Είναι οι πρόσφατες δηλώσεις κάποιων επισήμων για το Καστελλόριζο δείγμα υψηλής στρατηγικής ή ένδειξη ελαφρότητας;


Του Δημητρίου Τσαιλά.

Το που ανήκει το Καστελλόριζο, δεν αφορά μάθημα γεωγραφίας, αλλά σημαντικό θέμα πολιτικής διότι για το καθεστώς των νησιών, οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο θα εξετάσει τη γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και των νησίδων του.

Συγκεκριμένα εάν πάμε στο διεθνές δικαστήριο θα εξετάσει «την επίδραση που έχει στη γραμμή βάσης στην περιοχή της ναυτικής ζώνης στην οποία έχει δικαίωμα, σε σχέση με την περιοχή του ίδιου του νησιού. Φυσικά, το Καστελόριζο κατοικείται, και έχει δικαίωμα σε ναυτικές ζώνες, πιθανότατα ωστόσο, (οι διεθνείς δικαστές) να του δώσουν μειωμένη επιρροή στη μέση γραμμή βάσης. Φυσικά, κανένας δεν γνωρίζει πόσο εξαρτάται κάτι τέτοιο από τα επιχειρήματα των δυο χωρών και από την άποψη των δικαστών», όμως αν οι πολιτικοί της Ελλάδος δίδουν τροφή στα τουρκικά επιχειρήματα, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Εάν δοθεί στην περιοχή του Καστελόριζου ‘πλήρης ισχύς’ κατά την οριοθέτηση, τότε η Ελλάδα θα έχει ναυτικά σύνορα με την Κύπρο. Εάν το Καστελόριζο λάβει ‘μερική ισχύ’ τότε η Τουρκία θα έχει ναυτικά σύνορα με την Αίγυπτο και η Ελλάδα δεν θα έχει με την Κύπρο.

Εθνικά επιζήμιες οι δηλώσεις

Ποιος ωφελείται λοιπόν από τις ανούσιες δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων της Ελλάδος που αν δεν δείχνουν πολιτική ελαφρότητα προσδιορίζουν τουλάχιστο την εγκατάλειψη των παγίων εθνικών θέσεων, αφού έχει ήδη δώσει στην Τουρκία νέα πλεονεκτήματα στην περιοχή. Χωρίς αξιόπιστες εθνικές θέσεις και δεσμεύσεις για την ασφάλεια, δεν θα υπήρχε τίποτα για να σταματήσει την Τουρκία από τον έλεγχο της θάλασσας της Μεσογείου και πιθανόν να της ανοίγει την όρεξη και για νέες αναθεωρήσεις. Προσθέστε σε αυτή την εξίσωση τα νέα σημεία που οικοδομεί η Τουρκία στο Αιγαίο, το Κρητικό και την Θράκη. Η εγκατάλειψη από τις πάγιες εθνικές θέσεις θα συμβάλουν στη διασφάλιση της ανταγωνιστικής επιτυχίας της Τουρκίας και όχι στην ειρήνη. Ξυπνήστε πριν να είναι αργά.

Τα τουρκικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, όπως αποτυπώνονται σε χάρτες καποιων στρατιωτικών κύκλων της Αγκυρας

Συμπέρασμα

Η συνεχιζόμενη συζήτηση και ανακίνηση θεμάτων ακριτικών περιοχών φέρνει μια σύνθετη πραγματικότητα στο φως.
1. Χρήση των περιοχών όπου υφίστανται, κατά την τουρκική άποψή και μόνο, νομικές ατέλειες, προκειμένου να υπερασπιστεί την ικανότητά τους να συνεχίσουν τη δρομολόγηση προκλήσεων στην Ελλάδα και την Κύπρο.
2. Προσπάθεια του εχθρού να αφομοιώσει τις συνεχείς και πολλαπλές απαιτήσεις του στον διεθνή παράγοντα στην προοπτική που να καθιστά δύσκολο για τις Ελληνικές διπλωματικές αντιπροσωπείες να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, προκειμένου να αποτρέψουν τη δρομολόγηση και την καταπολέμηση των δυνατοτήτων τους.
3. Αυξανόμενη χρήση του υβριδικού πολέμου, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η ελευθερία της λειτουργίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στον υψηλότερο δυνατό βαθμό με σκοπό να αποτρέψουν τις Τουρκικές διεκδικήσεις.

Αυτές είναι σημαντικές προκλήσεις, απαιτούν μια περιεκτική, διεπιστημονική απόκριση της ασφάλειας, και όχι άσκοπες συζητήσεις που οδηγούν σε αποδυνάμωση των εθνικών μας θέσεων.

(O Ναύαρχος Δ. Τσαιλάς δίδαξε, μεταξύ άλλων, επι σειρά ετων στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως και της Στρατηγικής και Ασφάλειας σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου)

ΑΠΟ new-economy.gr