλογή προς την αντίθετη κατεύθυνση θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τα φαινόμενα σήψης και το κλίμα αηδίας και αγανάκτησης της κοινής γνώμης ,απέναντι στο πολιτικό σύστημα και ειδικότερα απέναντι στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατίας,ο καθένας ας αναλάβει της ευθύνες του.

Θανάσης Μανουσάκης