maryleria@gmail.com
Και αν νομίζεις ότι ο τίτλος παραπέμπει σε αποκριάτικες ιστορίες που είναι και επίκαιρες λόγω χρονικής περιόδου , ε! τότε θα απογοητευτείς…
Διότι όπως πολύ σωστά γνωρίζεις η αγαπημένη και ψυχαγωγική περίοδος της αποκριάς με τους μασκαράδες και τα καρναβάλια διαρκεί μια συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου. Συνειδητά λοιπόν και βάση εθίμου αποφασίζεις να φορέσεις την όποια μάσκα επιλέξεις. Επίσης έχεις απόλυτη επίγνωση για την μάσκα που φοράει ο άλλος .
Αντίθετα οι μάσκες για τις οποίες θα σου μιλήσω υπάρχουν καθ’όλη τη διάρκεια της χρονιάς και δεν φαίνονται.
Δεν τις βλέπεις. Πως να στο πω;
Είναι καμουφλαρισμένες! Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τις οικειοποιούνται όμως με απόλυτη επιτυχία , έχω να σου πω (βιωματικό 100% όσο δεν αντέχεται)
φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι, αγαπημένοι, ερωτικοί σύντροφοι, συγγενείς και….
Ο κατάλογος επαναπροσδιορίζεται στον κάθε ένα από εμάς με προσθέσεις και αφαιρέσεις. Σε αυτές τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις λοιπόν ο λογαριασμός έρχεται πάντα στο τέλος και πάντα (μα πάντα!) κοστίζει ακριβά. Τον πληρώνεις όμως. Βέβαια το κόστος είναι κάτι σχετικό . Ίσως γιατί διαμορφώνεται υπό διαφορετικές συνθήκες και προϋποθέσεις στον καθένα μας.
Ένα είναι σίγουρο και δεν δέχεται αμφισβήτηση.
Όταν οι μάσκες πέφτουν κάνουν θόρυβο.
Πολύ θόρυβο όμως! Κάνουν θόρυβο τα συναισθήματα, οι αξίες, τα θέλω και τα εγώ που έχουν κολλήσει και έχουν γίνει ένα με τη μάσκα. Αυτά τα συναισθήματα είναι
που πονάνε.Και ξαφνικά (;) !
Η γνώση γίνεται άγνοια. Η εμπιστοσύνη προδοσία. Η εκτίμηση περιφρόνηση. O σεβασμός απόρριψη. Η αγάπη μίσος.
Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά το ξαφνικά είναι μια σπάνια περίπτωση. Συνήθως το νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Και όχιιιι δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά ξέρεις υπάρχει κάτι που λέγεται ΈΝΣΤΙΚΤΟ. Όχι το βασικό της ταινίας, αλλά το άλλο που είναι καταγεγραμμένο στο dna σου. Το διαθέτεις δηλαδή θέλεις δεν θέλεις! Βέβαια (θα σε στεναχωρήσω πάλι και δεν το θέλω μωρέ!) Σε κάποιους αυτό το ένστικτο είναι ανεπτυγμένο. Oh yes! Μην βιάζεσαι να χαρείς (σε βλέπω) εσύ που το έχεις ανεπτυγμένο γιατί κάποιες φορές θα σε προδώσει! (sorry δεν το ήθελα).
Σε όλους μας πάντως έχει τύχει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας να βιώσουμε ένα τόσο δυνατό συναίσθημα απογοήτευσης. Να αισθανθείς ότι ο άνθρωπος που ξέρεις δεν ήταν αυτός που εσύ πίστευες! Δεν ξέρω πραγματικά να σου πω τι πονάει περισσότερο. Όταν οι μάσκες πέφτουν στις ερωτικές ή στις φιλικές σχέσεις; Αν και τελικά δεν είναι θέμα σχέσης. Είναι θέμα του πόσο ΕΣΥ έχεις επενδύσει σε αυτή τη σχέση και στον άνθρωπο. Ναι,ναι! αυτόν τον άνθρωπο με τη μάσκα εννοώ. Επίσης δεν ξέρω αν η μάσκα κάνει περισσότερο θόρυβο όταν πέφτει και είμαστε νέοι ή όταν μεγαλώνουμε.
Αυτό που ξέρω είναι πως μεγαλώνοντας απογοητευόμαστε περισσότερο,αλλά θυμώνουμε λιγότερο .
Αντιδράμε με περισσότερη σύνεση.
Δεν συγχωρούμε αλλά ξεχνάμε.
Μεγαλώνοντας δεν αφήνουμε τον χρόνο να σταθεί πολύ στη φίλη που μας πρόδωσε,στο σύντροφο που δεν ήταν αυτός που πιστεύαμε,στην αγαπημένη που όταν η μάσκα της έπεσε, είδαμε μια άγνωστη. Ίσως γιατί συνειδητοποιούμε ότι ο χρόνος μας , είναι πολύτιμος. Και αποδεικνύεται άδικο να τον ξοδεύεις σε ανώφελα <γιατί> και σε μίζερα <πως> για ανθρώπους και μάσκες που κάποτε πέφτουν.
Απλή νομοτέλεια. Πάντοτε οι μάσκες πέφτουν.
Και αν κάποιες από αυτές κάνουν πολύ θόρυβο είναι γιατί χτυπάνε το ΕΓΏ σου .
