Γεωργία Κοτσόβολου : Η εμπνεύστρια του Homo Universalis

Καλησπέρα από την όμορφη Ελλάδα μας…Ήλιος παντού και μία διάθεση για καλοκαιρινές αποΔΡΑΣΕΙΣ προ των πυλών! Η σημερινή καλεσμένη μου γεννήθηκε το 1960 στην Αβία, ένα παραθαλάσσιο χωρουδάκι δίπλα στην Καλαμάτα.

Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθήνας και δίδαξε στη Δημόσια Εκπαίδευση για 27 χρόνια. Εγώ τη γνώρισα πριν πολλά χρόνια στα σοκάκια των λέξεων. Η αδερφή της και η αδερφή μου είναι φίλες… Η ιστορία μας ξεκινάει κάπου το 1995, τότε που βρήκαμε μαζί με την αδερφή μου ένα καταφύγιο να στραγγίζουμε λίγο την ψυχή μας από την υγρασία της ξενιτιάς …Μια στιχογειτονιά με ανθρώπους από κάθε γωνιά του πλανήτη. Έτσι, η Μαρία μου γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλία με την Αθηνά της (την αδερφή της αποψινής μας καλεσμένης) και κάποια στιγμή, χρόνια αργότερα σμίξαμε. Η Γεωργία είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο χώρο της Λογοτεχνίας, αφού η αγάπη της για αυτή ξεκίνησε επίσης πριν από αρκετά χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει προβάλει αμέτρητους Έλληνες δημιουργούς και εκφραστές του λόγου σε ένα από τα πιο γνωστά μπλογκ Λογοτεχνίας που υπάρχει στην Ελλάδα, το : https://homouniversalisgr.blogspot.gr/

Λατρεύει τη Λογοτεχνία, το Θέατρο, την Τέχνη και τη Φύση. Στη σημερινή συνέντευξη το μουσικό χέρι που θα μας κρατάει η μελωδία ανήκει στον Αείμνηστο Μάνο Χατζιδάκι. Ξεκινάμε με το βαλς των χαμένων ονείρων με την ελπίδα να ξανακάνουμε όμορφα όνειρα! Κυρίες και κύριοι κοντά μας η Γεωργία Κοτσόβολου: Η εμπνεύστρια του ”Homo Universalis”.

Να πάμε λίγο πίσω; Πότε γεννήθηκε η ιδέα του ”Homo Universalis”; Καλησπέρα σας κ. Κοτσόβολου και σας ευχαριστούμε για αυτή τη συζήτηση, συνέντευξη.

Καλησπέρα Λένα μου. Είναι ωραίο να μιλάμε και να συνδέουμε ανθρώπους και ψυχές. Το μπλογκ δημιουργήθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 2012. Βέβαια η ιδέα προϋπήρχε αρκετό καιρό πριν.

Ποιος είναι ο νονός ή η νονά;

Εγώ είμαι η νονά. Ήθελα με αυτό το όνομα να δώσω και το στίγμα του μπλογκ.

“Homo Universalis” είναι ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου που συμπύκνωνε όλα τα ιδανικά της εποχής της Αναγέννησης: ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, φιλοπεριέργεια και κυρίως μία τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της τέχνης και της επιστήμης. Ο όρος αναφέρεται στο εύρος ή την επιθυμητή “καθολικότητα” της πολυμάθειας που μπορούσε να αποκτήσει κανείς. Γι’ αυτό το λόγο και το μπλογκ έχει ενότητες Λογοτεχνίας, Τέχνης (σε όλες τις μορφές της Ζωγραφική – Γλυπτική – Φωτογραφία κλπ) , Ιστορίας, Επιστήμης και άλλες.

Είναι ένα από τα πιο πετυχημένα blog λογοτεχνικής έκφρασης στην Ελλάδα. Έχετε φτάσει αισίως τα 2.000.000 σε επισκεψιμότητα. Ποιος είναι ο στόχος; Βάλτε μας στο όραμά σας.

Βάλε μας. Προτιμώ τον ενικό ευγενείας. Τρία εκατομμύρια (3.000.000) είναι πλέον τώρα και όλοι όσοι είμαστε πίσω από το Homo Universalis χαιρόμαστε ιδιαίτερα πολύ! Μεγαλώνουμε σιγά σιγά κι αυτό έχει τη δική του  ιδιαίτερη ανθρώπινη αξία. Στόχος μου -μας είναι αφ ενός μεν να “φιλοξενήσω” όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους του παρελθόντος, οι οποίοι έχουν βάλει ένα μικρό έστω λιθαράκι στον Πολιτισμό, αφ ετέρου δε να ” φιλοξενήσω” όσο το δυνατόν περισσότερους σύγχρονους, οι οποίοι ασχολούνται με την ίδια υπόθεση. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του μπλογκ καταλαμβάνει η σύγχρονη δημιουργία. Έχουν φιλοξενηθεί μέχρι τώρα 700 περίπου σύγχρονοι Λογοτέχνες (αλλά και απλοί άνθρωποι που σε κάποια στιγμή της ζωής τους αισθάνθηκαν την ανάγκη να γράψουν), Ζωγράφοι (επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες), Φωτογράφοι και άνθρωποι που ασχολούνται με πρωτότυπες μορφές Τέχνης. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι γιατί πρέπει να ψάχνω συνέχεια. Το όραμά μου; Ένας διαδικτυακός χώρος Πολιτισμού με όσο το δυνατόν περισσότερους εκπροσώπους!

Τη στιγμή που γράφω τη συνέντευξη, περιπλανιέμαι για λίγο στο χρονολόγιο της Γεωργίας, μήπως δω και εντάξω και κάτι άλλο που ο προφορικός λόγος δε συγκράτησε. Χμμ, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη για τη θέα της ψυχής της. Από την Επίδαυρο και τον Αριστοτέλη..μέχρι τους Βάνις της Σκανδιναβικής Μυθολογίας.

Η Γεωργία προβάλει ανθρώπους της Λογοτεχνίας μέσα από το μπλογκ της, που όταν το επισκεφτεί κανείς, έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται μέσα σε μία εγκυκλοπαίδεια σύγχρονης μορφής. Το ένα πεδίο διεπιστημονικότητας διαπερνά το άλλο με απόλυτο σεβασμό και ροή. Έτσι, έπεσα στα παρακάτω:

Επίδαυρος

Αν ανάψεις ένα σπίρτο στην Επίδαυρο

Η ανάφλεξη ακούγεται στις πρώτες κερκίδες,

Οι άνθρωποι μοιάζουν ασαφείς πιθανότητες.

Αν χτυπήσεις στην Επίδαυρο,

Ο χτύπος ακούγεται πιο ψηλά, μέσα στα δέντρα

Στον αέρα. Αν τραγουδήσεις στην Επίδαυρο,

Το γνωρίζουν τα βουνά, τα σύννεφα, ο κόλπος

Τα νησιά στήνουν αυτί.

(Απόσπασμα : Roberto Fernández Retamar – Επίδαυρο

μετάφραση: Ρήγας Καππάτος)

Τι θα ήθελες να αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο της Λογοτεχνίας;

Η Λογοτεχνία στις ημέρες μας ανθεί!! Σε αυτό κυρίως συνέβαλε η οικονομική – και  συνεπακόλουθα η πολιτικοκοινωνική – κρίση.  Όσο  ο άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλά και ζωτικά προβλήματα, τόσο περισσότερο θέλει να εκφράσει την αγωνία του μέσω της Δημιουργίας.

Σε δεύτερη φάση το Facebook και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έφεραν τη Λογοτεχνία και τους γράφοντες στις οθόνες μας, μπροστά στα μάτια μας. Μπορούμε πλέον να διαβάζουμε ποιήματα και ταυτόχρονα να συνομιλούμε με τους δημιουργούς τους, να έχουμε μια άμεση και εποικοδομητική (;)  επαφή. Όμως οι γράφοντες  αποτελούν μια κοινωνία, και σε αυτήν – όπως σε κάθε κοινωνική ομάδα – υπάρχουν κάποιοι (λίγοι ευτυχώς) που δε συνάδει η “Γραφή” τους και γενικά η ιδιότητά τους σαν πνευματικοί άνθρωποι με τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο ζωής τους. Φαινόμενα παθογένειας παρατηρούνται: Έπαρση, υποτίμηση των υπόλοιπων, ζήλεια, λογοκλοπή κλπ. Και σε όλα αυτά μάρτυρες πολλές φορές είναι και οι αναγνώστες λόγω του Facebook, με συνέπεια να υποβιβάζονται στη συνείδησή τους και οι λογοτέχνες αλλά και η ίδια η Λογοτεχνία! Αν καταφέρναμε να εξαλείψουμε αυτά τα φαινόμενα θα ήμουν ευτυχής γιατί και οι αναγνώστες αμέσως θα άλλαζαν στάση απέναντί στη Λογοτεχνία.

Κατά τη γνώμη σου θα έπρεπε η ποίηση να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια, όπως γίνεται σε πολλές χώρες του εξωτερικού με καθαρά διαδραστικό χαρακτήρα, ζωντανά εργαστήρια, διασυνδέσεις, πολιτιστικά εκπαιδευτικά αντιδάνεια όπως το πρόγραμμα Erasmus;

Μα νομίζω ότι διδάσκεται. Στα Φιλολογικά τμήματα και στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες. Αν με ρωτάτε  αν πρέπει να επεκταθεί η διδασκαλία της και σε άλλες σχολές – νομίζω ότι μόνο σαν μάθημα επιλογής. Ο κάθε φοιτητής έχει το βάρος των ειδικών για τη Σχολή μαθημάτων, ας επιλέξει ο ίδιος αν θέλει να χαλαρώσει μέσω της Ποίησης. Αυτό το πολιτιστικό αντιδάνειο θα είναι ευχής έργον να συμβαίνει ανάμεσα στους λαούς και πιστεύω ότι θα είναι άκρως ωφέλιμο και αποτελεσματικό σε σχέση με τη γλώσσα, αλλά και τη συνεννόηση, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την εδραίωση της ειρήνης.

«Βραβειοιός και έχει διασπαρθεί εδώ και πολλά χρόνια…Ποια είναι τα λογοτεχνικά αντισώματα;

Μετριοφροσύνη – συνέπεια – γνώση των δυνατοτήτων μας (γνώθι σ αυτόν) – σοβαρότητα εκ μέρους των ποιητών και αντικειμενικότητα, αμεροληψία, άριστη  κριτική ικανότητα (η οποία είναι συνέπεια της βαθιάς γνώσης της Λογοτεχνίας και των κανόνων της) εκ μέρους των Κριτών.

Λογοτεχνοναρκισισμός, δείτε με θαυμάστε με, διαβάστε με. Δεν είναι βαρετό όλο αυτό; Δε μας λείπει η ουσιαστική διάδραση και ο συνεργατικός διάλογος; 

Είναι το σύγχρονο  μοντέλο!! Δε μπορεί να λέγεσαι συγγραφέας ή ποιητής αν δεν έχεις εκδώσει βιβλίο!! Και ο τίτλος του Λογοτέχνη είναι γλυκός και προσθέτει κύρος!!! Βέβαια εμένα δε με ενοχλεί όλη αυτή η μεγάλη εκδοτική δραστηριότητα. Είναι δείγμα Πολιτισμού η έκδοση βιβλίων. Τώρα αν όλα αυτά αξίζει να διαβαστούν …αυτό έγκειται στην κρίση του αναγνωστικού κοινού. Αν και έχω παρατηρήσει κάποια – δυστυχώς σπάνια – φαινόμενα διάδρασης, δυστυχώς ναι …λείπει. Και είναι κρίμα γιατί με τη συνεργασία και την αλληλεπίδραση μπορούν να γίνουν θαύματα.

Θα ήθελες να συνεργαστείς με το αντίστοιχο homouniversalis των Βαλκανίων και να φιλοξενηθούν και αλλοεθνείς με τις δημιουργίες τους; (Αυτός είναι ένας από τους στόχους του Personalities…η διασύνδεση και η ανταλλαγή της πολιτιστικής διπλωματίας)

Μα ναι φυσικά, θα είναι μεγάλη μου χαρά!!

Ποίηση και Λογοτεχνία εφαρμογές ….Γνωρίζεις κάποιους ιστότοπους που θα καθοδηγούσαν έναν πρωτοεμφανιζόμενο δημιουργό;

Δεν το έχω ψάξει να πω την αλήθεια γιατί δεν γράφω. Φαντάζομαι ότι όλα τα σάιτ που έχουν σχέση με δημιουργική γραφή θα επιτελούν αυτόν το ρόλο.

Παίζουμε  Ακροστιχίδα;

Π άθος

Ο μορφιά

Ι δέα

Η θος

Σ υνέπεια

Η ρεμία

Covid-19, “Κορώνα στο κεφάλι μας και στη ζωή μας”. Οι καλλιτέχνες είναι άκρως δημιουργικά πλάσματα με ευαίσθητες κεραίες…Πώς αντιστάθηκες σε όλο αυτό που βιώνουμε;

Πρώτα απ όλα επέδειξα ψυχραιμία και αισιοδοξία. Ύστερα τήρησα όλους σχεδόν τους κανόνες που μας επέβαλαν γιατί θεωρούσα ότι οι ειδικοί γνωρίζουν περισσότερα από εμάς. Κυρίως όμως έκλεισα τα μάτια μου και τα αυτιά μου σε όλα αυτά τα παραπλανητικά δημοσιεύματα που είχαν σκοπό να μας “αφυπνίσουν “. Κατόπιν βρήκα τρόπους να αξιοποιώ το χρόνο μου – εκτός από το μπλογκ (το οποίο έτσι κι αλλιώς με απασχολεί πολλές ώρες την ημέρα)-  άρχισα να γυμνάζομαι κάθε μέρα, να απασχολούμαι λίγο περισσότερο με τα λουλούδια μου και να διαβάζω περισσότερα βιβλία.

Πώς ακριβώς μπορεί κάποιος να συμμετέχει στο μπλογκ;

Είναι πολύ απλή η διαδικασία. Θα μας στείλει τη δημιουργία του μαζί με μία δική του φωτογραφία (ένα τοπίο, κάτι που αγαπά και τον /την εκφράζει, και εμείς θα του δώσουμε την επικοινωνιακή ευκαιρία προβολής του έργου του. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε κάθε άνθρωπο που θέλει να προσφέρει μέσα από τη δημιουργία στο πολύτιμο ιδεώδες που λέγεται πολιτισμός!

Θα ήθελα να μας πεις 5 αξίες από τον ηθικό σου κώδικα και κάπως έτσι να σε αποχαιρετήσουμε.

Μετριοπάθεια

Συνέπεια

Αγάπη

Αλήθεια

Ευγένεια

Η κ. Κοτσόβολου ανήκει στην κατηγορία των αθόρυβων πλασμάτων. Επενδύει καθημερινά πολλές ώρες από το είναι της ως προς την ανάδειξη του νέου συγγραφικού αίματος. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί, όπως η κ. Κοτσόβολου, η κ. Κατερίνα, ο κ. Καρούσος, ο κ. Πλούταρχος που έναν έναν, μία μία, θα τους γνωρίσουμε για να αντιληφθούμε τελικά ότι η ποίηση, όσο κρυφά μοναχική και αν φαίνεται …χμμ, ωστόσο παραμένει συλλογική υπόθεση. Η ποίηση είναι το βραβείο! Οι άνθρωποι που συμπορεύονται για να φτάσουν στη μέθεξη. Οι δυσκολίες, οι ανάσες της νύχτας όταν η έμπνευση έρχεται ακάλεστη και σε προσκαλεί στο δικό της χορό. Κλείνουμε με την καταπληκτική ερμηνεία της Γιώτα Νέγκα… Σβήσε το δάκρυ με το μαντήλι σου. Να πιω τον ήλιο μέσα από τα χείλη σου. Ο στόχος είναι να αγαπηθούμε παιδιά…μέσα από το ασυγκέραστο του χρόνου να συγχωρήσουμε τα «σκοτεινά σημεία» τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων και να συνεχίσουμε με όλη την αλήθεια της ψυχής μας…στα φωτεινά σημεία του ΜΑΖΙ. Άλλο ένα P.E.R.S.O.N.A.L.I.T.I.E.S σας αποχαιρετά με την ευχή…να επιστρέψουμε καλύτεροι!

Σε ευχαριστούμε Γεωργία Κοτσόβολου για την υπέροχη ξενάγηση στα μαγικά αξιοθέατα του ”Homo Universalis”.

Την αλήθεια μας,

Lena Kyropoulos and Personalities Team

 

Διαβάστε επίσης:  https://https://www.politispress.gr/kyrios-themata/dimitrios-christodoyloy-apo-tin-amazon-kai-ti-netflix-stin-ontime-books/