Η ιστορία της Κλέλιας

Η ιστορία της Κλέλιας

Η Κλέλια έχει μια ολόκληρη φιλοσοφία για τους άντρες και τη ζωή γενικότερα. Της αρέσει η πολυτέλεια αλλά δεν έχει καταφέρει ποτέ να κάνει σχέση με κάποιον πλούσιο αν και το προσπαθεί απελπισμένα.
Ο μισθός της είναι πενιχρός ωστόσο καταφέρνει να έχει πάντα άψογο μαλλί γιατί πηγαίνει σε σχολές κομμωτικής, όπου την περιποιούνται χωρίς να πληρώνει τίποτα. Για μασάζ πηγαίνει σε σχολές φυσιοθεραπείας και αισθητικής, οπότε αφήνεται στα χέρια των ασκούμενων, πάλι χωρίς να πληρώνει κάτι. Πάει σε καταστήματα με παλιά επώνυμα ρούχα και τσάντες ή ίσως λίγο προβληματικά, τα διορθώνει και φαίνεται σαν να τη ντύνει στυλίστας! Κυκλοφορεί στο δρόμο και τραβάει σχεδόν όλα τα αντρικά βλέμματα και μόνο από το βασιλικό στυλ που αποπνέει.
Τους άντρες τους έχει χωρίσει σε κατηγορίες. Είναι οι ωραίοι που συνήθως είναι νάρκισσοι ή εγωπαθείς ή αδιάφοροι και οι ασχημούληδες που συνήθως είναι καλοί και μαζί τους βρίσκει ασφάλεια, γαλήνη και ηρεμία. Ειδικά αν φάει κανένα στραπάτσο από ωραίο άντρα, θα αναζητήσει την αγκαλιά του ασχημούλη για να επιδιορθώσει τη φθαρμένη της αυτοπεποίθηση. Έχει δύο τέτοιους ασχημούληδες, οι οποίοι είναι δίπλα της ό,τι ώρα και να τους τηλεφωνήσει. Τη μια καλεί τον έναν, την άλλη τον άλλον, ανάλογα με τις ανάγκες της. Δε θέλει να πολυβγαίνει μαζί τους, μόνο αν είναι να την πάνε σε κανένα ακριβό εστιατόριο για φαγητό.
Πιστεύει ότι όλοι οι άντρες είναι σκάρτοι, γι’ αυτό προτιμά να βγαίνει με ωραίους, να τους επιδεικνύει στις φίλες της και να χαίρεται να τους κυκλοφορεί στα κλαμπ. Βέβαια τους περισσότερους ωραίους που γνωρίζει θα προτιμούσε να μην ανοίγουν συχνά το στόμα τους, γιατί η αλήθεια είναι ότι όλοι είμαστε επιεικείς με τη γυναικεία χαζομάρα αλλά αυστηρότατοι με την αντρική. Οι θηλυκές «γλάστρες» μπορεί να είναι χαριτωμένες, οι αρσενικές όμως είναι άμεσα ξενερωτικές.
Με κάποιους πλούσιους που κατάφερε να μπλέξει και της δήλωναν ότι είναι αμετανόητοι εργένηδες, η Κλέλια τους θεωρούσε τρόπαιο που θα έπρεπε να κρατήσει στα χέρια της. Αλλά μετά από λίγο καιρό αντιλαμβανόταν ότι αυτό το τρόπαιο το κρατούσε και το Μαράκι και το Κατερινάκι και το Βικάκι που ο εργένης τα θεωρούσε αναπόσπαστα αξεσουάρ της καθημερινότητάς του. Για κάποιο διάστημα έμπαινε στο παιχνίδι διεκδίκησης του τρόπαιου αλλά ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός, τα παρατούσε γρήγορα για να μην πληγωθεί η αυτοπεποίθησή της και γύριζε στην αγκαλιά του ασχημούλη. Ακόμη ψάχνει τον πλούσιο και μονογαμικό σύντροφο!!

Χαρά Ζήκα