Η ιστορία του Μιχαήλ Γ’

Ο Μιχαήλ Γ’ ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου, μεγάλωσε υπό την επιμέλεια του θείου του Βάρδα, ο οποίος τον έπεισε ότι κινδύνευε από τη μάνα του, τη Θεοδώρα, την οποία εξόρισε σε μοναστήρι. Ο Μιχαήλ κατέταξε στη φρουρά του τον Βασίλειο, ο οποίος είχε διακριθεί για τη σωματική του δύναμη, τις κυνηγετικές του ικανότητες και την ιππευτική του δεινότητα. Τον εμπιστευόταν πολύ και του έδωσε να παντρευτεί τη βασιλική ερωμένη Ευδοκία Ιγγερίνα.
Ο Βάρδας ήρθε σε ανοιχτή ρήξη με τον Βασίλειο, ο οποίος έπεισε τον Μιχαήλ ότι ο θείος του θέλει να αναλάβει το βασίλειο. Έτσι, ο Βάρδας δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο «του βασιλέως βλέποντος και σιωπώντος».
Στη συνέχεια ο Μιχαήλ υιοθέτησε τον Βασίλειο και τον έστεψε συμβασιλέα. Από ιστορικούς αναφέρεται ότι ο Μιχαήλ είχε φτάσει στα όρια της παραφροσύνης. Ήταν σχεδόν πάντα μεθυσμένος, διέτασσε ακρωτηριασμούς και αποκεφαλισμούς, κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα στα συμπόσια και στις αρματοδρομίες. Ο Βασίλειος φαίνεται ότι προσπάθησε να τον συνετίσει αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να δεχτεί μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας. Ο Μιχαήλ, μετά από ένα ακόμη άγριο μεθύσι βρέθηκε στο κρεβάτι του περικυκλωμένος από τον Βασίλειο και τους στρατιώτες του, οι οποίοι τον δολοφόνησαν.
«Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος» θα μπορούσαμε να πούμε για τον Βασίλειο μιας και ο Μιχαήλ τον ανέδειξε από έναν άνθρωπο ταπεινής καταγωγής σε αντιβασιλέα. Ωστόσο η μετέπειτα πορεία του Βασιλείου ως αυτοκράτορα, φαίνεται να δικαιολογεί την αντίδρασή του στον «ευεργέτη» του. Ο Βασίλειος αποδείχτηκε πολύ ικανός αυτοκράτορας, φρόντισε για την προστασία των μικροκαλλιεργητών από την απληστία των ισχυρών, το νομοθετικό του έργο ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, έκανε λαμπρές στρατιωτικές εκστρατείες και έθεσε τις βάσεις για την επάνοδο του Βυζαντίου στη Ν. Ιταλία.

Χαρά Ζήκα
(Μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Χαρά Ζήκα και να στέλνετε τη δική σας ιστορία που θα γίνει άρθρο στο e-mail: xarazika@gmail.com)