Mary’s Notes – Η δύναμη της υπομονής

Γράφει η Μαίρη Λεριά

Υπάρχουν άνθρωποι που σχεδόν πάντα είναι ήρεμοι . Μπορεί και ανέκφραστοι,κάποιοι από αυτούς.
Διαθέτουν θετική διάθεση και σκέψη και δεν γκρινιάζουν σχεδόν ποτέ. Ακόμη και όταν έρχονται αντιμέτωποι με δυσκολίες,ανατροπές,αναβολές και τρικλοποδιές της ζωής. Αυτοί οι άνθρωποι που διαθέτουν μια και σημαντική αρετή. Την υπομονή. Ε,λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους τους χαζεύεις. Ενίοτε σου δημιουργούνται και απορίες του τύπου <μα καλά !έτσι γεννήθηκαν?>Ναι φίλε μου!Έτσι γεννήθηκαν. Διότι έχω πειστεί ότι η υπομονή κληρονομείται . Όπως το χρώμα των ματιών ή της επιδερμίδας. Όπως το ύψος ή ο σωματότυπος! Έτσι και η υπομονή. Όπως επίσης είμαι βέβαιη ότι στο δικό μου dna ουδέποτε καταγράφηκε το συγκεκριμένο γνώρισμα . Αν και πολλές φορές άκουσα το <πόση υπομονή έχεις !Πως ζωγραφίζεις τόσες λεπτομέρειες?>Καμιά σχέση σε real time.Η αλήθεια είναι ότι η έλλειψη υπομονής μου κόστισε στο παρελθόν.Κυρίως σε θέματα επαγγελματικά. Αλλά όλο αυτό διόλου δεν με ενόχλησε δεδομένου ότι η αρετή της υπομονής είναι και επίκτητη. Την αποκτάς στη διάρκεια του χρόνου. Βέβαια πρώτα θα πάθεις και μετά θα μάθεις . Κάτι ξέρει ο απλός σοφός λαός μας.
Και όπως αντιλαμβάνεσαι αυτό το επίκτητη έρχεται κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής . Πολύ ενήλικης. Ε,κάτι τέτοιο συνέβη και στη δική μου περίπτωση .Η πρώτη επίσημη συναισθηματική καταγραφή της έννοιας υπομονή προσδιορίζεται χρονικά στη διάρκεια της δύσκολης αλλά ευχάριστης κατά τα άλλα εγκυμοσύνης μου. 9 μήνες καθηλωμένη στο κρεβάτι. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι και βιώνω μια full στο τρέξιμο καθημερινότητά,ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να ξεκουραστώ.
Υπομονή αργότερα για να χάσεις τα κιλά της εγκυμοσύνης,να συμβαδίζεις σε ένα πρόγραμμα διαφορετικό από πριν,να μαθαίνεις τι σημαίνει αποστείρωση και αϋπνία .Υπομονή για να ξαναρχίζεις από την αρχή επαγγελματικά γιατί έτσι έτυχε.
Θεωρώ ότι ο ρόλος της μάνας (μαμάδες πολλές,μάνα όμως μια) σε εκγυμνάζει συναισθηματικά,πνευματικά αλλά και πρακτικά για να αποκτήσεις υπομονή.
Υπομονή για να μάθεις και τελικά να τα καταφέρεις να θηλάσεις .Υπομονή για να μην φωνάξεις,τσιρίξεις όταν νιώθεις ότι θέλεις να κοιμηθείς όπου σταθείς και όπου βρεθείς. Υπομονή για να βρεθείς σε ένα ακόμη παιδικό πάρτυ όπου πραγματικά δεν έχεις κανένα κοινό με καμία άλλη μαμά και θέλεις να φύγεις εδώ και τώρα . Υπομονή για να σφουγγαρίζεις πατώματα και να μαζεύεις παιχνίδια στις 2 τα ξημερώματα μετά από ένα κουραστικό 8ωρο στη δουλειά . Υπομονή για να ξυπνήσεις νωρίς,να παίξεις η να δεις μία ταινία χωρίς να κοιμηθείς στο καναπέ.Υπομονή για να περιμένεις να τελειώσει και το 2ο πλυντήριο ενώ μόλις έχεις απλώσει το ένα .Υπομονή για να διαβάσεις ένα παραμύθι ακόμη. Να τραγουδήσεις ένα νάνι – νάνι ακόμη.Να ξαναζεστάνεις το γάλα. Υπομονή για να μην υψώσεις τη φωνή σου και το μωρό σου αρχίσει να κλαίει. Άσε που μετά θα το μετανιώσεις .(τεσταρισμένο)
Και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι αυτή η υπομονή αποδεικνύεται σημαντική και χρήσιμη προκείμενου να μπορέσεις να διαχειριστείς επικριτικά σχόλια από θείτσες,αρνητική διάθεση και ύφος χωρίς ήθος από συνεργάτες,συναδέλφους,φίλους,συγγενείς η συντρόφους. Συνειδητοποιείς ότι αυτή η υπομονή που απέκτησες ως μάνα σε προστάτευσε από κακόβουλα άτομα στο άμεσο η έμμεσο περιβάλλον. Κάποιες φορές θα θέλεις να φωνάξεις. Να μαλώσεις. Να βρίσεις. Να αντιμιλήσεις. Θα θέλεις να διεκδικήσεις.
Θα θέλεις να εκδικηθείς.
Φρόντισε να έχεις την υπομονή για να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή .
Γιατί πάντα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή.
Απλά κάποιες φορές θέλει λίγο χρόνο περισσότερο.