info@politispress.gr
Οι μεν (ΣΥΡΙΖΑ) ισχυρίζονται ότι διαμόρφωσαν Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, υλοποίησαν το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον», ότι θεσμοθέτησαν και υλοποίησαν τον καινοτόμο θεσμό των Ενεργειακών κοινοτήτων προκειμένου οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να αναπτυχθούν από τις τοπικές κοινωνίες για τις τοπικές ανάγκες, ότι θεσμοθέτησαν Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή και ότι μείωσαν εντυπωσιακά (80% στα σούπερ-μάρκετ) την κατανάλωση της πλαστικής σακούλας —λησμονώντας, βεβαίως, να αναφέρουν ότι η Ελλάδα ήταν από τις τελευταίες που προχώρησε σε αυτό το μέτρο με την Ιταλία να έχει απαγορεύσει τις σακούλες μιας χρήσης από το 2012 και τη Γαλλία να τις έχει καταργήσει από την 1η Ιουλίου 2016.
Οι δε (ΝΔ) μας λένε ότι υιοθετούν νέα ενεργειακή πολιτική για περιορισμό των εκπομπών ρύπων (μείωση διοξειδίου του άνθρακα κατά 80% μέχρι το 2050), ότι στρέφεται η χώρα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον άνεμο και τον ήλιο, και ότι δίνεται έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας και τον περιορισμό των εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου από κτηριακές εγκαταστάσεις με παροχή κινήτρων όπως έκπτωση φόρου 40%-50% για όλες τις εργασίες ενεργειακής και λειτουργικής αναβάθμισης των υφιστάμενων ακινήτων.
Αλήθεια, είναι δυνατόν πλέον να τα πιστεύουμε αυτά; Βλέπουμε κάτι διαφορετικό; Κάτι καινοτόμο; —γιατί, πράγματι, θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε κάτι άλλο, κάτι απτό, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα διακηρύσσονται από το πολιτικό σύστημα πως έχουν γίνει! Η Ελλάδα λόγου χάριν θα έπρεπε έως το 2020 να ανακυκλώνει το 65% των πλαστικών συσκευασιών που χρησιμοποιεί, ενώ το 2019 ανακύκλωνε μόνον το 20% με μόλις το 24% των Ελλήνων να δηλώνει ότι αποφεύγει την αγορά πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης —προφανώς η «εκπαίδευση» των πολιτών προς οικολογικότερη, «από-πλαστική» συμπεριφορά δεν θεωρήθηκε απαραίτητη!
Δεν θα έπρεπε, εφόσον ενήργησαν τόσα «πράσινα» να έχουμε ήδη φτηνή ηλεκτρική ενέργεια και νέες θέσεις εργασίας; Δεν θα έπρεπε να έχει αρχίσει να δημιουργείται μια δυναμική προς την κατεύθυνση δημιουργίας υποδομών για μείωση της εκπομπής ρύπων και κατασπατάλησης ενέργειας; Δεν θα έπρεπε να βλέπουμε κάποιες αλλαγές, τουλάχιστον στα δημόσια κτήρια, νοσοκομεία ή σχολεία; Δεν θα έπρεπε να εξετάζονται οι ποικίλες δυνατότητες παραγωγής ενέργειας και όχι μόνον οι δύο που κυριαρχούν, σχεδόν ολοκληρωτικά, δηλαδή από τον ήλιο και τον αέρα; Υπό την έννοια αυτή, στη χώρα μας έχει αξιοποιηθεί μόνον περίπου το 1/3 της διαθέσιμης και οικονομικά αξιοποιήσιμης υδραυλικής ενέργειας· τι γίνεται με το υπόλοιπο;
Γιατί το φράγμα Μεσοχώρας, που άρχισε να κατασκευάζεται το 1986 και μετά από πολλές καθυστερήσεις, περατώθηκε το 2001, και στο οποίο έχουν επενδυθεί μέχρι σήμερα περίπου 410 εκατομμύρια ευρώ, είναι ουσιαστικά ανενεργό, με την ετήσια απώλεια από τη μη παραγωγή της ενέργειας να φτάνει τα 27 εκατομμύρια ευρώ, ενώ άλλα τουλάχιστον 22 εκατομμύρια ευρώ είναι το ετήσιο κόστος για την εξυπηρέτηση των ανενεργών κεφαλαίων που έχουν επενδυθεί στο έργο; Γιατί, η επιλογή των φωτοβολταϊκών προωθείται έναντι των άλλων παρότι το κόστος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από αυτά είναι ιδιαίτερα υψηλό (περίπου τριπλάσιο) έναντι τόσο της παραγόμενης από τις υδραυλικές εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας όσο και εκείνης των ανεμογεννητριών;
Μήπως θα έπρεπε να στρέψουμε την έρευνα όσο και τις επενδύσεις και σε άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Όπως: (1) Η ενέργεια που θα προκύπτει από βιομάζα, που ουσιαστικά είναι παντού —συμπεριλαμβανομένων των αστικών λυμάτων (!)· (2) ενέργεια για θέρμανση και ζεστό νερό στα κτήρια με χρήση αντλιών θερμότητας, που μεταφέρουν τη θερμότητα από το έδαφος, το νερό ή τον αέρα· (3) ενέργεια που προκύπτει από τη θερμότητα του σώματος και εφαρμόζεται σε αυτό που είναι γνωστό ως «παθητικά σπίτια», τα οποία χτίζονται χωρίς συμβατικά συστήματα θέρμανσης και διατηρούνται ζεστά από τη θερμότητα που εκπέμπουν οι κάτοχοί τους και οι ηλεκτρικές συσκευές τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στη Στοκχόλμη, η θερμότητα του σώματος των επιβατών που διέρχονται από τον κεντρικό σταθμό χρησιμοποιείται για τη θέρμανση ενός διπλανού κτιρίου, ενώ στην πόλη Växjö, στα νότια της χώρας, υπάρχουν «παθητικοί» ουρανοξύστες. Γιατί, λοιπόν, να μην προσπαθήσουμε κι εμείς, χρησιμοποιώντας έξυπνη ενέργεια, να μηδενίσουμε το κόστος για την ψύξη – θέρμανση όλων των δημόσιων κτηρίων, ώστε να μειώσουμε τη θερμοκρασία μέσα στις πόλεις, γεγονός που θα οδηγήσει στη μείωση εκπομπής ρύπων αλλά και κατασπατάλησης της ενέργειας και ταυτοχρόνως θα συμβάλλει στην προστασία του κλίματος; · (4) ενέργεια από τα κύματα της θάλασσας, η οποία περιβάλλει σχεδόν όλη την Ελλάδα. Με την ακτογραμμή της να ξεπερνά τα 15.000 χιλιόμετρα, γεγονός που την κατατάσσει στην 9η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών με τις μεγαλύτερες σε μήκος ακτογραμμές, και με απτά αποτελέσματα από την εγχώρια έρευνα, θα έπρεπε να βρισκόμαστε ήδη στην πρωτοπορία στο τομέα αυτόν!
Ας αφυπνιστούμε, λοιπόν.
Ας δώσουμε την ευκαιρία σε εκείνους που μοιράζονται τους ίδιους δημοκρατικούς ορίζοντες και το ίδιο όραμα με τους απλούς πολίτες, δηλαδή το όραμα της ανάπτυξης και της δημιουργίας και όχι το όραμα των μεσαζόντων και της «αρπαχτής», να αναλάβουν να προωθήσουν την έρευνα και να βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ένα σημαντικό σύμπλεγμα επιχειρήσεων που θα επενδύουν σε γνωστές αλλά και άγνωστες στην Ελλάδα πηγές ενέργειας.
Με επίκεντρο, λοιπόν, την ενέργεια και το κλίμα να δημιουργήσουμε τις υποδομές που θα βοηθήσουν να βρεθεί η Ελλάδα στην πρωτοπορία των τεχνολογικών εξελίξεων διεθνώς και να καταφέρει έτσι να πετύχει την αναγκαία οικονομική ανάκαμψη επιτυγχάνοντας υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και αντιστρέφοντας την αιμορραγία του brain drain.
Του Αντώνη Κρυζαλιώτη
sbbcnews.com
Διαβάστε επίσης:
Είναι ώρα να συμμορφωθούν επιτέλους και οι Τσιγγάνοι. – Άρθρο του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Κορωνοϊός και πρωτογενής παραγωγή – Άρθρο του Δημήτρη Μιχαηλίδη
