maryleria@gmail.com
Καταρχάς δεν πρόκειται να σου πω κάτι που ήδη δεν γνωρίζεις. Να το ξεκινήσουμε από εκεί. 4η εβδομάδα καραντίνα και ειλικρινά δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Πώς πέρασαν 4 εβδομάδες ; Ούτε να το σκεφτώ ότι θα περάσουν άλλες τρεις….Τουλάχιστον. “Ουδέν κακόν αμιγές καλού”, όλα για κάποιο λόγο γίνονται, από όλα βγαίνει ένα καλό και αλλά τέτοια απλά καθημερινά φιλοσοφημένα ρητά αποφθέγματα με οδήγησαν σε σκέψεις. Θετικές. Οκ. Δεν είμαι και το πιο αισιόδοξο άτομο που έχεις συναντήσει αλλά στη παρούσα φάση έχω να σου εξομολογηθώ ότι ένα κλικ παραπάνω αισιοδοξία το έχω.
Και ναι από όλη αυτή τη καραντίνα έχουμε πάρει μαθήματα ζωής που θα μας συντροφεύουν στο υπόλοιπο της ζωής μας. Μαθήματα απλά. Καθημερινά. Κάτι σαν extra bonus για το μυαλό, το πνεύμα και τη ψυχή. Εύκολο δεν το λες για να συμβεί όλο αυτό και ούτε να περιμένεις ότι θα βελτιωθεί η ζωή σου και η καθημερινότητα σου επειδή βίωσες κάποιες εβδομάδες καραντίνας. Όχι! Τα αποτελέσματα σε μεγάλο ποσοστό θα φανούν μακροπρόθεσμα. Θα τα εκτιμήσεις αργότερα . Δεν θέλω να σε γειώσω αλλά είναι κάτι σαν τις φυσιοθεραπείες . Τις κάνεις , τις ολοκληρώνεις και αφού περάσουν κάποιες μέρες αισθάνεσαι τη διαφορά. Θα ήθελα πολύ να φέρω σαν παράδειγμα τις ψυχοθεραπείες αλλά είναι βιωματικά τα άρθρα . Δεν έχω κάνει ψυχοθεραπείες. Ποτέ!. Ενώ φυσιοθεραπείες πολλές.
Βέβαια εκτός από τα μακροπρόθεσμα ψυχοσωματικά αποτελέσματα μετά καραντίνας τα οποία είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα υπάρχουν και τα πιο άμεσα. Όσα δηλαδή συνειδητοποιήσαμε πρακτικά και βιωματικά αυτές τις 4 εβδομάδες.
Μάθημα ζωής Νο 1.
Το Family first πήρε σάρκα και οστά .Το εμπεδώσαμε.
Περάσαμε χρόνο με την οικογένεια μας .Τα παιδιά μας.
Ξαφνικά είχαμε τόσο ελεύθερο χρόνο.! Απενοχοποιηθήκαμε επιτέλους ως γονείς για τον λίγο ελεύθερο χρόνο που περνούσαμε μέχρι πρότινος με τα παιδιά μας. Για τη μόνιμη κούραση και τους εκνευρισμούς λόγω έλλειψης ύπνου και επαγγελματικού άγχους.
Βασικά το θέμα ελεύθερος χρόνος το βιώσαμε στο μάξιμουμ. Χρόνος για εμάς. Χρόνος για να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Να χαλαρώσουμε. Εξωτερικά και εσωτερικά.
Ένα απ τα απλά μαθήματα ζωής που μας δίδαξε η καραντίνα είναι ότι εκτός από τον πλανήτη χρειαζόμασταν και μεις μια ανάσα ξεκούρασης. Εμείς ,αλλά κυρίως το μυαλό μας.
Ένα μυαλό που δεν άφηνε χώρο για ξεκάθαρες σκέψεις γιατί πολύ απλά δεν είχε χρόνο.
Και να που το μυαλό σου ξεκουράζεται, κάνεις ένα βήμα πίσω και βλέπεις ξεκάθαρα. Βλέπεις επιτέλους τι θέλεις. Τι χρειάζεσαι. Τι έχεις ανάγκη. Τι σου λείπει. Δεν υπάρχουν υποκατάστατα τώρα. Είστε Εσύ και εσύ! Συναισθήματα ξεκαθαρίζουν, εγωισμοί μειώνονται, ανασφάλειες γιγαντώνονται η εξαφανίζονται, <θέλω >κυριαρχούν και <πρέπει > παραγκωνίζονται.
Με την καραντίνα βιώσαμε και βιώνουμε,, ίσως και για πρώτη φορά κάποιοι, το αίσθημα της αυτοκυριαρχίας.Το λατρεύω αυτό το αίσθημα.! Τόσο απαραίτητο !
Βλέπεις μπορεί σε ζητήματα καρδιάς <ο μικρός πρίγκιπας > να ξέρει πάντα καλύτερα αλλά το να διαθέτεις αυτοκυριαρχία θεωρείται αρετή κυρίως σε επαγγελματικές και κοινωνικές ιστορίες παντός τύπου . Να κυριαρχείς σε συναισθήματα, αντιδράσεις, θέλω. Να έχεις τον έλεγχο.
Σε όλα! Χμμμ σχεδόν σε όλα . Εκτός από τις επισκέψεις στο ψυγείο τις μέρες της καραντίνας. Δεν ισχύει βέβαια για όλους . Κυρίως για όσους βαριούνται, δεν έχουν τι να κάνουν και σαφώς δεν διακατέχονται από δημιουργικές αναζητήσεις.
Ούτε απασχολούνται με απλές καθημερινές οικιακές ιστορίες! Μαγείρεμα, καθάρισμα, σιδέρωμα, σφουγγάρισμα, πλύσιμο (Θεέ μου, κουράστηκα). Όλα όσα δηλαδή όλες εμείς κάναμε και πριν .
Πάντως γενικά η διαδρομή σαλόνι – κουζίνα – ψυγείο παίζει πολύ και σίγουρα η καραντίνα εκτός από μαθήματα ζωής θα αφήσει σε κάποιους και μερικά κιλά παραπάνω . Δεν βαριέσαι θα μου πεις . Την υγεία μας να έχουμε. Εκεί καταλήγουμε και αντιλαμβάνεσαι ότι η λέξη ευγνωμοσύνη ανήκει στη κατηγορία των μαθημάτων ζωής! Ευγνωμοσύνη για το ότι έχουμε υγεία. Που ξυπνάμε και απολαμβάνουμε τον καφέ μας. Που έχουμε το σπίτι μας.Την οικογένεια μας.Τη δουλειά μας . Τους φίλους μας. Τα παιδιά μας. Τους αγαπημένους μας. Όλα όσα συνθέτουν το παζλ μιας ομαλής, απλής και λειτουργικής καθημερινότητας.
Φίλοι! Σύντροφοι. Εδώ είμαστε. Έτοιμοι για το επόμενο μάθημα ζωής. Ξεκαθαρίσαμε επιτέλους ποιοι είναι οι φίλοι μας . Με ποιους θέλουμε να μιλάμε. Με ποιους θέλουμε να είμαστε. Μα καλά θα μου πεις δεν ξέραμε πριν ; Μωρέ ξέραμε. Αλλά δεν θέλαμε να δούμε ρεαλιστικά. Φοβόμασταν.Τι; θα με ρωτήσεις. Την μοναξιά θα σου πω. Και να που τώρα ήρθε αυτή η έρημη η μοναξιά και συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι.
Έγινε μόνο του το ξεκαθάρισμα! Δεν χρειάζεται να κάνεις απολύτως τίποτα.
Κάτι παρόμοιο συνέβη και σε φίλους/ γνωστούς αλλά διαδικτυακούς. Με τη καραντίνα συνειδητοποιήσαμε την ουσιαστική αξία της διαδικτυακής κοινωνικοποίησης και την ανάγκη της επιλογής. Σε αυτά που βλέπουμε, που αναρτούμε, που σχολιάζουμε.
Στα μηνύματα που θέλουμε να απαντήσουμε και σε αυτά που αφήνουμε απλά στο <διαβάστηκε>.
Γκρίνια. Μάθημα ζωής. Σταματήσαμε να γκρινιάζουμε
για τη κούραση που νιώθουμε, για τα χαμηλά εισοδήματα που έχουμε , για απλές διαφωνίες και αλλά καθημερινά ασήμαντα γεγονότα. Αντιληφθήκαμε ότι το σημαντικό είναι να είσαι υγιής και ότι απέναντι στο θάνατο όλοι είμαστε ίδιοι ανεξάρτητα από θρησκεία, μόρφωση, κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Σαφώς τα όποια μαθήματα ζωής από την καραντίνα δεν θα μπορούσαν να έχουν την ίδια επίδραση σε όλους. Άσε δηλαδή που κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο.
Διαφοροποιούνται οι ανάγκες, τα βιώματα, οι ηλικίες, οι χαρακτήρες, οι ιδιοσυγκρασίες.
Το πως ο καθένας θα μεταφράσει το βίωμα που εισέπραξε στη μετέπειτα καθημερινότητα του είναι μια προσωπική υπόθεση που θα έχει το ανάλογο κέρδος, κόστος η χάσιμο για τον καθένα από εμάς.
Εξάλλου δεν μπορεί από μόνη της μια κατάσταση να μετατραπεί σε μάθημα ζωής. Αδυνατεί να τα καταφέρει.Απαιτείται ο παράγοντας άνθρωπος για να προσδιορίσει συναισθηματικά τη δράση. Είναι ο τρόπος που εσύ, εγώ,εμείς θα αντιδράσουμε απέναντι στη όλη κατάσταση προκειμένου να την προσδιορίσουμε.
Να την μετατρέψουμε σε βίωμα.
Σε μάθημα ζωής.
Διαβάστε επίσης :
https://www.politispress.gr/category/apopseis/marys-notes/
Mary’s Notes – Πριν και μετά. Ένας κορωνοϊός αλλάζει τα πάντα…
