Mary’s Notes – Ιστορίες Ηλιοθεραπείας….

Γράφει η Μαίρη Λεριά

Την αλήθεια μου θα την πω.Είμαι του καλοκαιριού. Μισώ το χειμώνα. Καλά όχι τελείως. Απλά δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί.Πως να σου το εξηγήσω;με το που μπαίνει η άνοιξη νιώθω πιο αισιόδοξα. Φαντάσου δηλαδή πως νοιώθω το καλοκαίρι. Καλά μην φανταστείς και υπερβολές. Εξάλλου δεν με λες και το πιο αισιόδοξο πλάσμα του μάταιου τούτου κόσμου.
Καλοκαίρι ίσον ηλιοθεραπεία.Ναι ,Ναι!Ανήκω σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων που το αγαπημένο σπορ του καλοκαιριού είναι ένα και μόνο ένα! Ξαπλώστρα ,παραλία , τα αντηλιακά μου (άρωμα καρύδας ) ,εγώ και ο ήλιος.Και ναι το σκέφτηκες. Χωρίς δείκτη προστασίας ; Θα είμαι ειλικρινής και πάλι . Βαριά βαριά 6 ο δείκτης προστασίας . Και μέχρι εκεί. Και όχι δεν καίγομαι.
Η σχέση μου με την ηλιοθεραπεία μετράει πολλά πολλά χρόνια. Βέβαια στα 80s ως παιδί δεν είχα ιδέα για τις βλαβερές συνέπειες του ήλιου και όλα όσα συνεπάγονται από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο.Αμφιβάλλω και για το εάν χρησιμοποιούσαν τόσο συχνά η μας ανανέωναν το αντηλιακό οι γονείς μας κάθε δυο ώρες .Στα 90s η υπόθεση ηλιοθεραπεία και τροπικό μαύρισμα έγινε στόχος του κάθε καλοκαιριού μου. Αντηλιακό λάδι χωρίς δείκτη προστασίας και ατελείωτες ώρες ηλιοθεραπείας. Και επειδή εξοχικό στη Χαλκιδική δεν υπήρχε (και ούτε προβλέπεται)όταν δεν λιαζόμουν σε κάποια γειτονική παραλία (Χαλκιδικής ή Επανομής)παρέα με συμφοιτητές το σπορ της ηλιοθεραπείας έπαιρνε σάρκα και οστά στη ταράτσα ( 5ος όροφος) της πολυκατοικίας του πατρικού μου. Απίστευτα 2ωρα στη ταράτσα χωρίς Internet, Instagram (πως ζούσα χωρίς ig) χωρίς fb , χωρίς κινητό τηλέφωνο.
Ένα μικρό Ραδιόφωνο με μπαταρίες μόνο. Εκεί όμως. Ψηνόμουν. Το δε μαύρισμα (χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, αλλά θα το κάνω.)τροπικό!
Ούτε εγκαύματα. Ούτε καψίματα. Ούτε φωτοδερματίτιδες. Ούτε σπυράκια. Ένα ωραιότατο μαύρισμα. Στα χρόνια που ακολούθησαν η ηλιοθεραπεία και το υπερβολικό μαύρισμα έχασε κάτι από την λάμψη των τροπικών και σοκολατένιων 80ς και 90ς δεκαετιών.Οι ενημερωτικές καμπάνιες για τις βλαβερές συνέπειες της ηλιακής ακτινοβολίας ευαισθητοποίησαν και κυρίως αύξησαν τη χρήση του αντηλιακού. Ως γονείς είμαστε με το αντηλιακό στο χέρι και κυνηγάμε τα παιδιά μας για να τους βάλουμε αντηλιακό με δείκτη προστασίας τουλάχιστον 30.
Αυτό κάνω και εγώ ως μάνα. Αυτό θα κάνουν και τα παιδιά μας.

Τώρα να σου πω ότι χρησιμοποιώ αντηλιακό με δείκτη προστασίας 50 για μένα ; Ότι δεν κάνω ηλιοθεραπεία τις επικίνδυνες ώρες δηλαδή 12 00 με 16.00 και ότι φοράω καπέλο για να με προστατέψει από τον ήλιο.;….χμμμμ. Ψέματα θα σου πω μωρέ. Και με ξέρεις.Δεν τα μπορώ τα ψέματα.
Εξακολουθώ να κάνω ηλιοθεραπεία με τις ώρες. Χρησιμοποιώ αντηλιακό λάδι με λιπαρή υφή για την απαραίτητη γυαλάδα και φοράω καπέλα μόνο για τις απαραίτητες selfie στο instagram.
Δεν είμαι το καλύτερο παράδειγμα….
Καλό καλοκαίρι.
Και προσοχή στον ήλιο..