maryleria@gmail.com
Καταρχάς ξεκινάω από το <λατρεύω τα παιδιά >! Μα καλά θα μου πεις …υπάρχει κάποιος που δεν λατρεύει τα παιδιά; Δεν ξέρω να σου πω.
Σίγουρα όμως υπάρχουν κάποιοι που αγαπούν περισσότερο τα παιδιά σε σχέση με κάποιους άλλους. Και ύστερα υπάρχουν και οι <άλλοι>. Αυτοί που υπεραγαπούν ζώα , αδέσποτα, κατοικίδια και πάσης φύσεως ζώα. Και Ναι! Συνειδητοποιημένα σου το λέω τα αγαπούν περισσότερο από τα παιδιά ανεξάρτητα από το αν είναι γονείς, θείοι, Νονοί, παππούδες ή γιαγιάδες. Αγαπούν τα ζώα. Και καλά κάνουν. Εγώ πάλι δεν τα πάω καλά με τα ζώα (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Δεν τα μπορώ. Δεν έχω κατοικίδιο. Ποτέ μου δεν είχα. Δεν σκοπεύω να πάρω. Αλλά σίγουρα ποτέ δεν θα έβλαπτα κάποιο ζώο. Ούτε καν μυρμήγκι. Από την άλλη, από μικρή μου άρεσαν τα μωρά. Παρακαλούσα ως μοναχοπαίδι να μου φέρουν ένα μωρό, ένα αδελφάκι. Κάτι το οποίο προς μεγάλη μου χαρά συνέβη. Ανήκω σε αυτή τη κατηγορία ανθρώπου που περιμένοντας στη ουρά του ταμείου, στο σούπερ μάρκετ, μαζί με το γιο μου θα κάνω αστείους μορφασμούς στο μωράκι που είναι μπροστά μου στο καρότσι. Λατρεύω τα μωρά, λατρεύω τα παιδιά και τα παιδικά πάρτι. Ακόμη πιο συγκεκριμένα να διοργανώνω παιδικά πάρτι και μικρό συναντήσεις παιδιών στο σπίτι. Κάτι το οποίο συμβαίνει αρκετά συχνά σπίτι μας τουλάχιστον κάθε μήνα. Έξι , Επτά φίλοι του γιου μου που παίζουν κρυφτό,
νερφ, φωνάζουν στο play station και απολαμβάνουν κάθε φορά το κλασικό γλυκό μου , βλέπε κορμό. Μα καλά δεν κουράζεσαι; με ρωτούν οι άλλες μαμάδες. Κουρασμένη είμαι συνέχεια, όπως όλες οι full time εργαζόμενες μαμάδες. Με ξεκουράζει όλο αυτό. Με χαλαρώνει απαντάω. Αν λοιπόν οι παιδικές συναντήσεις λειτουργούν τόσο θετικά αντιλαμβάνεσαι τι ευεργετικό αποτέλεσμα έχουν στη ψυχολογία μου τα πάρτι.
Παιδικά πάρτι διοργανώνω τα τελευταία 11 χρόνια. Με επιτυχία θέλω να πιστεύω αν και αυτό θα φανεί στις παιδικές αναμνήσεις του γιου μου ως ενήλικας. Έχω φτιάξει τούρτες, έχω ψήσει ότι υπάρχει σε σφολιάτα και παραπέμπει σε τυροπιτάκι ή λουκανοπιτακι. Έχω φουσκώσει αμέτρητα μπαλόνια, έχω περάσει πολλές δημιουργικές ώρες φτιάχνοντας προσκλήσεις, αναμνηστικά (afterparty) δωράκια, χειροποίητες πινιάτες και ψήνοντας κρέπες. Λατρεύω να γεμίζει το σπίτι μου παιδικές φωνές και ενίοτε τσιρίδες που ακούγονται σε όλα τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας που διαμένουμε. Λατρεύω τη θετική ενέργεια που έρχεται με τις παιδικές φάτσες και μοιράζεται απλόχερα σε κάθε γωνιά του σπιτιού. Την ώρα που ανοίγουν τα δώρα ή τα δέχονται με ένα ντροπαλό ευχαριστώ και τα χαμόγελα να φωτίζουν το πρόσωπο τους.Την ώρα που έρχεται η τούρτα και το επιφώνημα Ωωωωωω μαζί με παλαμάκια που δημιουργεί το πιο γλυκό θόρυβο που έχεις ακούσει. Λατρεύω τα παιδικά πάρτι και ότι συνεπάγεται με αυτά. Αν και το έργο <κάνω δουλειές στο σπίτι > είναι από τα αγαπημένα μου δεν ανήκω στη κατηγορία των υποχόνδριων ανθρώπων. Δεν είμαι η μπριζωμένη μαμά που θα αγχωθεί αν θα χαλάσει το παρκέ, αν πέσει πορτοκαλάδα στο χαλί ή αν βρίσκει πατατάκια την επόμενη μέσα στο μπάνιο. Θέλω να το χαρεί το παιδί το πάρτι.! Και όχι να μιζεριαστεί. Έχω διοργανώσει πάρτι σε παιδότοπους αλλά και σε σπίτι. Τα τελευταία χρόνια μετά από απαίτηση του γιου μου μόνο στο σπίτι.
Σαφώς και κουράζεσαι παραπάνω αλλά η ενέργεια που παίρνει το σπίτι σου δεν μπορεί να χωρέσει σε κανένα αποσμητικό χώρου ή αρωματικό κερί.
Αυτή τη Κυριακή ετοιμάζουμε μια ακόμη συνάντηση φίλων με το γιο μου. Ούτε γενέθλια ούτε γιορτή . Έτσι χωρίς λόγο. Καμία ταινία, ποπ κορν , ξεσκόνισμα στα νερφ και….Ε!να κάνω και κανένα κορμό.
Μου αρέσουν τα παιδικά πάρτι. Μάνο που να…
Λίγο στεναχωριέμαι.
Δεν θα τα απολαμβάνω στα επόμενα χρόνια .<Μπήκαμε> προεφηβεία ….
