Η ιστορία της Χαράς

Η ιστορία της Χαράς

Σήμερα λέω να πω κι εγώ κάποια περιστατικά που έζησα με γιατρούς του ΙΚΑ. Νομίζω ότι όλοι έχουμε ζήσει εκεί μέσα σκηνές τρέλας, άπειρες ώρες αναμονής και τα νεύρα να τεντώνονται σε μεγάλο βαθμό.
Ήθελα να κάνω μια γενική εξέταση αίματος και αφού τηλεφωνούσα για ώρες στο τηλεφωνικό κέντρο, κάποια στιγμή απάντησε μια αγενέστατη κοπέλα και πολύ βιαστικά μου έκλεισε ραντεβού με κάποιον γιατρό. Περίμενα αρκετό καιρό για να δω τον γιατρό και επιτέλους πήρα το πολυπόθητο χαρτί. Παίρνω άδεια από τη δουλειά μου και πάω την άλλη μέρα το πρωί στο ιατρικό κέντρο νηστική. Αφού τρόμαξα να παρκάρω, περίμενα λίγη ώρα και όταν ήρθε η σειρά μου, η γραμματέας μου λέει ότι δεν μπορούν να μου κάνουν την εξέταση γιατί ο γιατρός έκανε λάθος και στο χαρτί αντί για Ζήκα Χαρά έγραφε Ζάρρα Βασιλική!!
Μια άλλη φορά γέλασα πολύ με έναν γιατρό που πανικοβλήθηκε πολύ με έναν κύριο που επέμενε να του γράψει κάποια φάρμακα και ο γιατρός αρνούνταν. Εκείνος του επιτέθηκε και το αποτέλεσμα ήταν να έρθει η αστυνομία να σταματήσει τον διαπληκτισμό.
Όταν ήθελα να πάω στο κολυμβητήριο επισκέφτηκα έναν καρδιολόγο να μου δώσει βεβαίωση. Απλά με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μου είπε ότι φαίνομαι μια χαρά και θα μου δώσει τη βεβαίωση. Μέχρι να την πάρω όμως μου έβγαλε την ψυχή! Εγώ ήθελα να κάνω ένα καρδιογράφημα μιας και δεν είχα κάνει ποτέ στη ζωή μου αλλά εκείνος επέμενε ότι δεν το χρειάζομαι. Είπε ότι διαβάζει τα άρθρα μου και θέλει να του δώσω μια απάντηση πώς γίνεται να μην μπορεί να βρει μια γυναίκα να παντρευτεί.
Φώναζε πάρα πολύ δυνατά κι έλεγε πόσο αδικημένος είναι από τη ζωή, να δουλεύει στο ΙΚΑ, να μην έχει δικό του ιατρείο και να μην έχει και γυναίκα. Δεν περνάει καθόλου καλά και έχει βαρεθεί να βλέπει συνέχεια παππούδες. Μου ζήτησε το τηλέφωνό μου για να βγούμε να τα πούμε!!! Ακριβώς στο διπλανό γραφείο ήταν ένας νευρολόγος, έλεγα να του πω να περάσει λίγο από δίπλα αλλά δεν πρόλαβα. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μια αδύνατη, συμπαθητική γιαγιούλα με τρεμάμενα χέρια, στηριζόμενη σε ένα μπαστουνάκι. Του ζήτησε ένα χαρτί για να κάνει εγχείρηση. Της έβαλε τόσες φωνές που νομίζω ότι ακουγόταν σε όλο το κτίριο, της έλεγε να πάει άλλη μέρα. Η γιαγιούλα έκλαιγε, έλεγε ότι δεν έχει κανέναν και δεν αντέχει να ξαναπάει στο ΙΚΑ γι’ αυτό το χαρτί. Αυτός με πλήρη αναισθησία την έδιωξε από το γραφείο του. Τη λυπήθηκα τόσο πολύ που την πήγα εγώ στον διευθυντή ώστε να διευθετήσει το θέμα.

Χαρά Ζήκα
(Μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Χαρά Ζήκα και να στέλνετε τη δική σας ιστορία που θα γίνει άρθρο στο e-mail: xarazika@gmail.com)