info@politispress.gr
Οι καταφρονεμένοι νεκροί της «γενοκτονίας» του Ντονμπάς
Ήταν από εκείνα τα πρωινά που επιθυμούσα να τσιμπηθώ από μια παραπάνω δόση αλήθειας κι αποφάσισα να μιλήσω στη μητέρα του Σεργκέι, την κυρία Λουντμίλα. Ήταν παραθερίστρια στο ξενοδοχείο που εργαζόμουν (ως προϊστάμενη του τμήματος παιδικής ψυχαγωγίας). Αποφάσισα να της εκφράσω τις ανησυχίες μου για το παιδί της, που σημείωνε παράδοξα σημάδια κόπωσης στις υπαίθριες δραστηριότητες.
-Κυρία Λουντμίλα, θα μπορούσα να σας απασχολήσω λίγο; Της είπα.
-Ναι Νάστια, όσον αφορά ποιο θέμα; Μου αποκρίθηκε.
– Παίξαμε ποδόσφαιρο για 15 λεπτά με το Σεργκέι και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έδειξε σημάδια κατάπτωσης, μήπως έχει κάποιο θέμα υγείας; κάποια έλλειψη σιδήρου;
-Το παιδί μου δεν έχει κάποιο θέμα υγείας Αναστασία! Το παιδί μου δυστυχώς μεγαλώνει σε μία χώρα δίχως ήλιο…
-…
Τελικά το να μεγαλώνεις στον πάγο είναι δύσκολο εγχείρημα, για αυτό και όταν ερμηνεύουμε το ψύχος με δυτικό τρόπο σκέψης οδηγεί σε ολισθήματα, άστοχους παραλληλισμούς και ιστορικούς αναχρονισμούς. Στη «νατοϊκή» επικράτεια δεν έχουμε ταπεραμέντο Σιβηρίας και για αυτό βγάζουμε λάθος συμπεράσματα. Φυσικά, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν επιδιώκεις να εξηγήσεις το εθνικό μπέρδεμα της Ουκρανίας. Το Σεπτέμβριο του 2019 άρχισα να βλέπω ένα μένος μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων στο χώρο εργασίας μου. Παραθέτω ένα ακόμη απόσπασμα ενός διαλόγου μου με μία Ουκρανή πελάτισσα:
-Κυρία Ζένια θα μπορούσα να σας πω το πρόγραμμα του τμήματος παιδικής Ψυχαγωγίας;
-Αρχικά θα μπορούσες να μου μιλάς στα αγγλικά! καθώς δε μιλάμε ρωσικά στην Ουκρανία.
-Μέγα ψέμα.. είπα από μέσα μου.
Και φυσικά όλοι οι Ουκρανοί ομιλούν τη ρωσική, τι θα μιλούσε η άκρη της Ρωσίας; επί της ουσίας αυτή είναι η σημασία του ονόματος της ανεξάρτητης και αυτοδιοίκητης Ουκρανίας. Στην άκρη της Ρωσίας είχε ξεκινήσει ένας θεόρατος εμφύλιος πόλεμος και η διχόνοια είχε βγάλει ρίζες. Δίχως ακραία ιδεολογία και προσκόλληση στη μονομέρεια θα ακολουθήσει «το ξετύλιγμα» του χρονικού μιας τραγωδίας, η οποία ίσως μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τα σημερινά τεκταινόμενα.
Το αιματηρό 2014
Η πρώτη μου προσωπική εμπειρία με το πολιτικό σύστημα της Ουκρανίας επιτελέστηκε το 2014 όταν στα ρώσικα τηλεοπτικά δίκτυα παρακολουθούσα τις αντιρωσικές δηλώσεις της Ουκρανής βουλεύτριας Γιούλια Τιμοσένκο. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ουκρανίας από το 2007 έως το 2011 και η πολιτική της πορεία διεκόπη, καθώς ασκήθηκε εναντίον της δίωξη για κατάχρηση εξουσίας με ποινή φυλάκισης 7 ετών. Εξέτισε την ποινή της νωρίτερα με τις ευλογίες του εξτρεμιστή πρωθυπουργού της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο (2014-2019).
Ο Πέτρο Ποροσένκο ανέλαβε την εξουσία μετά από πραξικοπηματική ανατροπή του νόμιμα εκλεγμένου Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις 22 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους. Είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις στις 18 Φεβρουαρίου του 2014 (Euromaidan 2014, Επανάσταση της Αξιοπρέπειας) με αίτημα την ανατροπή του Γιανουκόβιτς, λόγω φιλορωσικής πολιτικής. Η επανάσταση αρίθμησε 148 νεκρούς και οδήγησε στις 21 Φεβρουαρίου στην υπογραφή συμφώνου απομάκρυνσης του Γιανουκόβιτς από την εξουσία. Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο που υπεγράφη θα παρέμενε στην εξουσία έως το τέλος της θητείας του, την άνοιξη του ίδιου έτους. Τελικά, φυγαδεύτηκε το επόμενο βράδυ στη Ρωσία, καθώς υπήρχαν ενδείξεις από τις ρώσικες μυστικές υπηρεσίες ότι θα δεχθεί δολοφονική επίθεση.
Η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε από πομπώδεις πορείες και συσπειρώσεις ακροδεξιών ομάδων στις πόλεις, συνοδευόμενες από ένα έντονο αντιρωσικό και αντισημιτικό κλίμα. Στις 2 Μαΐου του 2014 πυρπολήθηκε από ομάδες ακροδεξιών ο Οίκος των Συνδικάτων στην Οδησσό, όπου ακρωτηριάστηκαν ζωντανοί 50 πολίτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι για αυτό το τρομερά άδικο ιστορικό γεγονός δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη και κανένας δεν καταδικάστηκε.
Τον Αύγουστο του 2014 στην περιοχή του Ντονμπάς, στα σύνορα της ανατολικής Ουκρανίας με τη Ρωσία, όπου υπήρχε το μεγαλύτερο ποσοστό ρωσόφωνων πολιτών, κλιμακώθηκαν αντιρωσικές διώξεις, βασανιστήρια πολιτών και δολοφονίες ενηλίκων, παιδιών από παραστρατιωτικές ομάδες, μεγάλο μέρος των οποίων ανήκαν στην ακροδεξιά και δρούσαν ως παρακράτος στα σύνορα.
Στην πόλη του Ντονέτσκ στήθηκε αναμνηστική πλάκα το «δρομάκι των αγγέλων» (alley of angels), για να διατηρήσει τη συλλογική μνήμη των 66 καταγεγραμμένων νεκρών παιδιών από τα πυρά των παραστρατιωτικών ομάδων στα σύνορα.
Η δράση αυτών των ομάδων ενισχύθηκε από τον εξτρεμιστικό και νεοναζιστικό χαρακτήρα του πάλαι ποτέ Πρόεδρου της Ουκρανίας Ποροσένκο που κατείχε εκείνη την περίοδο την εξουσία. Σε δημόσια ομιλία του στην Οδησσό τον Οκτώβριο του 2014 διχοτόμησε την κοινωνία της Ουκρανίας σε δύο διακριτές σφαίρες, στις οποίες οι Ουκρανοί θα χρήζουν ευνοϊκότερης διαχείρισης, ενώ οι ρωσόφωνοι κάτοικοι του Ντονμπάς δε θα έχουν πρόσβαση στη δημόσια υγεία, στα σχολεία και στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, τόνισε στη δημόσια ομιλία του: «Με αυτό τον τρόπο θα κερδίσουμε τον πόλεμο!». Εν συνεχεία, κλιμακώθηκαν φρικαλέα πογκρόμ αμάχων από τους παραστρατιωτικούς μέτρ των συνόρων, τα οποία λαμβάνουν χώρα έως σήμερα, εν μέσω των πολεμικών συρράξεων στην Ουκρανία.
Το Φεβρουάριο του 2015 δια της διπλωματικής οδού υπογράφτηκε η συνθήκη του Μινσκ μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας με στόχο την αυτονόμηση του Ντονμπάς (Ντονιέτσκ, Λουγκάνσκ) από την κυβέρνηση του Κιέβου, την κατάπαυση της βίας στις περιοχές και τη διευθέτηση οικονομικών διακανονισμών μεταξύ των δύο χωρών με στόχο τη στήριξη των πολιτών.
Η Συνθήκη του Μινσκ επί του πρακτέου δεν τηρήθηκε ποτέ. Η ακατάπαυστη βία στα σύνορα συνεχίστηκε, μεγάλο μέρος του πληθυσμού απέκτησε ρώσικα διαβατήρια και φυγαδεύτηκε στη Ρωσία. Ο θλιβερός απολογισμός αυτής της τραγωδίας απαρίθμησε σύμφωνα με στοιχειά του ΟΑΣΕ 14.000 βιαιοθάνατους και άκλαυτους νεκρούς.
Η καταφρόνια της πολιτείας ώθησε στη βία και παράλληλα συνέβαλλε στην εκτίναξη του ποσοστού των ιδρυματοποιημένων παιδιών της Ουκρανίας. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση της υπουργού Δόμνας Μιχαηλίδου από τα 8,3 εκ. παιδιά της Ουκρανίας, τα 90.000 διαμένουν σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα!!! Η Ουκρανία αυτή τη στιγμή, ενώ μετρά τα περισσότερα ορφανά και κακοποιημένα παιδιά σε ολόκληρη την Ευρώπη βρίσκεται στην καρδιά ενός πολέμου δύο κόσμων.. τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
@anastasia_kirli
Αναστασία Κιρλή
