Mary’s Notes – Τα γλυκά μου και εγώ….

Γράφει η Μαίρη Λεριά

Καταρχάς να ξεκινήσουμε από το ότι δεν είμαι του γλυκού. Δεν τρελαίνομαι δηλαδή για γλυκά Σιχαίνομαι το κακάο , ( Ω ναι!) από μικρό παιδί και προτιμώ  την βανίλια. Σε γενικές γραμμές όμως μου αρέσουν τα αλμυρά. Και οτιδήποτε έχει αλάτι .Πολύ αλάτι Λατρεύω το αλάτι..Αν και το αποφεύγω η τουλάχιστον προσπαθώ, διότι παχαίνει. Δημιουργεί κατακρατήσεις. Σε πρήζει. Σε ασχημαίνει (κακό και νόστιμο αλάτι). Και πως προέκυψε,θα αναρωτιέσαι, ο άσχετος ίσως τίτλος <τα γλυκά μου και εγώ ; >Είναι απλό αγαπημένε μου  . Δεν μου αρέσουν, αλλά τα φτιάχνω.! Μου αρέσει να φτιάχνω γλυκά!

Γλυκά απλά, δροσερά, εντυπωσιακά.
Γλυκά χειροποίητα, με ζαχαρόπαστα ή χωρίς,με δανεικές συνταγές ή με δικές μου αυτοσχέδιες. Γλυκά που κάποιες φορές  μου πετυχαίνουν και κάποιες άλλες όχι. Κάποιες φορές εντυπωσιάζουν  και άλλες ίσως να ήταν μια από τα ίδια. Η σχέση μου λοιπόν με τα γλυκά ξεκινάει από την εποχή του Σχολείου. Μόλις είχαν πρωτοκυκλοφόρησει αυτά τα έτοιμα τα γλυκά. Ξέρεις ! Μέσα σε μια συσκευασία είχε τα πάντα για να φτιάξεις μιλφέιγ για παράδειγμα. Τα πάντα όμως. Η Ίδια ιστορία ίσχυε για τούρτες, σοκολατόπιτες, Ραβανί ….μέχρι και κέικ. Έτσι ξεκίνησε η ενασχόληση μου με τις γλυκές αλχημείες!Όχι αυτές του Παρλιάρου (απίστευτη εκπομπή παρεμπιπτόντως) αλλά τις δικές μου.Εννοείται ότι πάντα υπήρχαν οι αυτοσχέδιες γλυκές ιστορίες που παρέπεμπαν σε παγωτά, ροξάκια, έκλερ ,γαλακτομπούρεκο και άλλα τέτοια και που φυσικά δεν είχαν  πάντα  την ζητούμενη αλλά και απαιτούμενη επιτυχία. Και ξαφνικά έγινα μαμά! Μπορείς να μαντέψεις φυσικά τι γινόταν σε κάθε παιδικό πάρτι . Εκτός από τον μπουφέ είχα να ετοιμάσω και την τούρτα. Μέσα στη τρελή χαρά μου εγώ! Κάτι όμως που έληξε άδοξα όταν ο πολύ μικρός τότε Γιωργάκης ζητούσε, εκλιπαρούσε σχεδόν για τις μαγικές τρισδιάστατες τούρτες  γενεθλίων. Η  βασιλεία της ζαχαρόπαστας μόλις ξεκινούσε.  Και κάπου εκεί τελείωσε η καριέρα μου ως αποκλειστική δημιουργός σε τούρτες γενεθλίων του γιου μου.Περιττό να σου πω ότι στεναχωρήθηκα πολύ. Την χρεώθηκα η μάνα αυτή την απόρριψη. Το μόνο που ίσως με παρηγορούσε ήταν η μεγάλη επιτυχία που σημείωνα στο κορμό! Γνωστό και ως μωσαϊκό που μεσουρανούσε στα 80ς. Με συνταγή εννοείται παραποιημένη από τη γνωστή και λίγο αυτοσχέδια κάθε φορά,πάντοτε όμως με μεγάλη επιτυχία.Κορμός σε κάθε σχολική συγκέντρωση,παιδική συνάντηση,επίσκεψη ,πάρτι σχολικής τάξης κτλ .Τα τελευταία πέντε χρόνια καθόλου απίθανο να έχω ετοιμάσει πάνω από 300 κιλά κορμό.!Δεν είμαι πλέον γνωστή ως  η μαμά του Γιώργου  Είμαι η μαμά του Γιώργου που φτιάχνει κορμό. Ωραίο κορμό. Εντομεταξύ στο ενδιάμεσο, δηλαδή τα τελευταία 3 χρόνια και όντας πολύ αποφασισμένη ξεκίνησα να πειραματίζομαι με  τούρτες γενεθλίων με ζαχαροπαστα. Σιγά μην τα παρατούσα έτσι εύκολα.!Και επειδή το θέμα κορμός έχει εξελιχθεί,αποτελεί τη βασική γέμιση για τούρτες.Που να ετοιμάζω  παντεσπάνι και κρέμες ;Δεν έχω χρόνο. Είναι δεδομένο όπως αντιλαμβάνεσαι ότι ετοιμάζω κάθε χρόνο την γενέθλια τρισδιάστατη τούρτα του Γιώργου με ζαχαρόπαστα !Επαγγελματική. Όπως περιγραφεί χαρακτηριστικά ο ίδιος στους φίλους του.Και για να μην πάει χαμένο τόσο ταλέντο (να τα λέμε αυτά)επεκτάθηκα σε τούρτες για τη μαμά,την αδελφή μου(την ξέρεις την αδελφή μου),τον άνδρα της αδελφής μου ( Στράτος λέγεται),τα παιδιά της ,τους βαπτισημιούς μου Νικόλα και Λεοντή κτλ.!
Εξακολουθώ να μην τρώω κακάο.Δεν μου αρέσει. Ούτε και ο κορμός . Μου αρέσει όμως να τα  φτιάχνω.Και πριν  με ρωτήσεις….όχι. Ποτέ δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ επαγγελματικά.
Απλά κάποιες φορές σκέφτομαι ότι τα πάντα είναι τελικά γονιδιακά.Και με παππού ζαχαροπλάστη εκτός από γλυκιά (αστειεύομαι)Ίσως να κληρονόμησα και αγάπη…..για τα γλυκά!